Μοναχός σ' ένα ινδουιστικό άσραμ (Ε' - Είμαστε πολύ μεγάλες κουτσομπόλες!)

 

Τα κοινόβια-μοναστήρια είναι λίγο-πολύ σαν τον στρατό. Πολλά άτομα ζούμε στους ίδιους χώρους, με στενή καθημερινή επαφή, οπότε τι πιο φυσικό να δημιουργούνται προβλήματα, τις περισσότερες φορές από μικροπρέπειες.

Π.χ. στην κοινή ντουζιέρα πηγαίνουμε όλοι την ίδια ώρα, οπότε αναλογούν στον καθένα μας περίπου τέσσερα λεφτά. Κάποιοι καθυστερούν λίγο παραπάνω, οπότε οι υπόλοιποι αρχίζουν να αγανακτούν.

Το ίδιο συμβαίνει και στους θαλάμους ύπνου. Κάποιοι ροχαλίζουν πολύ. Οι υπόλοιποι δυσκολεύονται να κοιμηθούν. Τα νεύρα γίνονται κρόσια. Ευτυχώς που βρίσκουμε τρόπους να το διακωμωδήσουμε και έτσι να αποφορτίζουμε την ατμόσφαιρα. Βαθμολογούμε το ροχαλητό σε κλίμακα μοτοσυκλετών. Αυτός είναι βέσπα, ο άλλος χάρλεϊ-ντάβινσον, ο τρίτος έχει κομμένη εξάτμιση κ.λπ.

Ο Διδάσκαλος μας μίλησε απόψε για τους "Τρεις καρκίνους του μυαλού": κουτσομπολιό-γκρίνια-σύγκριση.

Οι άνθρωποι από μικροί έχουν μάθει να κατακρίνουν και να κουτσομπολεύουν τους άλλους. Προφανώς θέλουν να τους μειώσουν για να αισθανθούν οι ίδιοι καλύτερα. Αλλά αυτή η αρνητική συνήθεια της σκέψης μάς δηλητηριάζει κυριολεκτικά. Γι' αυτό και εφαρμόσαμε μια αποτελεσματική άσκηση: κάθε φορά που πιάναμε τον εαυτό μας να κατακρίνει ή να κουτσομπολεύει κάποιον, το καταγράφαμε και αμέσως δίπλα έπρεπε να παραθέσουμε δέκα θετικά στοιχεία του συγκεκριμένου προσώπου.

Η άσκηση αυτή είχε πολλαπλή στόχευση. 

Αφενός να μας κάνει να εντοπίζουμε αμέσως την επικριτική μας συμπεριφορά. Και παράλληλα, σαν καψόνι, μας βάζει στον μπελά να αναζητάμε και να καταγράφουμε δέκα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα αυτού που κατακρίναμε. 

Σε δεύτερο επίπεδο μας βάζει στη λογική πως κάθε άνθρωπος είναι περισσότερο καλός παρά κακός, σε αναλογία δέκα προς ένα. Σημειωτέον πως το ίδιο έπρεπε να κάνουμε όταν κατακρίναμε και τον εαυτό μας. 

Σε τρίτο επίπεδο μας προσανατολίζει να εστιάζουμε όλο και περισσότερο στα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα, τόσο των άλλων όσο και του εαυτού μας. Αυτό δημιουργεί μια θετική νοοτροπία, που σταδιακά εξαλείφει την αρνητίλα που μας δέρνει! Έτσι αρχίζουμε να εμπιστευόμαστε περισσότερο τους άλλους και κάνουμε μαζί τους πιο ουσιαστικές συζητήσεις. Προσπαθώ να συνηθίσω να απαντώ σε κάθε κουτσομπολιό με ένα ... "δεν ξέρω", "δεν είμαι σίγουρος", "δεν άκουσα κάτι" κ.λπ.

Το είπε και ο Βούδας: σταματήστε να ασχολείστε με τους άλλους. Έχετε πολύ δουλίτσα να κάνετε με τον εαυτό σας και δεν σας περισσεύει χρόνος και ενέργεια...