Απόψε μιλάνε οι ρακές... και την αλήθεια λένε!

Ως τώρα με τις γυναίκες ήμουν απόλυτα κυνικός. Για μένα δεν ήταν παρά κάποιες στιγμές ψυχαγωγίας. Ήμουν του τρίπτυχου "βρες την-απάτησέ την-ξέχασέ την". Δεν αναζητούσα τρυφερότητες και προδέρμ. Αλλά μόνο συνενοχή και έρωτα. 

Απ’ την άλλη, εξαιτίας παλιών τραυματικών εμπειριών, κάπου έγινα και μισογύνης! Θεωρώ όλες τις γυναίκες πουτάνες που κοστίζουν ακριβά. Γι’ αυτό και έγινα μαζί τους ύπουλος και κακός. Ένας συλλέκτης οργασμών...

Πέρασα πολλές ώρες σε γυναικείες κατινο-παρέες, ψάχνοντας να βρω ποια ή ποιες είχαν αποφασίσει προ πολλού να κερατώσουν τον άντρα τους, και απλά περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία.

Όταν η σχέση ρουτινιάσει, όλα γίνονται λιγότερο συναρπαστικά. Πάντα με τραβούσε η ερωτική περιπέτεια, σαν το σκατό τη μύγα. Απέφευγα τη συγκατοίκηση. Γιατί μου σκοτώνει τη λίμπιντο. 

Και απέφευγα τις κομπλεξικές. Ήθελα θηλυκά φιλήδονα, χωρίς αιδώ, δισταγμούς και μετριοφροσύνες. Να αισθάνονται ελεύθερες να συνουσιάζονται κατά βούληση...

Η φύση πάντα κερδίζει τελικά. Και η πιο ντίβα γκόμενα, αν βρει τον μάγκα που θα μπει στο πετσί της, θα τρέχει να τον συναντήσει γονατιστή στα τέσσερα...

Ο έρωτας και το σεξ δεν είναι ούτε αμαρτία ούτε πάρεργο ούτε χόμπι. Είναι αυτό που μας δίνει ενέργεια και ζωή. Μια ώρα χωρίς σεξ είναι μια ώρα χαμένη. 

Έχουμε απόλυτη ανάγκη τις ερωτικές τρελίτσες. Και την ερωτική ένταση. Που σημαίνει μακριά από δεσμεύσεις και πολλές οικειότητες.

Προτιμάω να είμαι ένας αιώνιος έφηβος, αυτός που οι γυναίκες αποκαλούν "καθυστερημένο, βλαμμένο, άκαρδο, που το μόνο που ονειρεύεται είναι πώς θα πηδήξει όλα τα ξέκωλα"!

Το να είσαι πιστός σε μια γυναίκα είναι σα να κερατώνεις όλες τις άλλες! Άσε που αν δεν ξενοπηδάς  είσαι μια απόλυτα βαρετή παρέα. Δεν έχεις κάτι πικάντικο να διηγηθείς, δεν είσαι σε δημιουργική τσίτα, μόνο για πολιτικές και ποδόσφαιρα θα μιλάς...

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μένουμε ανεράστου και αγαμήτου γωνία. Δεν υπάρχει θέμα βίτσιου ή σεξομανίας. Είναι ανάγκη επικοινωνίας. Το σεξ σε χαλαρώνει, σε ανανεώνει, θεραπεύει τους πονοκεφάλους ακόμα και τις αιμορροΐδες! Είναι βασικός παράγων της ψυχοσωματικής μας υγείας...

Έχουμε πάθος με τα βυζιά, τα κωλαράκια, τους γλουτούς και τα σαρκώδη χείλη. Αλλά, προς Θεού, τα πάθη μας δεν τα παντρευόμαστε! Έλεος πλέον με κάτι αξιολύπητους σχεσάκηδες...

Βέβαια, πολλές "περιπετειούλες" μπορούν να αποδειχθούν μεγάλοι μπελάδες. Απ’ το να σου γίνει η άλλη κολτσίδα, μέχρι να σε κυνηγάνε απατημένοι σύζυγοι κι αγριεμένοι συγγενείς. Θέλει πολύ προσοχή και εμπειρία. Μ’ αυτό θα ασχοληθώ άλλη φορά. Ως τότε υπομονή και προσοχή!

Γι’ απόψε κλείνω με μια μικρή συμβουλή: Μην αφήνετε την τεμπελιά να σας πάρει από κάτω. Τέλος στην εγκεφαλική μαλακία. 

