Χεστήκατε για την πολιτική μου άποψη, αλλά εγώ θα την πω...

 

Στο ιστολόγιο αυτό έχω πολύ καιρό να κάνω πολιτικά σχόλια. Για δυο κυρίως λόγους:

Πρώτον, γιατί κανένας δεν ενδιαφέρεται για τις πολιτικές μου απόψεις. Χεστήκατε, και πολύ καλά κάνατε, για τις απόψεις μου. Ο δεύτερος λόγος είναι πως, κατά κανόνα, όταν επιχειρώ πολιτικές εκτιμήσεις πέφτω έξω. Οπότε είμαι γενικά αναξιόπιστος. Ανιδιοτελής μεν, αναξιόπιστος δε.

Μπαίνω όμως στον πειρασμό να κάνω λίγα σχόλια με αφορμή την εκλογή του νέου αρχηγού του ΚΙΝΑΛ, δηλαδή του παλιού ΠΑΣΟΚ που άλλαξε ΑΦΜ.

Η συγκυρία είναι ευνοϊκή και με λίγη τύχη και αρκετούς σωστούς χειρισμούς μπορεί να ξαναγίνει κόμμα εξουσίας. Η χώρα έχει ανάγκη από έναν μετριοπαθή τρίτο πολιτικό πόλο. Μπορεί ο Κούλης να μην έχει χάσει ακόμα την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά αυτό οφείλεται περισσότερο στην πλήρη ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την υγειονομική κρίση. Με τη βοήθεια της προπαγάνδας κατασκεύασε την εικόνα του "γραφικού και ψεκασμένου αντιεμβολιαστή", φρόντισε να την ταυτίσει  με τον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και απολάμβανε δημοσκοπική υπεροχή. 

Όμως οι άνθρωποι που μας κυβερνάν δεν κατανόησαν πως όλα έχουν και τα όριά τους. Τον τελευταίο καιρό ανακοινώνουν μέτρα υπερβολικά, παράλογα και αυταρχικά. Κι έτσι, σιγά-σιγά, αυτό που αποτελούσε πολιτικό τους πλεονέκτημα γυρίζει τούμπα. Κι αντί διαιρέσεως κάνουμε πολλαπλασιασμό. Η πολιτική φθορά είναι πλέον εμφανής. 

Συμπέρασμα. Η πολιτική τράπουλα κάποια στιγμή θ' αρχίσει να ξαναμοιράζεται. Ο Τσίπρας κι ο Σύριζα είναι καμμένα χαρτιά. Ο Κούλης χάνει τη λάμψη του. Ο κόσμος δείχνει έτοιμος ν' ακούσει το ΚΙΝΑΛ με νέα και άφθαρτη ηγεσία. Αλλά "ακούω" δεν σημαίνει και "ψηφίζω". Οπότε αναμένουμε στο ακουστικό μας...