Διάλογος παραμονές πρωτοχρονιάς...

 

- Ψόνθο μου, με απατά ο Νίκος! (ο άντρας της)

- Και πού το ξέρεις ρε συ;

- Το κατάλαβα. Εμείς οι γυναίκες έχουμε διαίσθηση...

- Έχεις καμία απόδειξη, μια ένδειξη έστω;

- Φυσικά και έχω! Εδώ κι ένα μήνα όταν αλλάζει ταχύτητα στο αμάξι δεν μου πιάνει το μπούτι!

Χριστουγεννιάτικο σεξάκι...

Τα Χριστούγεννα είναι μια ειδική περίοδος του έτους που οφείλουμε να την τιμούμε κάνοντας κάθε φορά το κάτι παραπάνω. Ιδίως στα σεξουαλικά πρέπει να εγκαταλείπουμε τα πατροπαράδοτα και βαρετά και να αυτοσχεδιάζουμε.

Κανόνας πρώτος και απαράβατος: όχι σεξ σε κρεβάτι, καναπέ ή πολυθρόνα. Νισάφι πιά! Δοκιμάζουμε φρέσκα πράγματα.

Μια καλή ιδέα είναι να κάνουμε σεξ στο καμπαναριό της ενορίας μας. Αυτό κολλάει και με το τραγουδάκι "χιόνια στο καμπαναριό". Ας το διασκευάσουμε, λοιπόν, σε "πήδημα στο καμπαναριό, μας άκουσε όλο το χωριό"! 

Αλλά για φανταστείτε να έχουν την ίδια ιδέα όλοι στη γειτονιά σας και στα σκαλάκια του καμπαναριού να γίνει ο συνωστισμός της αρκούδας?

Μια άλλη επιλογή είναι να το κάνουμε στο γιορτινό τραπέζι, αμέσως μόλις φύγουν οι καλεσμένοι. Ανάμεσα σε ποτήρια σαμπάνιας, αποφάγια από λουκάνικα και σαλάτες, γαλοπούλες και χοιρινά. Δεν το λες και πολύ εξτρίμ, αλλά έναν εορταστικό τόνο τον έχει.

Καλύτερο είναι να κάνετε σεξάκι κατά τη διάρκεια του εορταστικού τραπεζιού. Βρίσκετε μια καλή δικαιολογία, σηκώνεστε διακριτικά και όχι ταυτόχρονα, πάτε στη διπλανή κρεβατοκάμαρα και το κάνετε στα γρήγορα και όσο πιο αθόρυβα γίνεται. Εδώ η κυρία πρέπει να φοράει ένα απλό φόρεμα που ν' ανεβοκατεβαίνει γρήγορα. Τα στενά και περίπλοκα ρούχα αποκλείονται!

Εμένα θα μου άρεσε και κάτω απ' το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αν δεν στολίσατε, απλώστε στο χαλί μπάλες, γιρλάντες και αστεράκια και μπουμπουνίστε το. 

Αν υπάρχει και τζάκι ακόμα καλύτερα. Αλλά να το κάνετε στα τέσσερα για να βλέπετε τις φλόγες και οι δύο...

Σούπερ είναι και ένα πήδημα στα χιόνια. Αν είστε νεότεροι, κάν' τε το στα όρθια με εκείνη να ακουμπά στο καπό. Αν είστε κάπως μεγαλύτεροι ή κρυουλιάρηδες, βρέστε μια χιονισμένη βουνοκορφή με υπέροχη θέα και ερωτευτείτε εντός του οχήματος με το καλοριφέρ στο φουλ.

Τέλος, αν τα οικονομικά σας το επιτρέπουν, κάντε ρεβεγιόν σε μια σουίτα. Με σαμπάνια, φραόυλες και πολύ σεξ. Και παίξτε επίκαιρους ρόλους. Π.χ. το κορίτσι μπορεί να ντυθεί αγιοβασιλίτσα και το αγοράκι να της στέλνει γράμματα με τις ερωτικές του φανατσιώσεις που εκείνη όλη νύχτα τρέχει να ικανοποιήσει. 

Μπορεί και ο κύριος να ντυθεί αγιοβασίλης που πέφτει θύμα αεροποειρατίας από την κοπέλα του. Εκείνη τον δένει σε μια καρέκλα και προσπαθεί να κολάσει τον... άγιο!

Χρόνια σας πολλά...

Στο μελαχρινό κορίτσι... (Β’)

 

Κι ήρθες εσύ, σα θεία σιγή

και σμίξανε φιλήδονα τα χείλη.