Κάντε επιτέλους πράξη όσα τόσο καιρό σκέφτεστε. Προκαλέστε τη μοίρα σας, δημιουργήστε ευκαιρίες για να σας συμβούν διασκεδαστικά και αναπτερωτικά πράγματα έξω απ’ τα συνηθισμένα...

Περνάω κλιμακτήριο...

Όσο κι αν θες ν’ αποφύγεις μερικά πράγματα, είναι αδύνατον. Κι η κρίση της μέσης ηλικίας δεν θα ’λεγα πως είναι και απ’ τα πιο ευχάριστα πράγματα.

Το σώμα σου αλλάζει, κι αυτό επιδρά πάνω σου ψυχολογικά. Αισθάνεσαι όλο και λιγότερο χρήσιμος, λιγότερο επιθυμητός. 

Θεωρώ πως η μέση ηλικία έχει πολλά κοινά με την εφηβεία. Επιστρέφουν μετά από πολλές δεκαετίες ερωτήματα υπαρξιακά. Για το νόημα της ζωής, την ταυτότητα, τον προορισμό, τον σκοπό της ζωής. 

Το αίσθημα της μοναχικότητας επιστρέφει, κάποιοι ξαναβιώνουν την αυτοκατάκριση, νιώθουμε πως δεν μπορούμε να στηριζόμαστε στα παλιά στηρίγματα, στις παλιές συνταγές...

Πέφτω στην παγίδα του απολογισμού της ζωής μου. Εύκολα διαπιστώνω πως μάλλον απέτυχα στους βασικότερους τομείς: σχέσεις-οικογένεια-επάγγελμα. Κι έχω ανάγκη να πιαστώ από κάπου. Από κάτι καινούργιο. 

Προσπαθώ ν’ αποδράσω απ’ την προοπτική του γήρατος. Απ’ τη διαπίστωση πως απέτυχα ως άνθρωπος...

Ο γκουρού μου λέει πως μπορώ να μετατρέψω την κρίση της μέσης ηλικίας σε μια μεγάλη ευκαιρία για δημιουργική αλλαγή κι αναβάθμισή μου.

Ο τρόπος είναι πανεύκολος. Βοηθάει πλέον κι η βιολογία. Οι ορμόνες καταλάγιασαν και το πάνω κεφάλι δεν κάνει ό,τι του υπαγορεύει το κάτω.

Στην ηλικία μου έχω απομυθοποιήσει πλήρως τις αξίες που εκτιμάει ο σύγχρονος πολιτισμός. Τον ανταγωνισμό τον έχω εδώ και πολλά χρόνια απορρίψει. Μονίμως επιλέγω τη συνεργασία. Δεν έχω πλέον καμία διάθεση να φανώ καλύτερος απ’ τους άλλους, να ξεχωρίσω, να γίνω το κέντρο της προσοχής. 

Δεν προβάλω μια δήθεν ατσαλάκωτη προσωπικότητα. Δεν έχω άλλωστε και λόγο να το κάνω. Συνήθως το έκανα για να εντυπωσιάσω τις όμορφες γυναίκες. Αλλά τώρα δεν με ενδιαφέρει τόσο η εμφάνιση όσο το περιεχόμενο...

Ο πλούτος δεν με θαμπώνει, ούτε τα υλικά αγαθά. Αμάξια, βίλες και κότερα μου προκαλούν μόνο θυμηδία.

Οι κοσμικές αξίες είναι μια απάτη. Ρηχότητα. Όταν τους δίνουμε προτεραιότητα αδικούμε τους εαυτούς μας.

Προσπαθώ πάση θυσία ν’ αποφύγω όλα τα μέσα που συνήθως χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να αποδράσουν απ’ την κρίση της μέσης ηλικίας. Αντικαταθλιπτικά και ναρκωτικά δεν παίρνω. Την τηλεόραση την κατάργησα. Την έχω μόνο για ποδόσφαιρο κι ειδήσεις. Το οινόπνευμα το περιόρισα. Το διαδίκτυο νομίζω πως το ελέγχω. Απ’ τις θρησκείες έχω αποστασιοποιηθεί. Οι πολιτικές ιδεολογίες μου γυρίζουν πλέον τα συκώτια ανάποδα. Εργασιομανής δεν ήμουν ποτέ. 

Αφιερώνω όλο και περισσότερο χρόνο στον εαυτό μου. Απολαμβάνω τους μοναχικούς περιπάτους. Βρίσκω χρόνο και διάθεση να μυρίσω τα λουλούδια των αγρών. Και όταν διαβάζω βιβλία, νιώθω να συνομιλώ με τον συγγραφέα τους. 

