Οι Δυτικοί έχουμε θεοποιήσει το νου μας.
"Ο νους είναι σαν τον πίθηκο", λένε οι βουδιστές. "Πηδά από τόπο σε τόπο, ανήσυχος και ανεξέλεγκτος"!
Σκοπός του διαλογισμού είναι να μάθουμε να ελέγχουμε τον "πίθηκο-νου".
Και κατόπιν να ελευθερωθούμε απ' αυτόν.
"Σταμάτα, σταμάτα, εξαφανίσου καταραμένη σκέψη!"
Ένας βουδιστής άγιος έλεγε: "Μη μιλάς, εκτός κι αν έτσι πρόκειται να βελτιώσεις τη σιωπή σου"...
Εμένα αυτές οι "σιωπές", οι "διαλογιστικοί ψυχαναγκασμοί" κι οι κάθε είδους "ησυχασμοί" μού φαίνονται κάπως μαζοχιστικοί...
Όπως ο χριστιανός μοναχός δεν πρέπει να 'χει δικό του θέλημα, έτσι κι ο αντίστοιχος βουδιστής πρέπει να μάθει να ζει χωρίς επιθυμίες.
Είναι οι γνωστές "ακρότητες" των θρησκειών, που ελκύουν όλους τους προβληματικούς...
Στο μοναστήρι μας δεν διδασκόμαστε τεχνικές διαλογισμού.
Η έμφαση δίνεται στην αυστηρή τήρηση των κανόνων.
Ο ηγούμενός μας ("Άτζαν" στα ταϊλανδέζικα) επιμένει πως "όταν αρχίζετε ν' ακολουθείτε τους κανόνες, τότε αποκαλύπτονται όλα τα ελαττώματά σας! Να επιμένετε στην πειθαρχία κι ο νου σας θα μείνει καθαρός κι ειρηνικός. Η άσκηση είναι φώτιση!"...
πολύ δουλειά!
ΑπάντησηΔιαγραφήχμμ.. ναι... πολύ δουλίτσα κι αποτέλεσμα μηδεν!
ΑπάντησηΔιαγραφή