Απ' το ημερολόγιο ενός ερωτευμένου (Β' - Αν δεν συγχωρήσεις τον πρώην σου, δεν είσαι έτοιμη να ξαναγαπήσεις)

Δε νομίζω πως μπορείς να μιλάς γι' "αληθινή αγάπη" αν δεν έχεις γνωρίσει την καλύτερη και τη χειρότερη πλευρά του άλλου.

Πρέπει να δεις τον άλλον πώς λειτουργεί όταν είναι αναστατωμένος, αγχωμένος, θυμωμένος. Πώς διαχειρίζεται τις φάσεις της συναισθηματικής του απόστασης.

Γενικά, δεν πρέπει να απαιτούμε την τελειότητα.

Ούτε να έχουμε την απαίτηση να μην κουβαλά ο άλλος τις ευχάριστες και δυσάρεστες εμπειρίες των προηγούμενων σχέσεών του

Τη ρώτησα πώς έδωσε τέλος στις παλιές της σχέσεις. Όχι με κουτσομπολίστικη διάθεση. Αλλά συνειδητοποίησα πως αν δεν έχεις δώσει ένα καλό τέλος στην προηγούμενη σχέση σου, αν δεν έχεις συγχωρήσει τον πρώην σου, τότε δεν είσαι έτοιμος να  ξαναγαπήσεις ειλικρινά...

Κάποτε τα θεωρούσα όλα σε μια σχέση αυτονόητα. Τώρα αναλογίζομαι την αξία όσων μου προσφέρονται. Και νιώθω ευγνωμοσύνη για τη σύντροφό μου αλλά και για τη ζωή...

Οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη επίγνωση για τις ανάγκες και τα προβλήματα μιας σχέσης. Εμείς οι άντρες είμαστε επιπόλαιοι. Τα βρίσκουμε "όλα εντάξει". 

Απόψε μου πέταξε ένα "Μα εγώ αλλιώς σε γνώρισα. Δεν ήσουν τέτοιος στην αρχή!".

Δεν παραβλέπω πως μια σχέση είναι κάτι το ζωντανό που συνεχώς εξελίσσεται, 

Αλλά αυτοί που κυρίως αλλάζουν είναι οι άνθρωποι. Και μαζί μ' αυτούς αναγκαστικά αλλάζει κι η σχέση.

Το ιδανικό θα ήταν το ζευγάρι να εξελίσσεται παράλληλα. Αλλά σπάνια συμβαίνει κάτι τέτοιο. 

Εγώ προσπαθώ ν' αλλάζω και να εξελίσσομαι συνεχώς. Κάθε εξάμηνο θέλω να γίνομαι ένας διαφορετικός άνθρωπος.

Αυτό είναι ωρολογιακή βόμβα για μια σχέση.

Καταλαβαίνω πως της προκαλώ μεγάλη ανασφάλεια και στρες...

Καταλαβαίνω πως της προκαλώ μεγάλη ανασφάλεια και στρες...