Χθες βράδυ καθόμουν στο μπαλκονάκι μου, απολάμβανα τη θέα της φωτισμένης Αθήνας και δοκίμαζα το νέο προϊόν της Άμστελ: μπύρα με λεμόνι! Μπλιάχ δηλαδή...
Μ' απασχολούσε το θέμα της μαθητείας και της διαρκούς αρχαριότητας.
Στον ορθόδοξο μοναχισμό η υπακοή έχει θεοποιηθεί.
Ο "πνευματικός πατέρας" θεωρείται ο ζωντανός κρίκος του αρχάριου με τον Ιησού.
Οι "γεροντάδες" απαιτούν απόλυτη υποταγή.
Κι οι "υποτακτικοί" βολεύονταν στην ισόβια πνευματική ανευθυνότητα και ανωριμότητα.
Προτιμούν την ανάπαυση και σιγουριά της παρουσίας του "γέροντα".
Αρνούνται πεισματικά να πάρουν πνευματικά ρίσκα.
Κατά τη γνώμη μου, πραγματικός "γέροντας" είναι εκείνος που την κατάλληλη στιγμή καταστρέφει το είδωλο που ο μαθητής έφτιαξε γι' αυτόν.
Μεθαύριο θα είμαι στο Χονγκ Κογκ.
Τα ξαναλέμε...
Ρε ψόνθε, τόσα χρόνια ήξερα ο καψερός το "τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι" κι έρχεσαι εσύ τώρα και μου διαλύεις μεμιάς τα είδωλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας
Εεε,εμ...γειάσου ματάκια...μπύρα με λεμόνι? ΜΠΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧ! Ε,ΟΝΤΩΣ ΜΠΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧ! ε,τι κάνουν οι χημικοί και τι εφευρίσκουν γιανά ανεβάσουν τις (πεσμένες?) ίσως...πωλήσεις των προϊόντων τους!!!το τσάϊ με λεμόνι είναι φανταστικό παρεπιπτόντως!τώρα για τη...μπύρα (που δ εν συμπαθώ καθόλου παρεπιπτόντως)...και δ εν είναι καθόλου φίλη μου...που λέει και η Ε.Ψυχούλη πασίγνωστη σέφ...οκ?... ε, τι να σου πω....εσύ ξέρεις....αναμένουμε ραπόρτο που λέει κι ένας φίλος σκηνοθέτης από το πολύ-αναμενόμενο ταξίδι σου στην Κίνα...θα'χει απίστευτο ενδιαφέρον πιστέυω....φιλάκια....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστα μου ζούμε στην εποχή που γκρεμίζονται οι μύθοι της ζωής μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα η Άμστελ ανακάτωσε στο κριθάρι και λεμόνι...
Αθούλα, ελπίζω να μην σας απογοητεύσω...