Γιατί ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά στη ζωή μου...

Αν περιμένετε να διαβάσετε κάποια βαθυστόχαστη πολιτική ανάλυση ή κανένα βαρύγδουπο ιδεολογικό μανιφέστο, μη συνεχίσετε.

Θα μιλήσω απλά, όπως κάνω με τους φίλους μου στα καφέ, στις μπυραρίες, στα καπηλειά.

Και, φυσικά, δεν έχω την απαίτηση να συμμερίζεστε τις δικές μου ιδεοληψίες. Ούτε να σας συγκινεί η σκέψη και μόνο πως την ερχόμενη Κυριακή μπορεί να συμμετέχουμε κι εμείς σε ένα ιστορικό γεγονός: να γίνει η Ελλάδα η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα μεταπολεμικά που η Αριστερά κερδίζει σε μια εθνική εκλογική αναμέτρηση.

Παραμερίζω, λοιπόν, τους συναισθηματισμούς και μπαίνω κατευθείαν στο "ψητό".

Οι μεθαυριανές εκλογές δεν είν’ όπως οι παλιές. Δεν αναμετρούνται οι "πράσινοι" κι οι "βένετοι".

Τούτες οι εκλογές είναι "πόλεμος"! Ο "θάνατός" τους η ζωή μας!

Οι περισσότεροι από μας δεν συμμετέχουμε ούτε σε θορυβώδεις διαδηλώσεις, ούτε αποδεχόμαστε ακραίες πολιτικές συμπεριφορές. Απλά περιμένουμε "τούτη την άγια ώρα" για να εκφράσουμε όλη τη συσσωρευμένη πολιτική μας οργή κι αγανάκτηση.

Το ’χω ξαναπεί: την Κυριακή είτε θα τους "σκοτώσουμε" με την ψήφο μας είτε θα μας σκοτώσουν με την πολιτική τους.

Στις προηγούμενες Περιφερειακές Εκλογές, το 2010, είχα στηρίξει τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο εγώ βέβαια, αλλά κι η πλειοψηφία του λαού μας. Κανένας δεν μπορεί να μας κατηγορήσει πως είμαστε "κακοπροαίρετοι" ή "επιπόλαιοι".

Εξαντλήσαμε όλη μας την καλή θέληση αποδεχόμενοι ως ειλικρινή την τότε διακήρυξη των κυβερνώντων πως το "εξασφαλισμένο δάνειο" των 110 δις ευρώ θα μας έσωζε απ’ την χρεοκοπία, χωρίς τα αντίστοιχα μέτρα του Πρώτου Μνημονίου να θεωρούνται και "εξοντωτικά".

Αλλά η συνέχεια μάς επιφύλασσε πολλές και δυσάρεστες εκπλήξεις. Μας έλεγαν πως κάθε επιμέρους δόση απαιτούσε πρόσθετα δυσβάσταχτα μέτρα, που τελικά οδήγησαν στην κοινωνική εξαθλίωση και απελπισία.

Εννοείται πως πλέον ούτε τους πιστεύουμε ούτε και θέλουμε να τους ακούμε ή να τους βλέπουμε.

Έτσι, αποφάσισα να ψηφίσω για πρώτη φορά στη ζωή μου ΣΥΡΙΖΑ.

Πρώτα-πρώτα για να καταδικάσω αυτούς που μέχρι τώρα μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Με εκνευρίζει αφάνταστα που αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι προβάλλονται σήμερα ως "σωτήρες" μας.

Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ και γιατί πρέπει κάπως ν’ αντιδράσουμε. Όταν ο οδοστρωτήρας έρχεται κατά πάνω σου δεν μπορείς να αδρανήσεις στο όνομα μιας δήθεν "σταθερότητας". Αρπάζεις το μπαζούκας και πατάς τη σκανδάλη. Και τα δικά μας "μπαζούκας" είναι οι ψήφοι μας.

Τρίτον, ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ και για λόγους αξιοπρέπειας. Αν συνεχίσουμε να στηρίζουμε αυτούς τους ανθρώπους που κατέστρεψαν τις ζωές μας, χάνουμε κάθε ίχνος αυτοσεβασμού και σοβαρότητας. Ουσιαστικά επιβεβαιώνουμε πως είμαστε γραικύλοι και ραγιάδες.

Η ψήφος μου στο ΣΥΡΙΖΑ έχει και τη θετική της πλευρά. Είμαι σίγουρος πως οι εταίροι και δανειστές μας είναι διατεθειμένοι να κάνουν πολλές υποχωρήσεις αν ασκηθούν οι σωστές πιέσεις. Ο ίδιος ο Σαμαράς απειλεί τους Ευρωπαίους με την ενδεχόμενη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σα να τους λέει: "δώστε σε μένα δύο, γιατί όταν έρθουν οι άλλοι θ’ αναγκαστείτε να δώσετε δέκα"!

Ωραία, λοιπόν, αποφάσισα εγώ να κάνω πραγματικότητα τις απειλές Σαμαρά!

Κάποιοι θα ρωτήσουν εύλογα: "Και γιατί να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ κι όχι κάποιο άλλο αντικυβερνητικό κόμμα;".

Σωστή ερώτηση! Αλλά εγώ θα σας απαντήσω με τη "λογική Σαμαρά": Αν η Νέα Δημοκρατία αναδειχθεί πρώτο κόμμα, ακόμα και με το 10% του εκλογικού σώματος, ο Σαμαράς θα βγει το βράδυ να πανηγυρίσει πως "ο ελληνικός λαός επιβραβεύει την πολιτική του"!

Θέλετε κάτι τέτοιο;