Κατακαλόκαιρο στις πιάτσες της Αθήνας (ΣΤ’ - Ο Μπαμπινιώτης της μαγκιάς)

Αβαντάρω: βοηθάω κάποιον να κάνει μια βρομοδουλειά. Αφορά κυρίως τους συνεργάτες των παπατζήδων που ποντάρουν για να παρασύρουν τους αγαθομούνηδες.

Αβέρτα-κουβέρτα: απεριόριστα, τα πάντα όλα.

Ακούμπα: το παράνομο ενεχυροδανειστήριο.

Αλεπουδιάρης: το λαμόγιο, ο σκατόμυαλος.

Ανθίζομαι: ψιλιάζομαι, μυρίζομαι την βρομοδουλειά.

Αρρωστάκι: ο πρεζάκιας. Γενικά, ο κάθε κολλημένος με οτιδήποτε.

Γαλατού: το μπατσικό.

Γιασάν: επιφώνημα επιδοκιμασίας. Κάτι σαν "μπράβο". Γιασάν ο μάγκας.

Γίγαντες: οι εξάρες στο μπαρμπούτι.

Γκον: αγγλική λέξη που σημαίνει "τύφλα στο μεθύσι". Από παραφθορά το λέμε "γκολ".

Ζητιανόξυλο: το μπουζούκι του ρεμπέτη. Οι ρεμπέτες δεν είχαν καλή φήμη στον κόσμο της μαγκιάς.

Κάσμπα: αραβική λέξη που σημαίνει "παλάτι". Αλληγορικά δηλώνει την μπουρδελοπεριοχή.

Κεχρί: το μουνί. Εκεί που έχουμε συνεχώς το μυαλό μας.

Κουμάρι: το ποτήρι που βάζουμε τα ζάρια στο μπαρμπούτι για να μην τα "τσιμπάνε" οι επιτήδειοι.

Κούφιο: το πιστόλι, λόγο του κενού της θαλάμης του.

Κώλος ή βουτυρόκωλος: ο λεφτάς, ο καλομαθημένος.

Μαλλί: τα λεφτά.

Μανίκι: το άγριο πήδημα, το ξέσκισμα.

Μανουριάζω: τα παίρνω στην κράνα, τσαντίζομαι άγρια.

Μαχαλόμαγκας: ο τοπικός μάγκας, που η φήμη του δεν ξεπέρασε τα όρια της συνοικίας.

Μέγκλα: απ’ το μέιντ ιν ίνγκαλντ. Το ποιοτικό, το τέλειο.

Μινάρας: ο μαλάκας, ο αυνανιζόμενος που δεν του κάθεται μούνος.

Μπάμια: το στριφτό τσιγαριλίκι.

Μπαρμπούτσαλα: τα πειραγμένα ζάρια, τα παραμύθια, τα ψέματα.

Μπομπάρδα: η χοντροκώλο γκόμενα, η ξοφλημένη πουτάνα.

Περιστέρι: ο επιδειξίας, που δείχνει το πουλί του αβέρτα.

Πουστόμαγκας: ομοφυλόφιλος μεν αλλά νταής και επικίνδυνος.

Σελέμης: ο ζήτουλας, τρακαδόρος, τζαμπατζής, το παράσιτο.

Σιδερωμένος: αυτός που κυκλοφορεί με όπλο (σιδερικό).

Τσουρνεύω: ξαφρίζω, κλέβω με μαεστρία.

Χάβαρο: το μουνί που μοιάζει με στρείδι.

Χαμομήλω: το πιστόλι που σε στέλνει στον τάφο με τα χαμομήλια.

Χατζατζάρης: το πειραγμένο ζάρι, το πλαστό χαρτονόμισμα. κάθε τι ψεύτικο.

Χυσαμόλι: ένα μείγμα υγρού από πολλά αντρικά χύσια. Λέγεται για τα νοθευμένα ποτά.

Ψειρίζω: κλέβω κάποιον ή τον ψάχνω παντού μέχρι και στο σώβρακο.

Ψουψού: η πειστική κωλόγρια που ψήνει τα κοριτσόπουλα να πουτανέψουν.