Έχεσε ή έχυσε η φοράδα στ’ αλώνι;

Εξηγούμαι εξ αρχής για να μην παρεξηγηθώ: όσα ακολουθούν δεν τα έβγαλα απ’ την κοιλιά μου αλλά τα γράφει ο Ηρόδοτος στην Ιστορία του!

Όταν πέθανε ο Μεγάλος Βασιλιάς της Περσίας, ο Κύρος, τον διαδέχθηκε στο θρόνο ο γιος του Καμβύσης Β’. 

Αυτός, το 525 π.Χ., διέσχισε το Σινά με σκοπό να κατακτήσει την Αίγυπτο. Αναγκάστηκε όμως να επιστρέψει εσπευσμένα καθώς πληροφορήθηκε πως πίσω στην πατρίδα ο αδελφός του είχε συνωμοτήσει με σκοπό να τον εκθρονίσει. Αλλά κατά το ταξίδι της επιστροφής, ο Καμβύσης πέθανε στη Γάζα με κάπως μυστηριώδη τρόπο.

Τότε, επτά απ’ τους ισχυρότερους ευγενείς που τον ακολουθούσαν, αποφάσισαν να συνασπιστούν για να καταλάβουν την εξουσία της αχανούς αυτοκρατορίας. Αλλά δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν ποιος απ’ αυτούς θα γινόταν ο νέος Μεγάλος Βασιλιάς. 

Οπότε συμφώνησαν το εξής. Στο θρόνο θ’ ανέβαινε εκείνος που το άλογό του θα χλιμίντριζε πρώτο μόλις θα ανέτειλε ο ήλιος. Τελικά, τον περίεργο διαγωνισμό κέρδισε ο Δαρείος, αλλά με ένα ύπουλο τέχνασμα. 

Έβαλε τον ιπποκόμο του να βουτήξει τα δάχτυλά του στον κόλπο μιας φοράδας και μόλις το επόμενο πρωί έσκασε η πρώτη αχτίδα του ήλιου, έβαλε τα δάχτυλα στη μύτη του αλόγου που αμέσως χλιμίντρισε.

Νομίζω πως έτσι βγήκε η παροιμιώδης φράση "έχυσε η φοράδα στ’ αλώνι", που εμείς την έχουμε κάπως παραλλάξει...