Οι άνθρωποι με απογοήτευσαν. Δεν περιμένω τίποτα κι από κανέναν. Βέβαια είμαι διαρκώς ανοιχτός σε νέες γνωριμίες. Αλλά δεν παρακαλώ και δεν πιέζω κανέναν, και φυσικά δεν αποδέχομαι κάθε σαβούρη...

Νομίζω πως είμαι τυχερός που δεν έκανα οικογένεια. Γιατί σίγουρα θα χρησιμοποιούσα κι εγώ τα παιδιά μου για να καλύψω τις προσωπικές μου εκκρεμότητες. Και τη σύζυγό μου για να ικανοποιήσω τις ανομολόγητες εξουσιαστικές μου τάσεις. Οι περισσότεροι οικογενειάρχες στην ηλικία μου έχουν χάσει γυναίκες και παιδιά, αυγά και πασχάλια...

Το μόνο που με κρατάει ακόμα ζωντανό είναι ο έρωτας. Αλλά όχι όπως αντιμετώπιζα τον έρωτα στο παρελθόν. Τότε ήμουν νευρωτικός, ουσιαστικά ανέραστος. Όσο περισσότερο σεξ καταβρόχθιζα τόσο πιο άδειος αισθανόμουν. 

Δεν μ’ ενδιαφέρει πλέον η αυτοδικαίωση, η επίδειξη, οι επιδόσεις. Λαχταρώ μια γνήσια ερωτική κοινωνία.

Πήρα επίσης μια μεγάλη απόφαση: ως τώρα έκανα ένα σωρό πράγματα που δεν μ’ ενδιέφεραν για ένα σωρό ανθρώπους που επίσης δεν μ’ ενδιέφεραν. Κομμένα πια αυτά...

Σελίδες αυτοβελτίωσης (1)

Η αυτογνωσία, λένε, είναι μια πορεία προσωπική και μοναχική. Αλλά όταν αρχίσεις να τη βαδίζεις θα εκπλαγείς με τόσους που θα συναντήσεις. Λένε ακόμα πως το τέλος της πορείας έχει πολλά ονόματα ("ευτυχία", "ευδαιμονία", "αυτοπραγμάτωση" κ.λπ.). Αλλά σίγουρα αυτό που περισσότερο αξίζει είναι το ταξίδι"!

Κυκλοφορούν επίσης πολλοί "χάρτες" και "συνταγές". Χρήσιμα είναι όλ’ αυτά. Αλλά δεν πρέπει να τα βλέπουμε σαν "αυθεντίες". Αν κάπου δούμε πως δεν λειτουργούν ή δεν μας αντιπροσωπεύουν, να μην διστάζουμε να τα αλλάζουμε...

Η ζωή είναι φριχτή χωρίς ένστικτα, επιθυμίες, συναισθήματα. Αλλά πρέπει να τα χαλιναγωγούμε. Αλλιώς μας οδηγούν σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Για να ελευθερωθούμε πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε "φυλακισμένοι". Από τους άλλους, από προκαταλήψεις, στερεότυπα, ψευδαισθήσεις, ψευτοανάγκες κ.λπ. Εξαρτημένοι από πολλούς και πολλά. Φτάνουμε σε σημείο να μην αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας...

Όλ’ αυτά ακούγονται σαν σκέψεις σκόρπιες και ασυνάρτητες. Μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά μου χρειάζονται στην αρχή της "πορείας"...

Πόσο "ένδοξοι" ήταν οι βασιλείς του Βυζαντίου? (ΙΑ' - Σχιζοφρενείς βασιλιάδες!)

Ο Ηράκλειος δυστυχώς έπασχε από μια ψυχική ασθένεια που την κληρονόμησε στους απογόνους του. 

Στο θρόνο τον διαδέχθηκε ο γιος του Κωνσταντίνος Β', που ήταν γενικά φιλάσθενος. Πέθανε μόλις τρεις μήνες βασιλείας. Επισήμως λόγω ασθένειας. Αλλά όλοι γνώριζαν πως τον δηλητηρίασε η Μαρτίνα, δεύτερη σύζυγος του Ηρακλείου, προκειμένου ν' ανεβάσει στο θρόνο τον δικό της γιο, τον Ηρακλεωνά. Οι μηχανορραφίες αποκαλύφθηκαν και ακολούθησε στάση λαού και στρατού. Έκοψαν τη γλώσσα της Μαρτίνας και τη μύτη του Ηρακλεωνά και τους εξόρισαν. Μιλάμε τώρα για πολύ "πολιτισμένες" καταστάσεις. Καθαρά καυκασιανές, που καμιά σχέση δεν είχαν με την ελληνική παράδοση.

