Να γιατί τόσα χρόνια οι "Ευρωπαίοι" μάς στούμπωναν στο χρήμα!

Θυμάμαι το 1982, τότε που είχε πρωτοβγεί πρωθυπουργός ο Παπανδρέου ο Αντρέας.

Είχε ξεκινήσει μεγάλο παζάρι με την τότε ΕΟΚ για την αναθεώρηση της Συνθήκης με την οποία μπήκαμε στην Κοινότητα.

Τελικά εξασφάλισε ένα μεγάλο "πακέτο" χρηματοδότησης, που τότε το ονόμασαν "Μνημόνιο".

Εκείνο το "μνημόνιο" ήταν καλό, οι γιαγιές κι οι παππούδες είχαν συνδέσει τη συγκεκριμένη λέξη με το "θα φάμε καλά", και πολύ χάρηκαν το 2010 όταν την ξανάκουσαν απ’ το στόμα του Γιώργου.

Μετά κατάλαβαν πως η λέξη "μνημόνιο" δεν είναι πάντα καλή...

Αλλά ας γυρίσουμε στα 1982.

Μικρό παιδάκι ήμουν τότε αλλά, όσο για τόσο, αναρωτιόμουν: "γιατί, διάολε, οι Ευρωπαίοι μας δίνουν τόσα λεφτά; Τρελοί δεν είναι, φιλάνθρωποι και κουβαρντάδες δεν φαίνονται...".

Τώρα όμως νομίζω πως βρήκα την απάντηση στην απορία μου.

Η ένταξή μας τότε στην ΕΟΚ κι αργότερα στην Ε.Ε. ήταν "δρόμος χωρίς επιστροφή"!

Τώρα πια δεν υπάρχει "Ελλάδα του 1980"!

Αν θελήσουμε να βγούμε απ’ την Ε.Ε. και το ευρώ, δεν θα γυρίσουμε στην κατάσταση που ήμασταν το 1980.

Η κοινωνία κι η οικονομία μας άλλαξε τόσο βαθιά αυτά τα 30 χρόνια που αν αποφασίσουμε να τους αδειάσουμε τη γωνιά δεν θα γυρίσουμε στην "Ελλάδα του 1980" αλλά στην "Ελλάδα του 1830"!

Χαζοί δεν είμαστε, το έχουμε συνειδητοποιήσει και γι’ αυτό είμαστε έτοιμοι να κάνουμε οποιαδήποτε υποχώρηση μας ζητήσουν.

Γιατί ξέρουμε πως ό,τι κι αν μας ζητήσουν θα είναι καλύτερο απ’ το να γυρίσουμε στην "Ελλάδα του 1830"!

Να γιατί τόσα χρόνια οι "πλούσιοι του Βορρά", και τελευταίως οι Γερμανοί, μας στούμπωναν στο χρήμα.

Αντί να έδιναν τα λεφτάκια τους για να κάνουν παγκόσμιους πολέμους, που στο τέλος θα έχαναν, έδωσαν πολύ λιγότερα στους "λιγούρηδες του Νότου και της Ανατολής" και τους έχουν πλέον του χεριού τους...