"Ημερολόγιο λιποταξίας" (115) - Κρίμα που το ελληνικό κράτος έδιωξε απ’ τους "Αέρηδες" τους δερβισάδες!

Η Περσία δεν είναι μόνο η χώρα που γεννήθηκε ο Ζωροαστρισμός. Είναι και μια απ’ τις σημαντικότερες κοιτίδες του Σουφισμού.

Οι Σούφι είναι η ισλαμική εκδοχή του μυστικισμού. 

Κι όταν λέμε γενικά "μυστικισμός" εννοούμε την ένωση του ανθρώπου με το θείο. Μια ένωση που μετατρέπεται σε τρόπο ζωής και πηγή ανώτερης γνώσης. Και συνήθης κατάσταση της "ένωσης" αυτής είναι η "έκσταση", ένα είδος εξόδου απ’ τον υλικό εαυτό μας.

Εμείς στην Ελλάδα ξέρουμε τους Σούφι με το όνομα "δερβίσηδες". Είναι ουσιαστικά οι "καλόγεροι" του Ισλάμ που, προκειμένου να έρθουν στην πολυπόθητη έκσταση, χρησιμοποιούσαν τον γνωστό χορό περιστροφής γύρω απ’ τον εαυτό τους (είδος ομφαλοσκόπησης) αλλά έκαναν και χρήση ναρκωτικών ουσιών-παραισθησιογόνων. 

Εξ ου και στα ρεμπέτικα τραγούδια τα μαστούρια ονομάζονται "δερβισάδες" και τα καταγώγια του "τεκέδες". 

"Τεκέδες" ονομάζονταν τα μοναστήρια των δερβίσηδων-σούφι. Ένα τέτοιο λειτουργούσε και στην Αθήνα στους "Αέρηδες" στην Πλάκα...

"Σούφι" στην αραβική γλώσσα σημαίνει "αυτός που φοράει μάλλινα ρούχα". Γιατί οι ασκητές σούφι τέτοια ρούχα φορούσαν συνήθως και μάλιστα κατάσαρκα για να ταλαιπωρούν το σώμα τους. Κάτι σαν τον Ιωάννη τον Βαπτιστή...

Κατ’ άλλη άποψη το "σούφι" προέρχεται απ’ την ελληνική λέξη "σοφός", γιατί όντως οι Σούφι είναι οι "σοφοί του Ισλάμ".

Οι Σούφι μοιάζουν πολύ με τους Χριστιανούς ασκητές. Άλλωστε απ’ αυτούς (κυρίως τους μονοφυσίτες της Συρίας) διδάχθηκαν τον ασκητικό βίο. 

Έχω σκοπό να πούμε πολλά για τους Σούφι και τον μυστικισμό. Πρόκειται, φυσικά, για αρρωστημένες καταστάσεις καθώς ούτε Θεός υπάρχει για να ενωθείς μαζί του ούτε πρόκειται να κερδίσεις τίποτα ταλαιπωρώντας το σώμα σου και προσευχόμενος μέρα-νύχτα. 

Αλλά μέσα στην τρέλα τους είναι συμπαθείς άνθρωποι και αξίζουν την επιείκειά μας...

Οι Σούφι δίδασκαν μια ανιδιοτελή αγάπη για τον Θεό. Που δεν στηρίζεται στο συμφέρον. Τον αγαπάμε χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση ή από τον φόβο τιμωρίας. 

Ο Κεμάλ στην Τουρκία τους θεώρησε πολύ οπισθοδρομικούς και το 1925 κατάργησε τα 350 μοναστήρια τους. 

Αλλά και το "ορθόδοξο" Ισλάμ τους κυνηγάει. Γιατί οι Σούφι, επηρεασμένοι απ’ τον Χριστιανισμό, λατρεύουν τους δικούς τους Αγίους, πιστεύουν πως θαυματουργούν, προσκυνούν τους τάφους τους, θεωρούν "αλάθητους" τους πνευματικούς τους πατέρες που τους λένε "σεΐχηδες". Κάτι σαν τους δικούς μας "γεροντάδες"...