Στο δρόμο της μεγάλης προσωπικής αλλαγής έρχεσαι αντιμέτωπος με πολλά ζητήματα και ερωτήματα που δεν είναι μόνο σε θεωρητικό επίπεδο.
Αυτόν τον δρόμο θα τον διασχίσεις μόνος ή με συντρόφους? Είναι απαραίτητος κάποιος μέντορας? Και πώς θα βρεις τους κατάλληλους ανθρώπους?
Είναι δυνατόν να εκπαιδευτούμε ώστε να διακρίνουμε την ομορφιά στα μικρά και καθημερινά πράγματα?
Όσα συμβαίνουν στη ζωή μας, συμβαίνουν για κάποιο λόγο? Και με ποιον τρόπο? Μεταφυσικά? Ή μήπως είναι ζήτημα "οπτικής" η αντιμετώπιση μιας συμφοράς ως "μεταμορφωμένου δώρου"? Τι ακριβώς σημαίνει πως κάθε πάθημα είναι ένα μάθημα?
Μπορούμε να αξιολογούμε τη δύναμη της απλότητας? Να κάνουμε τη ζωή μας "έργο τέχνης"? Να αγαπάμε τον εαυτό μας?
Πώς θα ξεμπλοκάρουμε το αστείρευτο δυναμικό που κρύβεται μέσα μας?
Πόση εξάσκηση θέλει για να μην βομβαρδίζουμε το μυαλό μας με "σαβούρα"? Με άγχη και αρνητικές σκέψεις?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου