Η πλήξη ψες μας είχε ξαναφέρει
στο Φάληρο, σε κάποιαν αμμουδιά,
ερωτικό μας άλλοτε λημέρι.
Πιο πέρα, μες στην έρημη βραδυά
πιασμένα τρυφερά χέρι με χέρι
δυο ερωτευμένα εκάθονταν παιδιά.
Μα εμάς του κάκου ζήταγε η καρδιά
παλιές χαρές στη θύμηση να φέρει.
Κι ως άρχιζε η ψυχρούλα να πληθαίνει
"τι θέμε", μου 'πες, "δω τέτοιον καιρό?".
Κι εφύγαμε κι οι δυο μετανοιωμένοι.
Έκανε αλήθεια κρύο τσουχτερό
στ' ακροθαλάσσι τη βραδυάν εκείνη.
Μα το ζευγάρι τ' άλλο είχε απομείνει...
(Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη)
Ένα πολύ ωραίο ποίημα, με θέμα έν' "ανόρεχτο ζευγάρι" που στην επόμενη στροφή ή θα χωρίσει ή θα μείνει για πάντα ενωμένο στενάζοντας...
Καλησπέρα φίλοι..και αγαπητέ ιδιωκτήτα...ε,ναί..ένα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ωραία στημένο,ποστάκι!!!ίσως από τα πιο όμορφα,του μπλογκιού τούτου θα'λεγα..αλλά..αλλά..ΑΦΟΡΗΤΑ,ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ...καταθλιπτικό,ψυχοπλακωτικό,λυπημένο...μελαχολικό..(ε,εμ..γιανά είμαι ειλικρινής όταν το διάβασα,μου επιδείνωσε πάααρα,πολύ την ήδη μεγάααλη α υτό τον καιρό,μελαχολία μου..(για εκατοντάδες λόγους)και το αίσθημα (το έντονο)..που έχω αυτό το γμμένο συναίσθημα 'ακύρωσης'...που αφορά πολλάαα πράματα,που ήθελα να γίνουν και δεν έγιναν,όπως τα ήθελα και α υτό με γεμίζει,τεράααστια λύπη όταν το σκέφτομαι...(και πολλάαα άλλα)επίσης...πάντως ωραίο δ εν λέω το ποστάκι..αλλά καλύτερα δ υό άνθρωποι να χωρίσουν,οριστικά (όσο πόνο κι αν μπορεί,να τους κοστίσει α υτό ή ότιδήποτε άλλο εκτός από πόνο)...παρά να μείνουν μαζί...στενάζοντας όπως λες κι εσύ...α υ τό είναι,ότι χειρότερο για'μένα...όχι τόσο το να χωρίσεις που ντάξει,πονάει κι αυτό φρικτά δ εν λέω..ειδικά εάν έχεις,φάει τη μισή σου ζωή με κάποιον..αλλά πονάει όμως χειρότερα,το να είσαι μαζί του και να..'στενάζεις'...καλησπέρες..και μ η μελαχολείς τόσο πολύ καλό μου..δ εν κάνει καλό στο λέω'γω..άκουσέ με..στο λέω ε γώ που από μικρό,παιδί δε ν κάνω κάτι άλλο από το να μελαχολώ...καλησπέρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήοι εποχές συνιστούν ψυχραιμία,τον εύκολο δρόμο όλοι τον ξέρουμε (και υπάρχουν και κάποιοι που μας κατευθύνουν σ'αυτόν ).Μαγκιά είναι το δύσβατο μονοπάτι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤροχοδρομώ και ...
Φέρε τις κόκκινες συνταγές ρε Κάντυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις ταραχτεί από κάτι ???ή αυτοίαση ?
ΑπάντησηΔιαγραφήπρέπει να διαλέξω: κόκκινο ή μπλε χάπι;
ΑπάντησηΔιαγραφήαχαχαχαχαχαχ....να σε δώ στρουμφάκι και τι στον κόσμο!!!!!!!! (χωρίς πλάκα εσύ με ένα κρασί κοκκινίζεις στα μάγουλα,θα αποκαλυφτείς από το μπλεδίζον χρωμματάκι που θα έχουν τα μαγουλάκια σου...άσε που προκαλεί ταχυκαρδίες ,πολλές οι παρενέργειες ,άσε τα χημικά ...τα στρείδια ,μύδια κάνουν δουλίτσα...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαααα έτσι βγήκε ο στίχος...
ΑπάντησηΔιαγραφή"κι από τότε στρείδι-μύδι
μου βαλες και δαχτυλίδι"?
