Απόψε παίζει πάλι ο Θρύλος ευρωπαϊκό αγώνα αλλά δεν έχω όρεξη να πάω γήπεδο. Ούτε και σε κάποια καφετέρια θα παρακολουθήσω τον αγώνα.
Έκανα άλλο "κόλπο". Έγινα συνδρομητής στη Νόβα και στον ΟΤΕ κι έτσι θα βλέπω τα ματσάκια στο σπιτάκι μου με όλη μου την ησυχία. Μου πέφτει και φτηνότερο...
Χρόνια πήγαινα σε ψητοπωλεία και καφέ για να δω ματσάκια. Αλλά τον τελευταίο καιρό άρχισε να μου τη δίνει η φάση. Έπρεπε να ανεχθώ τον κάθε μαλάκα που ήθελε να εκτονωθεί εις βάρος του νευρικού μου συστήματος.
Δε λέω... έτσι γνώρισα και πολύ κόσμο, αλλά στην πλειοψηφία τους ήταν μεγάλες σαβούρες.
Σιγά αλλά σταθερά γίνομαι αντικοινωνικός. Δεν έχω πλέον καμία διάθεση να ξοδεύω τζάμπα χρόνο και ενέργεια.
Αν μια γκομενίτσα δεν με καβλώνει ή δεν είναι ερωτικά και σεξουαλικά διαθέσιμη, για ποιο λόγο να βγω μαζί της.
Και γιατί να κάνω κάποιον φίλο μου αν δεν μου ανεβάζει το επίπεδο και τη διάθεση?
Ο γκουρού μου λέει πως γίνομαι υπερβολικός. Βάζω πολύ ψηλά τον πήχη όχι γιατί την έχω ψωνίσει ή γιατί νιώθω ελίτ, αλλά γιατί ψάχνω μια καλή δικαιολογία να μένω μόνος!
Τον κοιτάω με λίγο άγριο βλέμμα. Νιώθει πως αν συνεχίσει να με ψυχαναλύει, δεν το 'χω σε τίποτα να τον σουτάρω κι αυτόν...
Σκέφτεται λίγο και στο τέλος κάπου συμφωνεί μαζί μου. Είναι καλό να ξεφορτωνόμαστε ό,τι και όποιους ροκανίζουν τον χρόνο και τη θετική μας διάθεση. Στα σκουπίδια όσοι μας μεταδίδουν αρνητισμό, μιζέρια, συντηρητισμό, φοβίες.
Μου πρότεινε να μου διδάξει μια μέθοδο διαλογισμού που δημιουργεί μια ωραία αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης. Σε φέρνει σε μια κατάσταση που ο κόσμος κι η αρνητική συμπεριφορά του χάνουν τη δύναμη που ασκούν πάνω σου!
Το δέχθηκα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου