Ο Βούδας απέρριπτε τη μνησικακία και την εκδικητικότητα.
Ιδανικό τύπο ανθρώπου θεωρούσε αυτόν που "έχει καεί, έχει σβηστεί κι έχει προλάβει να κρυώσει"!
Ζητούσε απ’ τους μαθητές του ν’ αγαπάνε ακόμα και τον εχθρό τους:
"Όταν ληστές και δολοφόνοι σάς ακρωτηριάζουν με ένα πριόνι, όποιος θυμώσει δεν τηρεί τις εντολές μου. Απ’ το στόμα σας μην ξεφύγει λέξη κακίας, αλλά να παραμένετε φιλικοί, γεμάτοι αγάπη, χωρίς κρυφή εμπάθεια! ... Θα φωτίσουμε ολόκληρο τον κόσμο με ευθυμία γεμάτη αγάπη".
Εδώ ανοίγω μια παρένθεση, για να τονίσω πως το αυτάρεσκο επιχείρημα των Χριστιανών πως πρώτος ο Ιησούς κήρυξε την αγάπη προς τον εχθρό, δεν ισχύει.
Και δεν είναι μόνο ο Βούδας, που το έκανε 5-6 αιώνες προ Χριστού.
Στην Μπαγκαβάτ Γκιτά ("Το Θεϊκό Τραγούδι"), που γράφτηκε πριν τον Βούδα και ουσιαστικά αποτελεί μια σύνοψη των Βεδών, ακούμε τον προφήτη Κρίσνα να λέει: "Μου είναι ακριβός (= αγαπητός) ο άνθρωπος που η αγάπη του είναι ίδια και για τους εχθρούς του και για τους φίλους του).
Κλείνω παρένθεση...
Πάντως, μη νομίζετε πως οι Βουδιστές είναι και τίποτα .... αγιοπαίδια!
Πολλοί εγκληματίες και φυγόστρατοι κρύβονται στα μοναστήρια τους.
Για να μην μιλήσω για τις πολιτικές σκοπιμότητες που κάποιες φορές εξυπηρετούν... τα "καλά" τα δικά μας.
Κυκλοφορούν και πολλές ιστορίες για "σεξουαλικές αταξίες", ειδικά κάποιων "περιφερόμενων επαιτών" που ... "η καρδιά τους λερώθηκε απ’ τον πόθο μιας γυναίκας σχεδόν ακάλυπτης".
Στην Ελλάδα λέμε "να φυλάγεσαι απ’ τα πισινά του μουλαριού κι απ’ τα μπροστινά του καλογέρου"!
Ε, λοιπόν, ο Βούδας την πάτησε απ’ τα "μπροστινά" του γουρουνιού.
Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ήταν γύρω στα 80, του πρόσφερε κάποιος χοιρινά αμελέτητα, ο Βούδας τα έφαγε, έπαθε δυσεντερία και πάει καλιά του ο άνθρωπος...
Εεεχμ..γειάσου ματάκια...ε,εμ ναί νομίζω ότι α υτό περί κυρηγμάτων περί α γάπης,και μπλα,μπλά...μπλααα...ε,το'χουμε ξανά-πεί νομίζω,ότι δ εν είναι κάτι που βλέπουμε μό-νο στα κυρήγματα του χριστιανισμού,οκ?(όσο κι αν οι..άγιοι πατέρες..θέλουν να προσπαθούν να μας πείσουν...ότι...μό-νο ο χριστιανισμός 'διδάσκει'αγάπη προς τον εχθρό..και..μπλααα,μπλααα,μπλααα...(κάτι εντελώς μα εντελώς όμως?)απίθανο να το κάνεις...καθότι δεν μπορείς να δείξεις α γάπη στο βιαστή σου,ή στο δολοφόνο,των γονιών,σου ή των αδελφιών σου,ή σε κάποιον που σου κατέστρεψε τέσπα τη ζώη μου όποιον τρόπο..)...όσο κι α ν θες..όσο κι αν προσπαθήσεις..καθότι είσαι άνθρωπος κι έχεις και κάποιες?ή πολλές αδυναμίες..)ε,δεν είσαι το τέλιο πλάσμα..με την τέλια ψυχοσύνθεση..είσαι από πυλό..όχι από ατσάλι...κι έχεις καρδιά από αίμα όχι από σίδερο..που να μ ην την αγγίζει τίποτε...)ε,εμ...ώστε κι οι βουδιστές κάνουν 'ατασθαλίες' ε? ε,και νόμισα ότι α υ τό είναι...'προτέρημα' μό-νο των χριστιανών!!!έπεσα έξω!!τι να κάνουμε!...το....'εξασκούν'κι άλλοι το...σπόρ ως φαίνεται!!!ε,χοιρινά 'αμελέτητα'είπες? μπλιάααααααααααχ!ε,προτιμώ τη μπριζολίτσα 'ψαρονέφρι'...μου κάνει κάπως καλύτερα σε..γέυση...ε,τον κακομοίρη το Βούδα τι έπαθε!!!...ε,γι'αυτό καλά μας λένε,οι γονείς μας όταν είμαστε μικρά,ότι δ εν πρ έ πει να παίρνεις ού τε καραμέλα από αγνώστους!!!δεν ξέρεις τι μπορεί να πάθεις!!!....ωραίο ποστάκι πάντως δε λέω γέλασα..πάλι..φιλάκια πολλά...μεσημεριανά....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι λίγο πριν τα κακαρώσει ο Βούδας μας αντί για ''δεύτε τελευταίον ασπασμόν ''τραγουδούσε http://youtu.be/85Rod5lPP9Q
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε συ Αθούλα, μη τα υποτιμάς έτσι τ’ "αμελέτητα"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμη, από τότε ήταν σουξέ αυτό το τραγουδάκι;
Χα χα χα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ε;