Έπαθα παράκρουση! Την έχω δει Ελύτης...

 

Πάει καιρός που ακούστηκε η τελευταία βροχή

Τώρα ο ουρανός καίει απέραντος

τα φρούτα βάφουν το στόμα μου

της γης οι πόροι ανοίγουν σιγά-σιγά.

Κι έμεινα ανάσκελα σε αμμουδιές με ελιόφυλλα

τα τζιτζίκια ζεσταίνουν τ' αυτιά μου

τα μυρμήγκια δουλεύουν στο στήθος μου

σαύρες γλιστρούν στη χλόη της μασχάλης.

Ω σώμα του καλοκαιριού, γυμνό, καμένο

φαγωμένο απ' το λάδι και τ' αλάτι.

Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς

άχνα βασιλικού πάνω απ' το σγουρό εφηβαίο

γεμάτο αστράκια και πευκοβελόνες.

Σώμα βαθύ

πλεούμενο της μέρας...