Κόκκινο στην ψυχή και στη φανέλα...

Είχαμε γράψει παλιότερα για το Νίκο Γόδα, τον επιθετικό του Ολυμπιακού, που στις 13 Οκτώβρη 1944 πολέμησε με τον ΕΛΑΣ Πειραιά στη μάχη της Ηλεκτρικής Εταιρείας, στο Κερατσίνι, όταν οι Γερμανοί που αποχωρούσαν προσπάθησαν να την ανατινάξουν.

Το Δεκέμβρη του '44 πολέμησε πάλι εναντίον των Εγγλέζων σε μια ακόμη μεγάλη μάχη που δόθηκε στο νεκροταφείο της Ανάστασης στον Πειραιά.

Μετά τη Βάρκιζα τον συνέλαβαν και τον εκτέλεσαν στις φυλακές της Κέρκυρας στις 19 Νοέμβρη του 1948.

Σήμερα θα πούμε για έναν ακόμα σπουδαίο παίχτη του Θρύλου και μεγάλο αγωνιστή της Αριστεράς: τον Ανδρέα Μουράτη.

Οι γάβροι τον φώναζαν "Μιζούρι", απ' το όνομα του θρυλικού αμερικάνικου αεροπλανοφόρου που συχνά-πυκνά αγκυροβολούσε μετά το 1950 στο Φάληρο...

Μεγάλωσε στα Καμίνια κι ήταν επί Κατοχής ο καλύτερος "σαλταδόρος"!

Μετά μπήκε στην ΕΠΟΝ, στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ και συμμετείχε στις μάχες των Δεκεμβριανών.

Απ' το 1948 ήταν αναντικατάστατος παίχτης της εθνικής μας ομάδας, είχε τις περισσότερες διεθνείς συμμετοχές και διακρινόταν για τη δύναμη και το πάθος του. Μέχρι κι οι Τούρκοι τον θαύμασαν σ' έναν αγώνα και του 'βγαλαν το παρατσούκλι "Ασλάν-Μουράτ", δηλαδή "ο Μουράτης το λιοντάρι"!

Οι κρατούντες δεν τον χώνευαν λόγω των πολιτικών του φρονημάτων και τον περίμεναν στη γωνία.

Η ευκαιρία τούς δόθηκε σ' έναν αγώνα της Εθνικής μας με το Ισραήλ το 1953, όταν την παραμονή του αγώνα όλοι οι παίχτες αποφάσισαν να μην αγωνιστούν αν πρώτα δεν τους κατέβαλε η Ομοσπονδία τα χρωστούμενα.

Το καθεστώς θεώρησε την κίνησή τους "ανταρσία" και τους τιμώρησε με ισόβιο αποκλεισμό απ' την Εθνική. Στον Μουράτη όμως επέβαλε και μια επιπλέον εξοντωτική ποινή: τον διέγραψαν απ' τα ποδοσφαιρικά μητρώα, δηλαδή του "έκοψαν την μπάλα"!

Οι ποινές αργότερα ανακλήθηκαν, αλλά ο Μουράτης δεν ξανάπαιξε στην Εθνική...

Για να δείτε τι άνθρωπος ήταν ο αγράμματος Μουράτης, σας αναφέρω μόνο το εξής: όταν ανέβηκε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ και μοίραζε σ' όλους "συντάξεις αντιστασιακού", εκείνος αρνήθηκε να κάνει τα χαρτιά του με το επιχείρημα "Εγώ ρε είμαι κομμουνιστής, δεν πολέμησα για σύνταξη αλλά για την πατρίδα μου".