Τα παιδικά μου καλοκαίρια δεν τα πολυθυμάμαι.
Μόνο κάποιες αμυδρές εικόνες...
Η μάνα έκοβε το μελένιο πεπόνι, πέταγε τα σπόρια και μου ’δινε το μισό. Άρπαζα το κουτάλι της σούπας και το ’τρωγα σκάβοντας περιμετρικά τη φλούδα του...
Όταν είχαμε καρπούζι, κρατούσα στο στόμα μου τα κουκούτσια, πήγαινα στο κοριτσάκι που ’χα ερωτευτεί και τα ’φτυνα πάνω του κάνοντας το πολυβόλο!
Μεγάλωσα σε ορεινό μέρος.
Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, η βουτιά που μου ταίριαζε είναι άλα θείας Μαρίκας: γυαλί-καπέλο-σωσιβιοεξοπλισμός!
Πρώτη φορά σε νερό βούτηξα σ’ ένα ποτάμι της Ευρυτανίας.
Είχα φτιάξει ένα χειροποίητο σωσίβιο: δυο ξερές νεροκολοκύθες δεμένες με σπάγκο που περνούσε κάτω απ’ τις μασχάλες μου.
Φορούσα κι ένα κόκκινο σορτσάκι με το σήμα του Ολυμπιακού.
Τ’ αλάνια τα κολλητάρια μού φώναζαν: "Βγάλε το σορτσάκι! Το κόκκινο τραβάει τους καρχαρίες!"...
Μετά μεγαλώσαμε, αρχίσαμε να μετράμε τα θαλασσινά μπάνια και τα παγωτά-ξυλάκια που τρώγαμε.
Μεγαλώσαμε κι άλλο, κι αρχίσαμε να καθόμαστε σε ζαχαροπλαστεία.
Κάποια στιγμή μπήκαν κι οι γυναίκες στη ζωή μας.
Γούσταρα να μυρίζω τα μαγιουδάκια τους, να γράφω στις πλάτες τους "Σκιάθος 2001", να τους κάνω γουρουνιές, να επιστρέφω στο ξενοδοχείο με διάφορα λάφυρα... κοχύλια, βοτσαλάκια αλλά και κανένα σουτιενάκι απ’ τη διπλανή ξαπλώστρα... έτσι, για το φετίχ.
Η συλλογή κοχυλιών μεγάλωσε, αλλά πάντα ψάχνω στις παραλίες το κοχύλι που τόσα χρόνια μού λείπει...
Θυμάμαι έναν Αύγουστο είχα πάει πρώτος στο νησί.
Εσύ θ’ αρχόσουν πέντε μέρες αργότερα. Είχες κάτι δουλειές είπες...
Ο ευκάλυπτος στο κάμπινγκ δεν πρόσφερε μόνο σκιά.
Άφησα δίπλα μου το μπουκάλι του ούζου. Κι άρχισα να κόβω με το σουγιαδάκι, που ’χα σουφρώσει απ’ έναν τουρίστα, ένα ζουμερό νεκταρίνι.
Χτύπησε το κινητό μου. ΄Ησουν εσύ.
"Ξέρεις, δεν είμαι πια ερωτευμένη. Θέλω να χωρίσουμε", μου είπες.
Εκείνη τη χρονιά διαπίστωσα πως η καλύτερη εποχή να χωρίσεις είναι το καλοκαίρι...
Αυτό με τα κουκούτσια αποδεικνύει γιατί έχεις επιτυχία στις γυναίκες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕεε,εμ...καλησπέρα...καλό μου..και...χααααχαααχαααχααχααχααα! όμορφες παιδικές μνήμες...γέλασα δ ε λέω...αλλά διαπίστωσα,και μια κάποια μελαχολία...γιατί άραγε?...ε σύ ξέρεις τι σε κάνει να νιώθεις έτσι...αλλά μη νομίζεις..ό-λοι έτσι νιώθουμε κάποτε...ή πο-λύ συχνά...ε,εμ..τα κοχύλια μου αρέσουν και εμένα...καλέ μου ό-λοι ό-λοι όμως...πά-ντα ψάχνουμε να βρούμε εκείνο το ένα και μοναδικό,κοχύλι που μας λείπει από τη συλλογή μας!! ό-λοι όμως...α υτό που θα είναι το πιο όμορφο από ό-λα..αλλά...ίσως να μ η το βρούμε όμως και πο-τέ μπορεί να ψάχνουμε μια ζωή (μια ολόκληρη ζωή όμως) αλλά όμως να μ η το βρούμε...έτσι είναι α υτά..τι να κάνουμε?...έχουν και α υτή τη πλευρά που ίσως να μ η ν είναι και τόσο ευχάριστη αλλά την έχουν όμως (τη μελαχολική)...έτσι είναι η ζωή...πάντως ωραίο το ποστάκι (όπως πάντα)...συνέχισε καλέ μου να μας μιλάς για τη ζωή (σου)..και για τη ζωή...το κάνεις με τόσο ωραίο τρόπο...καλησπέρες...φιλάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ’ αρχήν να ευχηθούμε χρόνια πολλά, έστω και καθυστερημένα, στη Μαρία μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ας μας ειρωνεύεται ελαφρώς...