Στο θρόνο ανέβασαν τον γιο του αδικοχαμένου Κωνσταντίνου, τον Κώνστα Β'. Δυστυχώς εκδήλωσε κι αυτός την ψυχική παράκρουση που βασάνισε τον παππού του Ηράκλειο, ζώντας διαρκώς μέσα στο φόβο των εις βάρος του συνωμοσιών. Υποπτεύθηκε τον αδελφό του Θεοδόσιο, ιδιαίτερα αγαπητό στο λαό, τον οποίο αρχικά χειροτόνησε διάκονο για να μην μπορεί να διεκδικήσει κοσμική εξουσία. Και στη συνέχεια τον εκτέλεσε! Επίσης "πολιτισμένα" πράγματα...

Ο Κώνστας είχε την κλήση ν' ασχολείται υπερβολικά και με τα θεολογικά. Ενεπλάκη και στις δογματικές διαμάχες ως υπέρμαχος του Μονοθελητισμού. Έτσι ήρθε σε ρήξη με την εκκλησία της Ρώμης, που ως εκείνη την εποχή ήταν ο βράχος της Ορθοδοξίας, ενώ στην Κωνσταντινούπολη γίνονταν πατριάρχες οι μεγαλύτεροι "αιρεσιάρχες". 

Την ευκαιρία εκμεταλλεύτηκε ο έξαρχος Αφρικής Πατρίκιος Γρηγόριος, που με το πρόσχημα προάσπισης της Ορθοδοξίας, αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας. Ο Κώνστας για να κατευνάσει τα πνεύματα εξέδωσε ένα απ' τα πιο παράδοξα διατάγματα της ιστορίας, που απαγόρευσε κάθε θεολογική συζήτηση σχετικά με τις θελήσεις και ενέργειες του Ιησού...

Το 662-3 ο Κώνστας με το στόλο του εκστράτευσε στη δύση, θέλοντας να καταλύσει το βασίλειο των Λογγοβάρδων που περνούσε εσωτερική κρίση. Τελικά υπέστη συντριπτική ήττα. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε στις Συρακούσες θέλοντας να μεταφέρει εκεί την πρωτεύουσα του κράτους του, καθώς στην Κωνσταντινούπολη ήταν πλέον ανεπιθύμητος. Ουσιαστικά προσπάθησε να μιμηθεί τον παππού του Ηράκλειο που επιχείρησε να μεταφέρει την πρωτεύουσα στην Καρχηδόνα. 

Τελικά δεν μπόρεσε να υλοποιήσει τα σχέδιά του γιατί τον πρόλαβαν οι δολοφόνοι του...

Καταστροφικά πρώτα ραντεβού! (Γ‘ - Πρόσεχε τα "έξοδα συντήρησης"!)

Όταν βγαίνεις πρώτο ραντεβού πρέπει να έχεις καταστρώσει μια κάποια στρατηγική. Αν προσπαθήσεις μόνο να εντυπωσιάσεις, το 'χασες το παιχνίδι κουμπάρε. 

Πρέπει να είσαι πολύ ψύχραιμος και προσεκτικός ώστε να καρατσεκάρεις την γκόμενα, να διαπιστώσεις μερικά κρίσιμα για σένα πραγματάκια και ν' αποφασίσεις ορθολογικά αν αξίζει τον κόπο να συνεχίσεις.

Οι όμορφες γκόμενες είναι σαν τ' ακριβά αυτοκίνητα. Εντυπωσιακές μεν αλλά ελάχιστα πρακτικές. Γι' αυτό, ένα απ' τα πρώτα που πρέπει να διαπιστώσεις είναι αν η τύπισσα έχει... υψηλή δαπάνη συντήρησης. 

Πολλές γυναίκες, κι όχι μόνο οι όμορφες, αποδεικνύονται οικονομικά ασύμφορες. Γιατί προβάλλουν απαράδεκτες απαιτήσεις και προσδοκίες. Αν συνεχίσεις μαζί τους θα πρέπει να ζητήσεις δάνειο απ' την τράπεζα. Το αντέχεις?

Αν δεις την άλλη να μαγνητίζεται απ' τα ακριβά αντικείμενα, να κολλάει συνέχεια στις βιτρίνες, να παραγγέλνει απ' το μενού τα ακριβότερα, αν καβλώνει με τα "Τρία Μεγάλα" -αυτοκίνητα, σπίτια, τραπεζικούς λογαριασμούς- ε τότε... τρέχα μακριά φιλαράκο.

