Στ' Αγιονόρος, και δεσπότης να 'σαι μπορεί να σ' ανοίξουν το κεφάλι με δικέλλα!

Υποτίθεται πως στ' Αγιονόρος απαγορεύονται τα θηλυκά ζώα!

Ωστόσο συχνά βλέπεις και κότες και γάτες και πανέμορφα γατάκια...

Εδώ, το ρόλο του χωροφύλακα ασκούν οι Σεημένηδες. Είναι φουστανελοφόροι με δίκοχο που φέρει τ' αρχικά "Α.Ο.".

"Σεημένης" στ' αραβικά σημαίνει κάτι σαν "αρχηγός σώματος". Το αντίστοιχο στα τούρκικα είναι "μπουλούκμπασης" και στα ελληνικά "οπλαρχηγός".

Οι Σεημένηδες έχουν σημαντικές αρμοδιότητες. Μπορούν ακόμα και να γλιστρήσουν το χέρι τους στ' απόκρυφα σημεία σου αν υποπτευθούν πως είσαι γυναίκα μεταμφιεσμένη σε άντρα...

Σε τούτη τη χερσόνησο, στ' αρχαία χρόνια, υπήρχαν πολλά ιερά της ελληνικής θρησκείας. 

Ακούω συχνά να μιλούν γι' αρχαία μάρμαρα και νομίσματα, για ειδώλια της Εκάτης, αγάλματα της Αφροδίτης, της Άρτεμης, του Απόλλωνα και του Ποσειδώνα.

Το επίσημο κράτος αδιαφορεί, ή μάλλον... φοβάται. Κι οι αρχαιοκάπηλοι οργιάζουν, σε συνεργασία με κάποιους μοναχούς...

Στο Ξηροποταμινό καμπαναριό διακρίνω δυο εντοιχισμένες κεφαλές από λευκό μάρμαρο. Ρωτάω και μου λεν πως η μία είναι του Οσίου Παύλου, κι η άλλη της ευεργέτιδας βασίλισσας Πουλχερίας.

Εστιάζω την προσοχή μου στην Πουλχερία: κακάσχημη, γουρλωμάτα, δασύτριχη!

Είναι προφανές πως ο μισογυνισμός του καλλιτέχνη τον εμπόδισε να την κάνει πιο όμορφη! Πάλι καλά που δεν της έβαλε και κέρατα...

Πάντως, το νεράκι που βγαίνει απ' την πηγή της Αγίας Πουλχερίας είναι θαυματουργό! Σε γιατρεύει απ' το δάγκωμα των φιδιών...

Στη Μονή Ξενοφώντος έχουν την κάρα του αρχιερέα Βησσαρίωνα. 

Διακρίνονται δυο τριγωνικές τρύπες και ρωτάω πώς πέθανε.

Μου είπαν ότι το 1625 οι καλόγεροι των μονών Δοχειαρίου και Ξενοφώντος τσακώνονταν για κάτι κτηματικές διαφορές. 

Ο δυστυχής Βησσαρίων πήρε το μέρος των ξενοφωντινών, οπότε ένας δοχειαρίτης μοναχός, ανήμερα των Αγίων Αποστόλων, τον πλησίασε κρυφά από πίσω και με μια δικέλλα του 'σπασε το κεφάλι!