Έκανε θαύματα ο Βούδας;

Κάποτε ο Βούδας πέρασε από μια πόλη πλούσια και πολυάνθρωπη.

Ένας τοπικός προύχοντας τον πλησίασε και τον παρακάλεσε να δώσει εντολή σε κάποιον μαθητή του να κάνει ένα θαύμα για να πιστέψει σ’ αυτόν ολόκληρη η πόλη.

Αλλά ο Βούδας αρνήθηκε: "Εγώ δεν διδάσκω μ’ αυτό τον τρόπο. Δεν κάνω θαύματα για να καταπλήξω τους λαϊκούς".

"Υπάρχουν τρία είδη θαυμάτων", συνέχισε τη διδασκαλία του ο Βούδας. "Υπάρχει το Θαύμα των Μυστηρίων με το οποίο ο άνθρωπος γίνεται αόρατος, περνάει μέσα από τοίχους και περπατάει στο νερό. Υπάρχει και το Θαύμα των Μυστικών με το οποίο μπορεί κάποιος να διαβάζει τις σκέψεις των άλλων. Αυτά τα θαύματα τα απορρίπτω. Αλλά υπάρχει και το Θαύμα της Αγωγής. Μ’ αυτό ακούει κάποιος το κήρυγμα του Βούδα, αποκτάει πειθαρχία στην πράξη και στα λόγια του και πετυχαίνει τη χαρά και την ειρήνη"...

Μια άλλη ιστορία θυμίζει κάπως το θαύμα της ανάστασης του γιου της χήρας της Ναΐν απ’ τον Ιησού.

Ένα δηλητηριώδες φίδι τσίμπησε το μικρό παιδί μιας δυστυχισμένης γυναίκας που έτρεξε στο Βούδα ζητώντας την σωτήρια παρέμβασή του.

"Ένα μόνο γιατρικό υπάρχει", της είπε εκείνος. "Πήγαινε σ’ όλα τα σπίτια της πόλης και ζήτα να σου δώσουν μαύρο σινάπι. Αλλά πρόσεχε, να πάρεις σιναπόσπορο μόνο απ’ το σπίτι εκείνο που δεν έχει κανέναν πεθαμένο".

Έτρεξε η γυναικούλα, χτύπησε πόρτες και παρακάλεσε, όλοι προσφέρθηκαν να της δώσουν σιναπόσπορο, αλλά καμιά οικογένεια δεν βρέθηκε που να μην είναι χαροκαμένη!

Μ’ αυτό τον τρόπο ο Βούδας δίδαξε τη δύστυχη γυναίκα πως ο θάνατος είναι κοινή μοίρα όλων των ανθρώπων και πως δεν πρέπει να ζητάμε εκείνο που κανείς δεν μπορεί να μας δώσει...