Ένα άλλο που πρέπει να προσέχουμε στο πρώτο ραντεβού είναι αν ανήκει στην κατηγορία των "συναισθηματικά δαπανηρών" γυναικών. 

Αν νομίζει πως είναι μωρό που πρέπει συνεχώς να το νταντεύεις, αν θέλει να είναι πάντα το επίκεντρο της προσοχής σου, σου κάνει σκηνές και δημιουργεί προβλήματα, παίρνει τα πάντα προσωπικά, προσπαθεί να σε αποξενώσει απ' τους άλλους ή να σε αλλάξει, είναι εύθραυστη σαν το γυαλί κι έχει χίλια δυο παιδικά τραύματα... πάλι γίνε Λούης!

Ένα τρίτο σημείο που πρέπει να εκμαιεύσεις στο πρώτο ραντεβού είναι το πώς θ' αντιδράσει αν κάποια στιγμή χωρίσετε. Θα το αντιμετωπίσει αξιοπρεπώς ή θ' αρχίσει τα δράματα κι ακόμα χειρότερα που τα θυμάμαι ώρες-ώρες και ξαναφρικάρω...

Γαύρος φτωχοδιάβολος στα στέκια των Άγγλων χούλιγκαν (ΙΓ’) - Οι "Κουταλιανοί" των γηπέδων!

Όλοι ξέρουμε πως σ' ένα απ’ τα πέταλα του γηπέδου μαζεύονται οι φανατικότεροι κι οι οργανωμένοι οπαδοί της κάθε ομάδας. Πρόκειται για άτομα νεαρής ηλικίας, άνεργους, σπουδαστές, χαμηλόμισθους του ιδιωτικού τομέα... γενικώς της κατώτερης οικονομικής και κοινωνικής βαθμίδας. 

Τα "παιδιά των πετάλων" δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τους βιπεράδες και τους σουιτάδες που απολαμβάνουν τον αγώνα στο κέντρο της εξέδρας, καθισμένοι σε αναπαυτικές πολυθρόνες και πίνουν το κοκτέιλ τους. 

Συχνά ακούγονται απ’ τα πέταλα ειρωνικά συνθήματα εναντίον τους, κι ας υποστηρίζουν όλοι την ίδια ομάδα. Γνωστά πράγματα...

Εκείνο όμως που είναι λιγότερο γνωστό είναι πως οι χώροι των πετάλων είναι αυστηρά ιεραρχημένοι. 

Και πως ο μικρόκοσμος των "οργανωμένων" δεν είναι ποτέ ενιαίος. Αποτελείται από πολλές μικρότερες "οργανώσεις", που η καθεμιά παλεύει όχι μόνο να κάνει αισθητή την παρουσία της αλλά και να κατακτήσει την "πρωτοκαθεδρία" στην εξέδρα των φανατικών.

Στο κέντρο του πετάλου, στην πιο περίοπτη θέση, κάνουν κουμάντο οι διάφοροι αρχηγίσκοι της κυριάρχης κάθε φορά ομάδας φανατικών. 

Περιμετρικά αναπτύσσονται οι υπόλοιπες "παρέες", με τα λιγότερα μέλη ή τη μικρότερη δύναμη κρούσης. Αλλά όλοι αυτοί φιλοδοξούν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Να κατακτήσουν δηλαδή την πρωτοκαθεδρία και την κεντρική θέση του πετάλου. Στην προσπάθεια αυτή διεξάγονται αδυσώπητες μάχες, πέφτει άγριο ξύλο και γίνονται ξεκαθαρίσματα λογαριασμών που σχεδόν ποτέ δεν φτάνουν στη δημοσιότητα...

Κάθε υπο-ομάδα φανατικών έχει συνήθως τα δικά της ενοικιασμένα γραφεία. 

Εκεί συνήθως αποθηκεύονται διάφορα "όπλα", ποσότητες ναρκωτικών ή φιλοξενούνται οπαδοί "αδελφών-συνδέσμων" του εξωτερικού και διανυκτερεύουν απλά μέλη ή φίλοι της οργάνωσης για να αποφύγουν κάποιο αυτόφωρο ή γιατί δεν έχουν σπίτι να μείνουν μια και η γυναικούλα τους τους πέταξε στο δρόμο. Οι τύποι αυτοί αποκτούν επάξια το παρατσούκλι του "κουταλιανού"...