Αθούλα, εσύ το βρήκες το κοχύλι σου στα ερτζιανά!
Εεε,εμ...χρόνια πολλάαα και ευτιχισμένα και από εμάς στο Μαράκι μας...να το χαιρόμαστε...ε,εμ..ναί..το...'κοχύλι'μου....δ εν το βρήκα ε γώ βασικά..α υτό με βρήκε..ε,εμ...μπορώ να πω ότι ήρθε 'ουρανοκατέβατο'?,ότι έπεσε από τον ουρανό ίσως? ότι ήρθε 'θεόσταλτο'? κάπως έτσι..μπορώ να πω...ε,υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωούλα σου που..δ εν ξέρω έρχονται εντελώς ξαφνικά? από'κεί που ΔΕΝ το περιμένεις? από'κεί που ούτε καν το φαντάζεσαι?δλδ δ εν ξέρω...έτσι ήρθε και το..'κοχύλι' μου...εντελώς ξαφνικά μπήκε στη ζωούλα μου...(τη πεζή,βαρετή,μουντή,σκ...τένια) ζωούλα μου..και σε μια φάση..(της...πεζής,βαρετής,σκ...τένιας ζωούλας μου),που ήταν η χειρότερη μπορώ να πώ..καθότι είχα εκατοντάδες προβλήματα σε'κείνη τη φάση (πριν από 7χρόνια)που τον..'γνώρισα'...)..με χειρότερο από α υτά ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας του πατέρα μου το οποίο με είχε κυριολεκτικά διαλύσει,(τότε)...ήμουν ΠΟΛΥ χάλια σε'κείνη τη φάση που μπήκε στη ζωή μου το...'κοχύλι' μου)και μάλλον καμία όρεξη δ εν είχα μπορώ να πώ για γνωριμίες και διάφορα τέτοια),δύσκολα θα μου τραβούσε το ενδιαφέρον ένας άντρας όπως ήμουν τότε ε γώ (που σερνόμουν)είχα πάθει κατάθλιψη επειδή ήταν άρρωστος ο πατέρας μου και επειδή είχα και χιλιάδες άλλα πραβλήματα και καταλαβαίνεις) εντούτοις όμως εκείνος κατάφερε ακόμη κι έτσι όπως ήμουν τότε να μου τραβήξει το ενδιαφέρον και πο-λύ μάλιστα μπορώ να πώ!!)(το'χει α υτό το ταλέντο)ο καλός μου!!)όπως λες...)αλλά 'ντάξει τότε και τις πρώτες μέρες της...'γνωριμίας' μας ε,δ εν φανταζόμουν καν..ότι θα εξελιχθούν όπως εξελίχθηκαν αργότερα τα πράγματα με'μένα κι εκείνον...(ότι δλδ θα'ρθούμε πο-λύ κοντά τόσο κοντά,ότι θα μου μιλήσει για κάποια πο-λύ πρωσοπικά του πράγματα (όπως ήταν ο θάνατος του πατέρα του το 2012)και γενικά ότι θα μου μιλάει,τόσο ζεστά και τρυφερά όπως και συνεχίζει να μου μιλάει ακόμη και σήμερα......ε,εμ..ναί..ορισμένα πράγματα...δ εν ξέρω πως να το περιγράψω α υτό έρχονται απλά ξαφνικά στη ζωή σου..και χ ωρίς να το επιδιώξεις ε σύ ο ίδιος καν..(καθότι όπως έχω πεί ε γώ δ εν έκανα απολύτως μα απολύτως τίποτε γιανά γνωριστούμε με το...'κοχύλι' μου...)ε γώ απλώς έστειλα ένα μνμα στο ραδιοφωνικό σταθμό που δούλευε τότε και ζήτησα να μου βάλει ένα μου βάλει ένα κομμάτι τότε...ούτε κ αν φανταζόμουν ότι ε κεί νος θα έμπαινε στη διαδικασία (τότε) να επικοινωνήσει μα ζί μου....και απ ό το κντό του, μάλιστα..και χ ωρίς να φοβηθεί κα ν..μη βρεί το μπελά του..κλπ,κλπ...μη μπλέξει με καμιά περίεργη..τρελλή και δε συμμαζέυεται...ορισμένα πράγματα καλό μου ακόμη και να προσπαθήσεις να το επιδιώξεις..και να κάνεις ό,τι δήποτε μπορείς γιανά έρθουν στη ζωή σου..ε,μπορεί να ΜΗΝ έρθουν με τ ί πο τε και πο-τέ...και κάποια άλλα όπως το..'κοχύλι' μου...μπορεί να έρθουν ως 'δια μαγείας' και χωρίς να κουνήσεις κάν ε σύ τα χεράκια σου!!μάλιστα!!! (ε, α υτά κάνει η μοίρα μας) κάνει τα δικά της α υτ ή)και χωρίς να μας ρωτήσει καν)!!και α ν είσαι τυχερός να σου συμβεί α υτό πρέπει να ευγνομωνείς τη τύχη σου γι'αυτό...έτσι έγινε και με'μένα...καλησπέρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιο τραγουδάκι του ζήτησες βρε Άθη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως κανένα "αντάρτικο" του Τζαβέλα και τον έστειλες τον άνθρωπο;
Εεε,εμ..καλησπέρες και πάλι...ε,ό χι βρε τι λες!!!???πας καλά?!!!του είχα ζητήσει...το...'Βάλς των χαμένων ονείρων'του Μ.Χατζιδάκι!!(που ήταν και το κομμάτι,που άρχιζε με α υτό η εκπομπή του στον τότε,ραδιοφωνικό σταθμό που δούλευε)..ε,εμ..εκείνος το έβαλε..και μάλιστα μου το αφιέρωσε κιόλας κατά το τέλος της εκπομπής του...πόσο τεράστια τιμή μπορεί αλήθεια να είναι α υτό!...και χαρά επίσης για μια κοπέλα,που είχε ακούσει για πρώτη φορά (τότε) την εκπομπή του...όχι μό-νο να της βάλει α υτό που ζήτησε αλλά και να της το αφιερώσει κιόλας!!!και εκτός από α υτό...να θελήσει επικοινωνήσει κ α ι μαζί της (και σε πιο πρωσοπικό (ας το πω έτσι)επίπεδο εννοώ), και μέσα και από το κ ν τό του μάλιστα..!!!!...ε,πο-λύ μεγάλη χαρά νομίζω...δε ν ξέρω ε άν επιτρέπεται να το κάνει α υτό ένας δημοσιογράφος-ραδιοφωνικός παραγωγός...εάν απαγορέυεται γενικά να έχει πιο 'στενή'σχέση με τους ακροατές του...(εννοώ αν απαγορέυεται από τους κανόνες εργασίας που έχει ο κάθε ραδιοφωνικός σταθμός)...δ εν ξέρω...ακόμη και σήμερα προσπαθώ να βρώ τι τον έκανε-έσπρωξε τότε να το κάνει α υτό...πως λειτούργησε το κεφαλάκι του,τι σκέφτηκε..που να τον έκανε να θελήσει, και άλλου είδους επικοινωνία μαζί μου πέρα από α υ τή την...τυπική του επαγγέλματός του..την τυπική εννοώ α υτή που έχουν ό-λοι οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί με τους ακροατές τους...που απλώς επικοινωνούν μαζί τους μό-νο μέσα στα πλαίσια του επαγγέλματός τους...και μό-νο κατά τη διάρκεια των εκπομπών τους..αλλά από'κεί και πέρα τέρμα...δ εν υπάρχει τίποτε μα τίποτε άλλο...και φυσικά δ εν έχουν επιχειρήσει πο-τέ να επικοινωνήσουν με τους ακροατές τους στέλνοντάς τους μνμα από το κντό τους σε πιο πρωσοπικό επίπεδο...όπως έκανε τότε εκείνος με μένα...) ε,εμ...όμως δε ν έχω βρει ακόμη...μια...απάντηση σε α υτά ακόμη και 7χρόνια μετά...(έχουν περάσει 7χρόνια από τότε που μπήκε εκείνος στη ζωή μου)κι ακόμη υπάρχουν πολλάαα που θα'θελα μια κάποια εξήγηση σε α υτά..αλλά ακόμη και σήμερα μετά από 7χρόνια δ εν την έχω,ακόμη πάρει..από εκ εί νον φυσικά...ακόμη και 7χρόνια μετά έχω πολλάαα ερωτηματικά σε σχέση με τη συμπεριφορά του που παρά-μένουν αναπάντητα..και πιστέυω ότι ίσως δ εν θα απαντηθούν ποτέ..δεν θα μάθω ίσως πο-τέ για πολλάαα που τον αφορούν όπως και το τί τον έκανε, να επικοινωνήσει μαζί μου εκείνη τη περίεργη νύχτα,που του ζήτησα το βαλς......καληνύχτα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ Αθούλα είσαι το κορίτσι που ανατρέπεις όλα τα "πρέπει" και τα "απαγορεύεται"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι η μοιραία γυναίκα των ερτζιανών...
Αααααααααααααχααααααααχαααααααχααχαχααααααααααχααααααχαααααααχαααααααχαχαχααααααχααααααχααααααααααααααααχαχχαααααχαααχααχαααχαααχααχααχααααααααααααααααααααααααααχααααααααααχααααααααα!μπάς σε καλό σου παιδάκι μου πρωϊνιάτικα...να'σε καλά (έτσι λες έ?)..γέλασα...το σχολιάκι τα σπάει...χοοοοοχοοοοοχοοοοχοοοοχοο!θα σε τσιμπήσω βρεεεεεεεεε!..είσαι γλύκα πάντως....σ'αγαπάωωωωωωωωωωωω μουάτσ (φιλάκι).....και καλημέρες...
ΑπάντησηΔιαγραφή