Ένας Έλληνας στα μοναστήρια της Ρωσίας (Ι' - Το "καλό" και το "κακό")

 

Είναι γεγονός πως τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις τις διαμορφώνουμε στην παιδική μας ηλικία. Κυρίως υπό την επίδραση των μητέρων μας, που τις παλιότερες εποχές ήταν το πιο δεισιδαιμονικό και θρησκόληπτο κομμάτι της κοινωνίας μας. Οπότε μην απορείτε για το θέαμα και την κατάντια του θρησκευτικού και εκκλησιαστικού χώρου...

Κατά τη γνώμη μου οι άνθρωποι δεν πρέπει να βιάζονται να διαμορφώσουν θρησκευτικές πεποιθήσεις. Η κοσμοθεωρία που θα υιοθετήσουμε, αν υιοθετήσουμε, είναι έργο ζωής και δεν μπορεί να κλειδώνει απ' τα πρώτα μας χρόνια. 

Πρέπει πρώτα να διανύσουμε ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, να αποκτήσουμε αρκετές γνώσεις και εμπειρίες, να ζήσουμε καταστάσεις, προβλήματα και αδιέξοδα, και τότε έρχεται η ώρα να πάρουμε κάποιες σχετικές αποφάσεις. Που και πάλι δεν μπορεί να είναι οριστικές. Η ζωή έχει πολλές στροφές. Και οφείλουμε να είμαστε διαρκώς ανοιχτοί σε αναθεωρήσεις...

Προσωπικά, έχω πάψει πλέον να ασχολούμαι με αυτό που λέμε "Θεό". Δεν τον βρήκα πουθενά στη ζωή μου. Οι εμπειρίες μου δεν έχουν καμία σχέση με τον "θεό" όπως μου τον έμαθαν και όπως τον περιγράφει η θρησκεία και η εκκλησία της χώρας μου. Αλλά ούτε και στις άλλες θρησκείες βρήκα κάτι "αληθινό" για μένα, που να αγγίζει και να κουμπώνει στην προσωπική μου πορεία.

Αντίθετα, έρχομαι πάντα αντιμέτωπος με δυο αόριστες και απρόσωπες δυνάμεις, του "καλού" και του "κακού". Αυτές οι δυνάμεις έχουν περίπου την ίδια ισχύ, συνυπάρχουν μέσα σε όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Αλλά και αλληλοκαλύπτονται. Κάθε καλό έχει και την κακή του πτυχή, και κάθε κακό την καλή του πλευρά. 

Οι δύο αυτές δυνάμεις βρίσκονται σε διαρκή ανταγωνισμό. Και μας δημιουργούν τα μεγαλύτερα εσωτερικά διλήμματα. Η κάθε μία παλεύει να μας κερδίσει κι εμείς βολοδέρνουμε ανάμεσά τους. Είναι αυτό που κάποιοι ονομάζουν "καλό και κακό εαυτό". Άλλοι το αποκαλούν "θεό" και "διάβολο". Υπάρχουν πολλές ονομασίες που ουσιαστικά δηλώνουν το ίδιο πράγμα.

Μετά θάνατον ζωή δεν υπάρχει. Ας μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Δεν είμαστε αιώνιοι επειδή απλά το θέλουμε. Εδώ είναι η κόλαση και ο παράδεισος. Κι έχει να κάνει απ' τη στάση μας απέναντι σε αυτό το δίπολο: το "καλό" και το "κακό". Είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε τον δρόμο μου. Κάθε επιλογή έχει και τις συνέπειές της. Θετικές και αρνητικές. Ο καθένας ας τα βάλει κάτω κι ας πορευτεί ανάλογα...