Άνθρωπο της δέσμευσης δεν θα με έλεγες.
Σχέσεις δεν πολυγουστάρω και γενικά οι γκόμενες είναι απ’ τις τελευταίες προτεραιότητες της ζωής μου.
Όμως ήρθε!
Αυτή!
Μια αλήτισσα που ξημεροβραδιαζόταν έξω απ’ τα φαστ φουντ και τις ψησταριές, κι άφηνε τον κάθε αργόσχολο να την χαϊδολογάει...
Με κοίταξε με τα τεράστια μάτια της και λιγώθηκα.
Μ’ ακολούθησε διακριτικά ως το σπίτι.
Μου σκασε μια γλειψιά στο δεξί μάγουλο και με ’στειλε!
"Ώπα", είπα μέσα ου. "Μεγάλε χώνεσαι σε περίεργα μονοπάτια, στειλ’ την όσο είν’ ακόμα καιρός".
Και τη σούταρα. Της έκλεισα την πόρτα κατάμουτρα.
Το πρωί τη βρήκα ακριβώς στο σημείο που την άφησα.
Με περίμενε όλη νύχτα στην εξώθυρα.
Τώρα είναι ξαπλωμένη κάτω απ’ το κρεβάτι μου.
Και περιμένει να την πάω μέχρι το παρκάκι να κατουρήσει.
Έμαθε τα χούγια μου με τη μία.
Μου φαίνεται πως την πάτησα...
Τη βάφτισα "θλιμμένο μπούφο"...
Εεεε,εμ...ναί...το νέο σου κατοικίδιο καλό μου?...μπράβο! καλώςήρθε στο σπιτάκι σου...αλλά...να...εγώ θα σε συμβούλευα να ΜΗΝ δεθείς τόοσο πολύ με ένα ζώο...δ ε λέει...και φυσικά.. ντάξει..νομίζω ότι...(πρωσοπικά) δ εν θα έπαιρνα,πο-τέ ένα ζώο στο σπίτι μου...(αν και μ'αρέσουν και εμένα πολλά ζωάκια,κουνελάκια,γατάκια,κι άααλλαααα πολλάαα)...οκ? καθότι ένα ζώο είναι σάνα έχεις,ένα μωρό παιδί ΤΕΡΑΑΑΑΣΤΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΛΕΜΕ...πρέπει να πληρώνεις,πολλάαα λεφτά για ζωό-τροφές,λερώνει καταστρέφει πράγματα,(δαγκώνοντάς τα)κατουράει,χέζει ό-που βρεί..ε,και γενικώς ε δώ δ εν μπορούμε να κουμαντάρουμε,και τον εαυτό μας τον ίδιο θα πάρουμε και κατοικίδιο?...ε,ντάξει..ε γώ θα σε συμβούλευα να το ξανά-σκεφτείς και ΠΟΛΥ καλά πρίν αποφασίσεις να αναλάβεις τη συμπαθέστατη αυτή (δεν αντιλέγω σκυλίτσα..)...καλησπέρες.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθούλα, τι θα λεγες αν σου χάριζα ένα πουλάκι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕεε,εμ..συγνώμη? ένα πουλάκι είπες καλό μου?...ε.ευχαριστώ...αλλά είχαμε κάποτε καναρίνια,και τα κρατήσαμε κοντά μας μέχρι που έκαναν μωρά..αλλά μετά τα δώσαμε...επειδή θέλαν πο-λύ φροντίδα...τροφές,και χίλια δυό άλλα,κέρατα έπρεπε να ζητάμε από κάπ οιον να τα προσέχει όταν φέυγαμε διακοπές το καλοκαίρι καθότι ήταν κάπως αδύνατο να τα παίρνουμε κι αυτά μαζί...και μπλα,μπλά..καταλαβαίνεις...ε,στενοχωρήθηκα..δε λέω επειδή τα'χα ζήσει πολλά χρόνια από μικρή..και καταλαβαίνεις..κάποτε πάλι πιο μικρή είχαμε κουνελάκια..τα'χαμε σε μιά αποθήκη που τότε ήταν,απέναντι από το σπίτι μου..τώρα έγινε πολυκατοικία εκεί.. ε,στη αρχή ήταν ωραία..παίζαμε μαζί τους..ήταν πολύ χαριτωμένα...μετά όμως από λίγο καιρό άρχισε ο εφιάλτης! α υ τά άρχισαν να κάνουν πάααρα πολλά μωρά...σε σημείο που ο πατέρας μου είχε αναγκαστεί να τα σφάζει!!!(εμείς στενοχωριόμαστε)δε θέλαμε να τα σφάζει κλαίγαμε, (όπως η αδελφή μου όταν έσφαξε ένα (το μοναδικό)ασπρούλι που ήταν το πιο όμορφο και το αγαπημένο της)...και καταλαβαίνεις ΤΙ έγινε...ε,έχεζαν παντού και μύριζε άσχημα ο τόπος έπρεπε να δίνει συνεχώς λεφτά γιανά τους αγοράζει,κουνελίνη (μια ειδική τροφή),ήταν πάααρα πολλά και δ εν τα χώραγε ο τόπος στη αποθήκη,ε,και στο τέλος αναγκάστηκε να τα σφάζει..όσπου έπαψαν να υπάρχουν πια?...ε,δ εν πολύ-θυμάμαι τ ί ακριβώς απέγιναν ό-λα α υτά τα άμοιρα κουνελάκια τότε..τα'δωσε?..(ήμουν πο-λύ μικρή και δ εν θυμάμαι τι τα'κανε τ'άλλα) πάντως στο τέλος δ εν υπήρχαν πια...αλλά μου΄χουν μείνει έτσι αμυδρά α υ τές οι εικόνες στο μυαλό μου..πάντως τ'αγαπούσαμε και τα κουνελάκια,και τα καναρινάκια..που μας κελαϊδούσαν κάθε πρωϊ...και τ'ακούγαμε από την αυλή!...ε,εκ'τοτε ΔΕΝ ξανά-πήραμε άλλο κατοικίδιο...και τώρα που ΔΕΝ έχουμε και λεφτά ε,δ εν βλέπω να ξανά-παίρνουμε πια άλλο...είσαι πο-λύ γλυκούλης όμως! ευχαριστώ!..φιλάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήτι θα λεγες να σου δώσω το "πουλάκι τσίου" που δεν θέλει καν καναρινίνη για φαϊ;
ΑπάντησηΔιαγραφήαμάν βρε Ψόνθω, πού το πας πού το φέρνεις, στο γατάκι της Άθης επικεντρώνεσαι
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, θα βάλω το "γατάκι" να κάνει παρέα στο σκυλάκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕεε,εμμ..χααααααααχαααααααααααχαααααααχααααααααααααχααααααααααχαααααχαααα!πέστα βρε Μαριώ μου...είδες? που το πάει που το..'κλωθογυρίζει'στο..'γατί μου' το φέρνει....βλέπεις Μαριώ????...χοοοχοοχοοοχοοοχοοοχοοο πέστου κάτι κι εσύ!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δικός μου πάλι είναι ΠΑΝΩ στο κρεβάτι μου και όταν κατεβαίνει προτιμά να χώνεται ΚΑΤΩ από το κάλυμμα του καναπέ! τς τς τς! Αλλά είναι αγαπούλης, παρεούλης αγκαλίτσας, οπότε... χαλάλι του οι διαολιές κι η ακαταστασία. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΨιτ, συναισθήματα είναι. Μην τα φοβάσαι... :)