Αχαμνούλης και λευκός στην αφρικανική τερατούπολη! (H' - Παραλίγο να γίνω ... ανταλλακτκά!)

 

Το πρώτο πράγμα που συνειδητοποιείς σε τούτη την τερατούπολη είναι η απίστευτη φασαρία της. Παντού κόρνες, φωνές, κατάρες, μπινελίκια, μεγάφωνα, μουσική. Ακόμα και οι ιεροκήρυκες συναγωνίζονται ποιος θα ακουστεί περισσότερο...

Από την πρώτη στιγμή προσπαθώ να δείχνω συνειδητά πάμπτωχος. Το μόνο που δεν θα ήθελα σε τούτη τη φάση είναι να αποτελέσω στόχο ληστών. 

Για τα ευρωπαϊκά δεδομένα είμαι σίγουρα αρκετά κάτω από τον μέσο εισοδηματικό όρο. Αλλά, δόξα τω θεώ, ποτέ δεν μου έλλειψε κάτι. Με βοήθησε σε αυτό και η παροιμιώδης ολιγάρκειά μου.

Εδώ όμως δεν αρκει να είμαι φτωχός. Πρέπει και να το δείχνω. Ίσως και να το παράκανα κάπως. Πίνω μια μπύρα σε ένα πεζουλάκι, οπότε κάποιος με πλησιάζει όχι απειλητικά αλλά μάλλον διστακτικά. Με είδε αξιολύπητο και προσφέρθηκε να μου προτείνει τρόπο να βγάλω λεφτά.

"Καλησπέρα όινμπο!". Σημειωτέον η λέξη "όινμπο" σημαίνει "λευκέ". Αλλά μάλλον με υποτιμητική και ρατσιστική χροιά, σαν να λέμε... "ασπρουλιάρη".

Δεν απαντάω, αλλά παίρνει μόνος του θάρρος και συνεχίζει.

"Θα βγάλεις καλά λεφτά αν δουλέψεις για το Μεγάλο Αφεντικό. Δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Μόνο πες το ναι. Και σε μισή ώρα περίμενε στο απέναντι παρκάκι. Κάποιοι θα έρθουν, θα σου δέσουν τα μάτια και θα σε βάλλουν σε ένα βανάκι. Μη φοβηθείς, είναι μέρος της διαδικασίας. Θα σε πάνε στο σπίτι του Μεγάλου Αφεντικού. Μπορεί να μην τα βρείτε, οπότε δεν πρέπει να ξέρεις το δρόμο".

Τον αγριοκοίταξα λίγο, του έγνεψα "όχι" και έφυγα χωρίς να κοιτάξω πίσω μου.

Την επόμενη μέρα ρώτησα διακριτικά και έμαθα για το Μεγάλο Αφεντικό. Άλλωστε τον ξερει όλη η πόλη. Ο τύπος κάνει εμπόριο ανθρώπινων οργάνων. Τα πουλάει στη μαύρη αγορά. Σε ιδιωτικά νοσοκομεία, στο εξωτερικό, σε εγκληματίες που καταζητούνται και δεν μπορούν να επισκεφτούν δημόσιο νοσοκομείο, παντού τέλος πάντων.

Έχει στήσει ένα τεράστιο δίκτυο ανεύρεσης φρέσκων οργάνων. Σε τούτη την πόλη γίνονται καθημερινά αναρίθμητες ανθρωποκτονίες. Σχεδόν πάντοτε βρίσκονται εκεί κοντά κάποιοι συνεργάτες του Μεγάλου Αφεντικού. Μαζεύουν τα πτώματα και τα οδηγούν στο κατάλληλο μέρος για την άμεση αφαίρεση των οργάνων. Φυσικά, αν υπάρξει αναδουλειά, αναλαμβάνουν οι ίδιοι την αύξηση των... ανθρωποκτονιών!

Δεν μπορώ να φανταστώ τι δουλειά θα μπορούσε να μου αναθέσει το Μεγάλο Αφεντικό. Μάλλον θα ήθελε να με αποσυναρμολογήσει και να με κάνει ανταλλακτικά...