Μπενίτο Μουσολίνι (ΙΓ΄) - Το τέλος...

Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο πως οι Φασίστες έχουν κακό τέλος.

Αλλά παίρνουν στο λαιμό τους και ολόκληρους λαούς.

Είπαμε στο προηγούμενο αφιέρωμα πως τον Ιούλιο του 1943 το ίδιο το κόμμα του ανέτρεψε τον Μουσολίνι. Και πως ο Ιταλός Βασιλιάς τον παγίδευσε και τον έθεσε υπό κράτηση στο στρατόπεδο των Καραμπινιέρων.

Όμως η εγκατάλειψη του Άξονα δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Οι Γερμανοί διέθεταν ήδη ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις στο ιταλικό έδαφος. Κατέλαβαν όλες τις μεγάλες πόλεις της βόρειας και νότιας Ιταλίας, ελευθέρωσαν τον Ντούτσε και τον ξανανέβασαν στην εξουσία.

Η Ιταλία ήταν πλέον κατεχόμενη χώρα!

Η παλιά φασιστική φουρνιά που έδιωξε τον Μουσολίνι εξοντώθηκε. Αλλά τώρα πια ο άλλοτε κραταιός άντρας εγκατέλειψε το αγέρωχο ύφος του.

Εξακολούθησε όμως να πιστεύει στην τελική νίκη των Γερμανών μέχρι και την άνοιξη του 1945.

Βασιζόταν στα "μυστικά όπλα" που ετοίμαζε πυρετωδώς ο Φίρερ. "Είδα τα εργοστάσια του θανάτου!", διαβεβαίωνε τους Επιτελείς του. "Παραβρέθηκα στις δοκιμές. Οδεύουμε σε μια φάση του Πολέμου σαν εκείνη που περιγράφεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη"...

Αλλά η προέλαση των Συμμάχων στη Βόρεια Ιταλία ήταν ραγδαία.

Ο Ντούτσε προσπάθησε ανεπιτυχώς να διαφύγει απ’ τα σύνορα ντυμένος Γερμανός στρατιώτης..

Οι Παρτιζάνοι τον συνέλαβαν και τον εκτέλεσαν μαζί με την ερωμένη του, την Κλαρέτα, κι άλλους 15 ανώτερους φασίστες αξιωματούχους.

Τα πτώματά τους μεταφέρθηκαν στην πλατεία Λορέτο του Μιλάνο, σ’ ένα γκαράζ όπου οι Γερμανοί είχαν τουφεκίσει 15 Παρτιζάνους.

Κάποιοι είχαν τη "φαϊνή" ιδέα να κρεμάσουν τα πτώματα απ’ τη στέγη για να φαίνονται καλύτερα...

Ο ίδιος ο Μουσολίνι είχε πει κάποτε πως... "ο καθένας πεθαίνει με το θάνατο που ταιριάζει στο χαρακτήρα του"!