Ο πόλεμος μεταξύ Ρωμαίων και Περσών κράτησε πολλά χρόνια, με επίκεντρο των συγκρούσεων την Αρμενία και Μεσοποταμία. Κάποια στιγμή ο Κωνστάντιος έκρινε πως χρειαζόταν στρατιωτικές ενισχύσεις, οπότε ζήτησε απ' τον ανιψιό του Ιουλιανό, που ο ίδιος είχε στείλει στη Γαλατία για να αντιμετωπίσει τους Αλαμανούς και τους Φράγκους, να του στείλει ένα μέρος του δικού του στρατού.
Όμως τα γαλατικά στρατεύματα στασίασαν, ανακηρύσσοντας αυτοκράτορα τον Ιουλιανό. Ο Κωνστάντιος έσπευσε να καταστείλει την εξέγερση αλλά πέθανε καθ' οδόν. Μ' αυτόν τον ανέλπιστο τρόπο ο Ιουλιανός έγινε αυτοκράτορας.
Ο Ιουλιανός είχε πατέρα έναν ετεροθαλή αδελφό του Μ. Κωνσταντίνου. Ο μικρός Ιουλιανός έζησε μάλλον φριχτά παιδικά χρόνια. Είδε τον πατέρα του και όλο του το σόι να σφαγιάζεται απ' τον Κωνστάντιο. Γλίτωσαν μόνο δύο: ο ίδιος ο Ιουλιανός, χάρη στην παρέμβαση της συζύγου του Κωνστάντιου, κι ο ετεροθαλής αδελφός του Γάλλος, που όπως είπαμε αποκεφαλίστηκε αργότερα απ' τον Κωνστάντιο!
Τα πρώτα χρόνια έζησε υπό την κηδεμονία του αρειανιστή επισκόπου και συγγενή του Ευσέβιου Νικομηδείας. Όταν ο επίσκοπος πέθανε, ο Κωνστάντιος ουσιαστικά φυλάκισε τον Ιουλιανό και τον Γάλλο σε ένα φρούριο της Καππαδοκίας για έξι σκληρά χρόνια.
Η τύχη των δυο αδελφών άλλαξε όταν ο Κωνστάντιος χρειάστηκε τη συνδρομή του Γάλλου, οπότε τα δυο αδέλφια ελευθερώθηκαν και εγκαταστάθηκαν αρχικά στη Νέα Ρώμη. Από κει ο Ιουλιανός έφυγε για Νικομήδεια, όπου δέχθηκε την επίδραση του φιλοσόφου Λιβανίου, και ύστερα για σπουδές στην Αθήνα, απ' όπου ο Κωνστάντιος τον ανακάλεσε και τον έστειλε στη Γαλατία, ως καίσαρα, όπως προαναφέραμε, και στη συνέχεια αναδείχθηκε αυτοκράτορας.
Από τα πρώτα μέτρα του Ιουλιανού ήταν να επαναφέρει την ανεξιθρησκεία, ν' ανοίξει όσες φιλοσοφικές σχολές και εθνικοούς ναούς είχαν κλείσει και να τους επιστρέψει τις περιουσίες.
Απαρνήθηκε τον χριστιανισμό-αρειανισμό της οικογένειάς του και επέστρεψε στην πατροπαράδοτη λατρεία του "Ανίκητου Ήλιου". Με τόσα εγκλήματα που είδε στη "χριστιανική" οικογένειά του, τι πιο λογικό να αποστατήσει απ' τη θρησκεία τους?
Παράλληλα ενίσχυσε τους Ιουδαίους, προωθώντας την ανοικοδόμηση του Ναού, επιτρέποντας την επιστροφή τους στην Ιερουσαλήμ και καταργώντας κάθε αντι-ιουδαϊκό νόμο των φανατικών χριστιανών προκατόχων του.
Όμως δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του. Το καλοκαίρι του 363 μ.Χ., σε μια αψιμαχία με τους Πέρσες, εναντίον των οποίων είχε εκστρατεύσει, σκοτώθηκε πισώπλατα απ' το ακόντιο ενός μάλλον χριστιανού στρατιώτη του.
Η χριστιανική εκκλησία έκτοτε τιμά ως "άγιο" τον στρατιωτικό Μερκούριο που φέρεται να δολοφόνησε τον αυτοκράτορα Ιουλιανό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου