"Ημερολόγιο λιποταξίας" (14) - Οι "σατανικοί" άγιοι του Χριστιανισμού!

Τριγυρνώντας στη Θράκη δεν μπορείς να μη χαρείς βλέποντας πόσο αρμονικά και φυσιολογικά συγκατοικούν χριστιανοί και μουσουλμάνοι. 

Συνεχίζεται μια παράδοση κοντά χιλίων χρόνων, από τότε που πρωτοπάτησαν το πόδι τους στη Μικρασία οι Σελτζούκοι Τούρκοι.

Οι θρησκείες είν’ σαν το μαχαίρι. Μπορεί να κόψεις το ψωμί και να φαν οι πεινασμένοι, αλλά μπορείς και να κόψεις λαιμούς...

Σε όλες τις θρησκείες υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι που καλλιεργούν το φανατισμό και το μίσος. Κι αντί να μπαίνουν στη μαύρη λίστα, συχνά ... αγιοποιούνται.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είν’ κι ο λεγόμενος Κοσμάς ο Αιτωλός. Που έδρασε γύρω στα 1770 κυρίως στην περιοχή της Ηπείρου.

Ο Κοσμάς δεν ενεργούσε από μόνος του, αλλά ήταν εντολοδόχος του Πατριαρχείου. Κι απ’ τη δράση του μπορούμε να καταλάβουμε τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπιζε τότε η Εκκλησία.

Το πρόβλημα δεν ήταν οι Οθωμανοί, που άλλωστε εξασφάλιζαν την ακώλυτη ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και λατρείας. Το παραδεχόταν κι ο πατρο-Κοσμά: "Εμένα χίλιοι Τούρκοι με αγαπούν κι ένας όχι και τόσο"!

Τρία ήταν τα βασικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η χριστιανική Εκκλησία τον 18ο αιώνα:

1) Η θρησκευτική αδιαφορία των πιστών της. Ακόμη κι οι ελάχιστοι που πήγαιναν στους ναούς, δεν ήξεραν την τύφλα τους κι ήταν κυριευμένοι απ’ τις δεισιδαιμονίες. Τα μυστήρια του βαπτίσματος και της εξομολόγησης τους ήταν εντελώς άγνωστα. Όσο κι αν σήμερα μας φαίνεται παράξενο, τότε οι περισσότεροι χριστιανοί ήταν αβάπτιστοι. Γι’ αυτό και ο πατρο-Κοσμάς πίεζε να φτιάξουν σε κάθε ναό και μια κολυμβήθρα και να χώνουν ολόκληρο το παιδί στο νερό σαν το βαπτίζουν και "να μη μένει άβρεχο ούτε του ψύλλου το μάτι γιατί κι εκεί προχωράει ο διάβολος και γι’ αυτό τα παιδιά σεληνιάζονται, δαιμονίζονται, γίνονται κακορίζικα"...

2) Η συντριπτική πλειοψηφία των χριστιανών της Ηπείρου, Στερεάς και Πελοποννήσου μιλούσαν αλβανικά, της Θεσσαλίας βλάχικα και της Μακεδονίας διάφορες σλαβικές διαλέκτους. Αυτό αποξένωνε ακόμα περισσότερο τους πιστούς από την Εκκλησία που όλα τα κείμενά της ήταν γραμμένα στα "ρωμαίικα"! Σήμερα τα λέμε "ελληνικά" αλλά την εποχή εκείνη η λέξη "Έλληνας", "Ελλάδα", "ελληνικός" δεν υπήρχε ούτε στα λεξικά. Έτσι, ο πατρο-Κοσμάς πίεζε τους πιστούς να μιλούν τα "ρωμαίικα", όχι για λόγους δήθεν εθνικής συνείδησης, όπως λένε σήμερα διάφοροι εθνόκαυλοι, αλλά για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Εκκλησίας του. Γι’ αυτό και προέτρεπε ν’ ανοίξουν παντού "ρωμαίικα σχολειά", κι έλεγε και το εξής αμίμητο: "σταματάτε να μιλάτε στα σπίτια σας αλβανικά, κι εγώ παίρνω πάνω μου όλες τις αμαρτίες σας!". Αυτό δείχνει, εκτός των άλλων, πως ο τότε μορφωμένος κλήρος θεωρούσε την "αμαρτία" παραμυθάκι για τους άξεστους πιστούς. Γιατί αν ο πατρο-Κοσμάς πίστευε πως η αμαρτία σε οδηγεί στην Κόλαση, δεν θα δεχόταν να πάρει πάνω του όλες τις αμαρτίες της αρβανιτιάς...

3) Οι Εβραίοι της εποχής έλεγχαν το λιανεμπόριο και είχαν σωρεύσει πολύ πλούτο. Αυτό ήταν μεγάλο πρόβλημα για την Εκκλησία. Όχι τόσο γιατί κάποιοι πιστοί της δελεάζονταν και προσχωρούσαν στον ιουδαϊσμό, όσο γιατί τα γρόσια άνοιγαν για τους Εβραίους διάπλατα τις πόρτες της εξουσίας εις βάρος της επιρροής που ασκούσε ο ανώτερος χριστιανικός κλήρος. Γι’ αυτό κι ο πατρο-Κοσμάς στοχοποιούσε κυρίως τους Εβραίους.

Ακόμα κι ο Χίτλερ δεν τόλμησε να ξεστομίσει τέτοιες συκοφαντίες εις βάρος των Εβραίων όσες ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Απολαύστε μερικές:

- Μόλις γεννηθεί το εβραιόπουλο οι γονείς του το μαθαίνουν να βρίζει το Χριστό και την Παναγία.

- Κάθε Μεγάλη Παρασκευή οι Εβραίοι παίρνουν ένα αρνί και το χτυπούν με τα μαχαίρια και το σταυρώνουν αντί του Χριστού.

- Δίνουν και 100 και 150 πουγγιά για να βρουν κανένα χριστιανόπουλο, να το σφάξουν, να πάρουν το αίμα του και μ’ αυτό να κοινωνήσουν.

- Εσύ λες στον Εβραίο "καλημέρα" κι εκείνος σε καταριέται και λέγει από μέσα του "κακή σου μέρα"!

- Κοίταξε έναν χριστιανό, έστω κι αμαρτωλό, στο πρόσωπο. Λάμπει απ’ τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Κοίτα κι έναν Εβραίο. Τα δόντια του ασπρίζουν, το πρόσωπό του είναι σαν πανί αφορισμένο, γιατί έχει το διάβολο μέσα του.

- Σφάζει ο Εβραίος ένα αρνί, το μπροστινό μέρος το κρατά για τον εαυτό του και το πίσω το μουτζώνει και το πουλά στο Χριστιανό.

- Πλένουν με το ρακί ή το κρασί τους πεθαμένους, κι έτσι μαγαρισμένο όπως είναι το πουλάν στους χριστιανούς.

- Ανοίγει ο Εβραίος το στόμα του ψαριού, κατουράει μέσα και το δίνει στο χριστιανό.

Τέτοιο μίσος έσπερνε ο πατρο-Κοσμάς, κι ο κόπος του δεν πήγε χαμένος. Η χριστιανική Εκκλησία τον αγιοποίησε!