Εε,εμ...γειάσας φίλοι...υπόψιν ότι τα πολλά στρείδια-μύδια κλπ,κλπ..αυξάνουν τη σεξουαλική επιθυμία λένε,οι ειδικοί καθότι πολύ πλούσια σε ψευδάργυρο,ένα μεταλλικό στοιχείο που παίζει,σημαντικό ρόλο στην καλή σεξουαλική επίδοση..μη πιάσουμε και κάνα παιδί εδώ μέσα όπως το πάμε...καμιά ώρα...χαιρετώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήάμα ήταν τόσο εύκολο να μπεί ένα δαχτυλίδι ,οι τράτες με τα οστρακοειδή δεν θα κάναν δουλειά μόνο καθαροδευτέρα ,αλλά όλο το χρόνο .Πού χρήμα για Λαλαούνη και Ζολώτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήTα οστρακοειδή, που λες, δεν υποκαθιστούν τα δαχτυλίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά επιταχύνουν τη διαδικασία αγοράς τους, για να μην πω πως αυξάνουν και τη ζήτηση!
Αθούλα, μην ανησυχείς, τα στρείδια-μύδια τα τρώμε τυλιγμένα σε προφυλακτικά!
Δεν πιάνουμε παιδί...
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες, πρωτομηνιά, παρέα με φίλο έξω. Παραρντινάκι για... καμουφλάζ του αμάνικου από μέσα, πουλοβεράκι στους ώμους εκείνος. Λέμε για θάλασσες και παραλίες
"Το καλοκαίρι είναι εδώ", μου λέει.
"Άσε, μπήκε το Φθινόπωρο!", απαντώ. "Εσύ θα με τρελάνεις! Και πώς το συμπέρανες πως μπήκε το Φθινόπωρο;"
"Έβγαλα σήμερα μόλις το κορδόνι απ' το πόδι και φόρεσα καλσόν..."
"Και ο Χειμώνας πότε έρχεται κατά τις επιστημονικές παρατηρήσεις σου;"
"ΠΟΤΕ! Τρελός είσαι;"
"Πάλι καλά!"...
Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει για να ενώνει, να χωρίζει, να δακρύζει, να γελά. Να ζει, με λίγα λόγια.
Καλό Φθινόπωρο! ;)
Εεε,εμ..πρωσοπικά δ εν συμπαθώ καθόλου τα οστρακοειδή...ΜΙΑ μόνο φορά έτυχε να δοκιμάσω,μύδια (πριν από ένα κάρο χρόνια)στη ζωή μου σε έξοδο με οικογενιακό φίλο,σε ταβέρνα πρός Ελευσίνα μεριά τότε..)και..ΜΠΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧ!θυμάμαι ακόμη α υτήν την ΑΠΑΙΣΙΑ,υφή και γέυση τους...ήταν σανα τρώς κάτι έντονα λαστιχιένιο?...κάπως έτσι..με απαίσιο έντονο,άρωμα και γεύσης ψαρίλας...ΑΗΔΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!ΛΕΜΕΕΕΕ!τι μουρουνέλαια,και μαλακίες αυτό ήταν..σκάλες χειρότερο..ε,από τότε δε ν έτυχε,να συναντήσω ξανά οστρακοειδή μπροστά μου..μόνο μια φορά σε καθαρό-δευτεριάτικο,τραπέζι θείων (είχαν στρείδια)αλλά ούτε καν τα άγγιξα!!ε,α υτή ήταν η μικρή-πικρή ιστοριούλα μου με τα οστρακοειδή..ε,καλό μου ε σείς ε δώ μέσα θα πιάσετε τρίδυμα όπως το πάτε..όχι απλώς παιδάκι!!!!χοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχοοοοοοοοοοοοχοοοοοοο!καλησπέρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς... "καπαρντινάκι" ήθελα να γράψω, αλλά οι χθεσινές μπίρες μάλλον υπάρχουν ακόμα στο αίμα μου. χικ!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαζομάρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις πολλά παιδάκια που θα σε ήθελαν για μπαμπά?
Σνουπίτσα, σκίζεις σε λυρισμό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είναι το "κορδόνι" στο πόδι;
Αθούλα, δεν μας είπες όμως τι έκανες μετά την κατανάλωση των οστρακοειδών στην Ελευσίνα...
Ανώνυμη, αν τα παιδάκια διάλεγαν μπαμπάδες θα ήμουν πολύτεκνος...
