Κάνοντας μόνος τον γύρο της Αμερικής (ΣΤ' - Στο κρεβάτι μιας μάγισσας...)

 

Συνέχισα να οδηγώ προς το πουθενά. Δεν κοίταζα πινακίδες. Απλά έκανα μια σύντομη στάση σε κάθε επαρχιακή κωμόπολη που πεταγόταν στον δρόμο μου. 

Δεν συγκρατούσα ούτε καν τα ονόματά τους. Φρόντιζα μόνο να βρίσκω ένα φτηνό δωμάτιο όπου τύχαινε να σκοτεινιάζει. Άφηνα το μικρό σακ-βουαγιάζ και πήγαινα στο πιο κοντινό μπαρ για καμιά χαλαρωτική μπυρίτσα.

Καθόμουν όπως πάντα μόνος όταν ήρθε η ίδια και με βρήκε. Σχεδόν όμορφη αλλά με πολύ ταλαιπωρημένο πρόσωπο. Μου έκανε κάποιο είδος θρησκευτικού κηρύγματος. Ανήκε σε κάποια εκκλησιαστική σέχτα που το μόνο που θυμαίμαι είναι κάτι σαν "αναγεννημένοι...". Οι κλασικές αμερικανιές. 

Την άφησα να μου μιλάει περισσότερο από ευγένεια και προκειμένου να ακούω μια γυναικεία φωνή. Δεν ξέρω πόση ώρα κράτησε αυτό το μαρτύριο. Η ίδια έδωσε τάλος κάποια στιγμή. Αλλά τα τελευαταία της λόγια με εξέπληξαν. 

"Ξεκουράσου λίγο τώρα και σε περιμένω σπίτι μου να συνεχίσουμε", είπε, και μου άφησε ένα μικρό χαρτάκι με τη διεύθυνσή της.

Όταν έφυγε με πλησίασε ο μπάρμαν. "Η γυναίκα αυτή είναι επικίνδυνη", μου είπε. "Λένε πως κάνει μάγια. Στην εκκλησία δεν πάτησε ποτέ. Όλοι τη φοβούνται στην πόλη. Για το καλό σου, μακριά!".

Αυτες οι κουβέντες αντί να με αποτρέψουν, με εξίταραν περισσότερο. Άλλωστε σας το είπα. Τραβάω τους μπελάδες σαν τη μύγα το σκατό!

Δεν δυσκολεύτηκα να βρω το σπίτι της. Πλησίασα και χτύπησα την εξώπορτα. Άργησε να μου ανοίξει. Και εμφανίστηκε τυλιγμένη με ένα μπουρνούζι και τα μαλλιά της υγρά. Μόλις είχε βγει απ' το μπάνιο.

Η τσιεμενταρισμένη μοναξιά μου ήταν κακός σύμβουλος. Κι ακόμα χειρότερος η αγαμία μου. Είχα να πάω με γυναίκα από τότε που χώρισα την πρώην μου. 

Ευτυχώς δεν άρχισε πάλι το κήρυγμα. Την πλησίασα, μύρισα τα μαλλιά της, την αγκάλιασα απαλά κι έτσι ενωμένοι περπατήσαμε ως το κρεβάτι της. Κοιμήθηκε αμέσως μετά το σεξ. 

Εγώ ένιωθα κάπως περίεργα. Σηκώθηκα και πήγα στο ψυγείο να βρω κανένα ποτό. Ούτε για δείγμα. Άρχισα να ανοίγω τα ντουλάπια της κουζίνας ένα-ένα. 

Και... ουπσ! Σε ένα είδα κάτι που με ανατρίχιασε. Μια αυτοσχέδια γυναικεία κούκλα, από χαρτόνι και ύφασμα, με τρεις βελόνες καρφωμένες στο σώμα της. Το έκλεισα αμέσως και επέστρεψα στο κρεβάτι. 

Εκείνη μες στον ύπνο της με τράβηξε προς το μέρος της. Βυθίστηκα στην αγκαλιά της ανατριχιάζοντας...