Κι ήταν το χαμόγελό σου σαν σπαθί...

Κορμί μαύρο στο λιοπόρι, σα σταφύλι.

(Κορμί-καράβι, που ταξιδεύεις;)

Στο κορμί της όμορφης έγραψα στίχους.

Μα ποιος μπορεί να ζει μόνο μ’ ένα παγώνι;

Να ταξιδεύει μέρα-νύχτα στα μάτια μιας γοργόνας;

Αργά μιλούσες μπρος τον ήλιο

και τώρα σκοτάδι γίνηκε.

Στην πέτρα της υπομονής καθήσαμε το βράδυ.

Κι οι δυο μας φύγαμε αδειανοί...

Γυμνοί! Γυμνοί! Γυμνοί!

Στο μελαχρινό κορίτσι... (Α’)

 

Εσύ... μυστήριο τραίνο.

Κι εγώ... καράβι χαμένο

στο πέλαγος ψάχνω φιλί.

 

Εσένα ακλουθάω

και πλέω

και πάω.

Γίνε η Ιθάκη μου εσύ...

 

Κίρκη φλογισμένη

αλμύρα λουσμένη

στα βράχια με βγάζει η ψυχή.

 

Να σού 'ρχομαι κύμα

κι αφού έχεις το νήμα

η άκρη μου να 'σαι στη γη...

Τι έμαθα τόσα χρόνια απ' τη ζωή μου... (Ι')

 

Άσε τη ζωή να βρει (και να δώσει) τη λύση.

Μην σπρώχνεις το ποτάμι...

Χεστήκατε για την πολιτική μου άποψη, αλλά εγώ θα την πω...

 

Στο ιστολόγιο αυτό έχω πολύ καιρό να κάνω πολιτικά σχόλια. Για δυο κυρίως λόγους:

Πρώτον, γιατί κανένας δεν ενδιαφέρεται για τις πολιτικές μου απόψεις. Χεστήκατε, και πολύ καλά κάνατε, για τις απόψεις μου. Ο δεύτερος λόγος είναι πως, κατά κανόνα, όταν επιχειρώ πολιτικές εκτιμήσεις πέφτω έξω. Οπότε είμαι γενικά αναξιόπιστος. Ανιδιοτελής μεν, αναξιόπιστος δε.

Μπαίνω όμως στον πειρασμό να κάνω λίγα σχόλια με αφορμή την εκλογή του νέου αρχηγού του ΚΙΝΑΛ, δηλαδή του παλιού ΠΑΣΟΚ που άλλαξε ΑΦΜ.

Η συγκυρία είναι ευνοϊκή και με λίγη τύχη και αρκετούς σωστούς χειρισμούς μπορεί να ξαναγίνει κόμμα εξουσίας. Η χώρα έχει ανάγκη από έναν μετριοπαθή τρίτο πολιτικό πόλο. Μπορεί ο Κούλης να μην έχει χάσει ακόμα την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά αυτό οφείλεται περισσότερο στην πλήρη ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την υγειονομική κρίση. Με τη βοήθεια της προπαγάνδας κατασκεύασε την εικόνα του "γραφικού και ψεκασμένου αντιεμβολιαστή", φρόντισε να την ταυτίσει  με τον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και απολάμβανε δημοσκοπική υπεροχή. 

Όμως οι άνθρωποι που μας κυβερνάν δεν κατανόησαν πως όλα έχουν και τα όριά τους. Τον τελευταίο καιρό ανακοινώνουν μέτρα υπερβολικά, παράλογα και αυταρχικά. Κι έτσι, σιγά-σιγά, αυτό που αποτελούσε πολιτικό τους πλεονέκτημα γυρίζει τούμπα. Κι αντί διαιρέσεως κάνουμε πολλαπλασιασμό. Η πολιτική φθορά είναι πλέον εμφανής. 

Συμπέρασμα. Η πολιτική τράπουλα κάποια στιγμή θ' αρχίσει να ξαναμοιράζεται. Ο Τσίπρας κι ο Σύριζα είναι καμμένα χαρτιά. Ο Κούλης χάνει τη λάμψη του. Ο κόσμος δείχνει έτοιμος ν' ακούσει το ΚΙΝΑΛ με νέα και άφθαρτη ηγεσία. Αλλά "ακούω" δεν σημαίνει και "ψηφίζω". Οπότε αναμένουμε στο ακουστικό μας...

Τι έμαθα τόσα χρόνια απ' τη ζωή μου... (Θ')

 

 

Το "μαζί" θέλει και λίγο "χώρια"

για ν' αντέξει...