Τι πρέπει να ξέρουμε για την Κατοχή (ΚΑ’ - Η απαγόρευση των πάρτις!)

92) Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής επέλεξαν να συνεργαστούν με την κεντρική εξουσία παρακάμπτοντας τους εκπροσώπους των τοπικών κοινωνιών. Αυτό προκάλεσε ένα τεράστιο πολιτικό κενό σε τοπικό επίπεδο που έσπευσαν να το καλύψουν οι ΕΑΜικές αρχές ιδρύοντας θεσμούς υποκατάστασης του αστικού κράτους (Λαϊκές Επιτροπές κ.λπ.). Τα τοπικά δίκτυα πολιτευτών-μεσαζόντων διαλύθηκαν, ο απλός πολίτης δεν είχε πλέον σύνδεσμο με την κρατική εξουσία οπότε αναπόφευκτα στράφηκε προς τις ΕΑΜικές αρχές για την αναζήτηση τροφίμων, κάρβουνου, προστασίας κ.λπ. Σταδιακά, όλοι οι φορείς της παλιάς εξουσίας που δεν συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς έσπευσαν να ενταχθούν στις τυπικές ή άτυπες οργανώσεις του ΕΑΜ.

93) Το Φθινόπωρο του ’43 ένα νέα φαινόμενο εμφανίζεται στην Αθήνα. Είναι οι "νεόπλουτοι της Κατοχής". Μια νέα γενιά κεφαλαιούχων που είχε πολύ μικρή σχέση με την αντίστοιχη του μεσοπολέμου. Εκμεταλλεύτηκαν τις στενές σχέσεις με τους κατακτητές, την τεράστια υποτίμηση της δραχμής, τον υψηλό πληθωρισμό, το έντονο επισιτιστικό πρόβλημα αλλά και τις ανάγκες των κατακτητών για μεγάλα οχυρωματικά έργα, κι έτσι συγκέντρωσαν τεράστιο πλούτο που τον επιδείκνυαν προκλητικά. Το ΕΑΜ στοχοποίησε κυρίως τους μαυραγορίτες που προκαλούσαν τεχνητές ελλείψεις τροφίμων για να εκτινάσσουν τις τιμές και να αισχροκερδούν. Μέλη της αντίστασης εντόπιζαν τις κρυφές αποθήκες τροφίμων και προέβαιναν σε επί τόπου διανομή τους με την καταβολή εύλογου αντιτίμου. Έτσι περνούσαν το μήνυμα πως η Λαοκρατία δεν είναι αναρχία και πλιάτσικο αλλά τάξη, ασφάλεια και δικαιοσύνη. Το ΕΑΜ έδινε εξετάσεις. Έπρεπε να αποδείξει την ηθική του ανωτερότητα, την εντιμότητα και ετοιμότητά του να διαχειριστεί την μεταπολεμική εξουσία.

94) Μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών τον Σεπτέμβρη του ’43, το ΕΑΜ και το ΚΚΕ κλιμάκωσαν όχι μόνο την αντιστασιακή τους δράση αλλά και τον αντίστοιχο προπαγανδιστικό μηχανισμό. Οι κρατικές αρχές παρακολουθούσαν σχεδόν ανήμπορες να αντιδράσουν, τα "αποθρασυνθέντα μέλη του ΕΑΜ" να κυκλοφορούν ένοπλα στις γειτονιές των συνοικιών, να γράφουν συνθήματα, να οργανώνουν εράνους κάτω απ’ τη μύτη της Αστυνομίας. Ο τότε Υπουργός Εσωτερικών Ταβουλάρης έφτασε, στην απελπισία του, να εκδώσει ειδική ανακοίνωση που απαγόρευε "αδιακρίτως τα πάρτι" που οργάνωνε κυρίως η ΕΠΟΝ. Απαγόρευσε και τον δίμηνο πανελλαδικό έρανο που οργάνωσε το ΚΚΕ (Σεπτ.-Οκτ. 1943), η τεράστια επιτυχία του οποίου αποτελούσε σαφή σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης. Ο συγκεκριμένος έρανος είχε πολλαπλή στόχευση. Εκτός απ’ την συγκέντρωση χρημάτων, τα μέλη του Κόμματος έμπαιναν σε κάθε σπίτι ενημερώνοντας και πείθοντας τις λαϊκές οικογένειες για το "δίκιο των πολιτικών του στόχων"...