Εεε,εμ..τιιι..υπονοείτε αγαπητέ??..ΔΕΝ έκανα απολύτως μα απολύτως τίποτε..σας πληροφωρώ..καθότι η 'συνεστίαση'αυτή ήταν αφόρητα,βαρετή επειδή οι παρεβρισκόμενοι ήταν...ένας παλιός φίλος του πατέρα μου,από τη παλιά του δουλειά στην Ελευσίνα..(από'κει που δούλευε παλιότερα,στην Ελευσίνα όταν ε γώ ήμουν μικρή)...και η γυναίκα του φίλου του,(η οποία σημειωτέον πρέπει να είχε,ψυχολογικά προβλήματα όπως την έκοψα ε γώ)..νευρασθενής...η κυρία,ε,η μάνα μου,ο πατέρας μου,κι ε γώ..(ε,όπως καταλαβαίνεις δ εν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον άτομο (εννοώ στην τότε ηλικία μου γιανά κάνω ότιδήποτε μαζί του!!!)...πλήξη...άκου εκεί τι έκανα βραδιάτικα...
ΑπάντησηΔιαγραφή:) Το κορδόνι στο πόδι... ναι... ένα τρίχρωμο κορδονάκι που φορούσα στον αστράγαλο φέτος το καλοκαίρι και τ' αγαπώ πολύ. Εκείνος δε ρώτησε. Το 'βλεπε και το άγγιζε όλο το καλοκαίρι. :):):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπα -είπα - λέω ττττττςςςςςςςςςςςςςςςς !!!!!! ντάξει να σταματήσουν παρακαλώ οι δωρητές σπέρματος καθώς επίσης και οι γενετιστές για το νέο είδος πατέρα !!!!! ΕΔΩ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ !!!!! και δεν λυπάμε τις ηλίθιες που θα κάθονταν να κάνουν τα παιδιά σου 9 μήνες τούμπανο,με τις ορμόνες στο Θεό ,το τμήμα πολυτέκνων σκέφτομαι που θα τους τα έκανες καρπούζια με την υπεραναλυτικότητά σου για τα δικαιολογητικά και για ότι άλλο έπρεπε να λαμβάνεις !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με την άποψη της προλαλήσασας ,δεν ρωτάς -βουτάς και τα κάνεις άνω κάτω ,αν δεν ....μένεις να βολοδέρνεις και κάποιο πιο αλάνι από σένα τα χαίρετε .
bye bye και μάκια
Οκ Αθούλα, έγινες πιστευτή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣνούπι, μήπως λες για το κορδονάκι που βάζουμε την 1 Μαρτίου στον καρπό του χεριού μας για να μην μας κάψει ο ήλιος;
Εσύ το βάζεις, ως προχώ, στο ποδαράκι;
Και γιατί δε ρώταγε;
Του έκοψες το βήχα;
Ανώνυμη, όπως λέει και η Φιλοκαλία που διαβάζεις, άλλοι είναι "θεωρητικοί" κι άλλοι "πρακτικοί"!
Και ναι! Οι "πρακτικοί" που ορμάν χύμα στον πατσά, είναι πιο αλάνια και βάρβαροι.
Εμείς οι "θεωρητικοί" είμαστε εκλεπτισμένοι... τα φτερά μας είναι για τα μεγάλα ύψη!
ξεχνάς όμως ότι θεωρία και πράξη κατά την παράδοση -ορθή λογική - πηγαίνουν παρεϊτσα,αλλιώς αν άλλα λέμε και άλλα κάνουμε ή ακόμα χειρότερα αν άλλα λέμε και δεν κάνουμε τίποτα αυτό είναι ''ουέ,γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί ''.επίσης ''πρακτικός'' από ''πρακτικός''διαφέρει ...δεν είναι όλα τα δάχτυλα ίδια
ΑπάντησηΔιαγραφήπάμε πρώτα καμιά τραμοβόλτα που το τραμ το οδηγάει άλλος και είμαι και ήσυχη ότι δεν θα με στουκάρεις εσύ πουθενά και άσε τα πετάγματα σε μεγάλα ύψη,σπίνε ε!!σπίνε
Καλέ τι ζέστες είναι αυτές ???ιδανικός καιρός για καφεδοαναγνώσματα
Όχι, βρε ανόητε! Ένα κορδονάκι ποδιού φορούσα. ...Τότε δε φορούσα; Περίεργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε ρώτησε, βρε ουφάκι, γιατί κατάλαβε για ποιο πράγμα μιλούσα. τςτςτς! Άκου "του έκοψες το βήχα"...! Μερικοί... βήχες δεν είναι για να κόβονται, ίσα ίσα. ;)
ελα..τι θες? κοκκινη συνταγη?
ΑπάντησηΔιαγραφή