Κώλος κερματοδοχείο!

Μ’ αρέσει να ταξιδεύω μέσα απ’ τις υπόγειες, τις βυθισμένες ζωές. Η ζωή των δρόμων με υπνωτίζει!

Σε κάποια σημεία της πόλης, μετά από συγκεκριμένη ώρα, ισχύει μόνο ένας νόμος: "Βγάλ’ τα πέρα όπως μπορείς". Πουτάνες, τεκνά, "βασίλισσες", ζόρικα αντράκια και ώριμοι άντρες που γουστάρουν πολύ "ειδικά" σεξουαλικά παιχνίδια, πρόσωπα που προβλέπουν ήδη τη Συμφορά...

Και στο καπάκι, κουρελιασμένοι αλήτες, πρώην άνθρωποι, βαποράκια και χαρμάνια, νευρικά σαν μαϊμούδες στο κλουβί...

Ο καπνός απ’ τα τσιγάρα ανακατεύεται με τη μυρωδιά της μαριχουάνας πάνω απ’ τα κεφάλια μας, σα δυσοίωνο χέρι. 

Με πλευρίζει ένα ανήλικο πουτανάκι. Πρέπει να ’σαι τελείως ανώμαλος για να μη σου σηκωθεί ως το σαγόνι!

Παραδίπλα μια πόρνη της κατώτατης υποστάθμης, μια καλντεριμιτζού, μια ψωλαρπάχτρα της κακιάς ώρας, την πέφτει σ’ ένα γέρο. Της προσφέρει ένα δίευρω για οθωμανικό. "Τι τον πέρασες τον κώλο μου μαλάκα; Μηχανή για κέρματα;"...

Τις προάλλες πέτυχα μια παράξενη φάση. 

Τρεις κωλόφατσες, για χρυσαυγίτες τους έκοψα, την είχαν στημένη έξω από ένα μπαρ που συχνάζουν τραβέλια. Μόλις βγαίνει μια θεά, της την πέφτουν, της ξεσκίζουν το φόρεμα κι αρχίζουν τα ... "Αν είσαι κορίτσι όλος ο κόσμος δικός σου μανάρι μου, αλλά αν μας βγεις πουστάρα κάνε την προσευχή σου"!

Κάτι τέτοιοι μαλάκες φοβίζουν τα "κορίτσια" και μας αντιμετωπίζουν με επιφύλαξη. 

Μπαλαμουτιαζόμαστε στις τουαλέτες. Μόλις βάζω το χέρι μου "κει κάτω", ταράχτηκε. "Όχι αγάπη μου, όχι αυτό, έχω περίοδο"!. 

Της εξηγώ πως δεν είχα καμιά όρεξη για μουνί. Βέβαια, είχε φροντίσει να τυλίξει καλά τ’ αρχίδια της και τον πούτσο. Μου βγάζει το παντελόνι και το βρακί, ανοίγει την πόρτα και το βάζει στα πόδια. μαζί με τα λεφτά που ’χα στην τσέπη μου εννοείται...

Η νύχτα είναι θαυμαστά γλυκιά και διάφανη. Το φεγγάρι κρέμεται απ’ τον ουρανό τόσο αδιάφορο όσο και το σύμπαν. Κι εγώ προσπαθώ να βρω μια ερωτική άκρη.

Το μαγαζί είναι πολύ μυστήριο και ζόρικο. Περνάς από ένα μικρό χωλ σε μια σκοτεινή σαν σπηλιά σάλα. Ένα κοκαλιάρικο αγόρι πουλάει ποτά, χαπάκια, τσιγαριλίκια. Με πλησιάζει αθόρυβα και μου λέει: "Για σένα έχω κάτι δυναμίτες, γουστάρεις να φτιαχτείς;". Ανοίγει το χέρι του και κάτι μικροσκοπικά τσιγάρα μαριχουάνας σαλεύουν στην παλάμη του.

Η σεξουαλική πείνα καίει τα μάτια όλων των θαμώνων δίπλα μου. 

Κάποιος τύπος φαίνεται δεν σήκωσε το συνδυασμό ποτών-χαπιών-τσιγάρων. Ξαφνικά άρχισε να ουρλιάζει: "Τι σκατά κάνω εδώ μέσα εγώ μ’ αυτά τα σκουπίδια; Ποιος; Εγώ! Εγώ που πήγα πανεπιστήμιο και διάβασα και Σαίξπηρ!".

"Ποιο σκατόμουνο μάς κουβάλησε αυτόν τον μαλάκα;", ακούστηκε μια φωνή απ’ το πουθενά. 

Δυο μπράβοι αραπάδες τον πήραν σηκωτό και κάπου τον πέταξαν. Ποιος νοιάζεται πού;