Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

Η "δικιά μου Αθήνα" είναι πολύ ζόρικη! (Β’) - Περιτομή στο γυφτομαχαλά!


Μόλις κλείνουν τα μαγαζιά στη Σόλωνος, αρχίζουν να ξεμυτίζουν τα "κορίτσια της Νομικής". Λέγονται έτσι γιατί κάνουν πιάτσα κοντά στη Σχολή...
Είμαι βιαστικός, γι’ αυτό και επιλέγω μια πίπα στα όρθια κι από αλλοδαπή. Ένα πεντάευρο φτάνει και περισσεύει...
Κόβω κάθετα προς Ευριπίδου-Αθηνάς-Κουμουνδούρου.
Τα τζάνκια το ’χουν ρίξει στους φιλοσοφικούς προβληματισμούς: "ρε μάγκες μπας και δεν είν’ καλή η ζίου (ηρωίνη) και φάμε κανένα πακέτο;"
Στην πιάτσα με τ’ αγοράκια αρχίζει κοσμοσυρροή. Οι Έλληνες κρατάνε ακόμα τις τιμές σχετικά ψηλά. Κούρδοι, Ρουμάνοι κι Αλβανοί είναι πολύ φθηνότεροι. Αλλά και πιο επικίνδυνοι. Μόλις βρεθείς μόνος μαζί τους σου βγάζουν μαχαίρι και σε κλέβουν...
Ένας με πλησιάζει και προσπαθεί να μου πουλήσει καλάσνικοφ σε κομμάτια. "Μόνο 300 ευρώ", επιμένει φορτικά. Ορκίζεται πως "δεν είναι χτυπημένο", δηλαδή δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε ληστεία ή τρομοκρατική ενέργεια. Αλλά ποιος τον πιστεύει...
Ένας άλλος μου πουλάει με 60 ευρώ μια τηλεκάρτα "που δεν τελειώνει ποτέ!". Έχουν βρει τον τρόπο να σπάσουν τους κωδικούς του ΟΤΕ...
Αποφεύγω τα στενά δρομάκια του Ψειρή. Τέτοια ώρα μπορούν άνετα να σου κάνουν "φόρμα", δηλαδή να σε στριμώξουν σε κάποιο αδιέξοδο και με την απειλή μαχαιριού να σε κλέψουν.
Η βιομηχανία των πλαστών διαβατηρίων είναι σε άνθιση. Οι τιμές εκτοξεύονται στα ύψη αν καταλάβουν πως σε κυνηγάει η αστυνομία ή για κάποιο λόγο καίγεσαι να βγεις απ’ τη χώρα...
Ανοίγω το βήμα μου για να προλάβω, έστω και στο τέλος της, τη γιορτή του φίλου μου του Σεβάν. Είναι τσιγγάνος μουσουλμάνος απ’ τη Θράκη και σήμερα κάνει περιτομή στο δωδεκάχρονο γιο του. Κι έχει στήσει μεγάλο πανηγύρι στο Γκάζι...
Η περιτομή των μουσουλμάνων είναι κάτι σαν το δικό μας βάπτισμα. 
Ο πιτσιρικάς τριγυρνάει στο γυφτομαχαλά όλη μέρα γεμάτος περηφάνια. Σήμερα έχει την τιμητική του.
Τα μεγαλύτερα αγόρια προσπαθούν να τον ενθαρρύνουν: "Μη φοβάσαι, μόνο δυο ώρες θα πονάς"...
Τους πέτυχα την ώρα που η ορχήστρα έπαιζε χαρούμενα τουρκικά τραγούδια κι οι γυναίκες χόρευαν το χορό της κοιλιάς.
Οι γεροντότεροι της φυλής σηκώνονται να με χαιρετίσουν. "Καλώς ήρθες αρκαντάς"!
Δεν θα μπορούσαν να μου κάνουν μεγαλύτερη τιμή...

1 σχόλιο: