Ζωή χωρίς γυναίκες, δρόμος χωρίς πανδοχεία...

Για ν' αντέξει ένα ζευγάρι

τη φθορά του χρόνου

πρέπει ν' αναπτύξει την ίδια τρέλα!

"Γιατρέ, η κοπέλα μου νομίζει πως είναι κότα!".

"Και γιατί δεν την πας στο Ψυχιατρείο?".

"Δεν μπορώ, χρειάζομαι τ' αυγά της!"...

Η Μαρίνα δεν συμμερίζεται 

τις κοινωνικές μου ευαισθησίες.

"Δεν μπορώ να ενδιαφερθώ για την πολιτική,

είμαι πολύ εγωκεντρικό άτομο"...

Η Άννα είναι πολιτικά στρατευμένη.

Θέλει να ξεχάσει,

να ξεφύγει απ' τον εαυτό της,

ν' αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της

με απρόσωπες έννοιες...

"Άσε λίγο κορίτσι μου την ανθρωπότητα

και βάλε λίγη τάξη στη ζωούλα σου!"...

Η Ζωή ζει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας.

Κατά κάποιο τρόπο είν' τυχερή.

Όποιος πεινάει 

δεν έχει υπαρξιακές αγωνίες.

Στο Μπρούκλιν δεν αυτοκτονούν οι άνθρωποι!

Είναι πολύ δυστυχισμένοι για να το κάνουν...

Η Νίκη με θεωρεί μεγάλο συντηρίκλα!

"Είσαι εχθρικός σε κάθε αλλαγή

τα τελευταία 100 χρόνια", μου λέει.

"Απ' την εποχή του Αδάμ!", τη διορθώνω...

Η Βάσω είναι ρεαλίστρια.

Θεωρεί τη φύση πολύ εχθρική.

"Τα έντομα τρώνε φύλλα,

τα πουλιά τρώνε τα έντομα

κι εμείς τα πουλιά!

Η φύση είναι ένα αχανές εστιατόριο!"...

Η Γωγώ είναι θρησκόληπτη.

Νομίζω πως με το Θεό ασχολούνται

όσοι αρνούνται να αποδεχτούν την πραγματικότητα.

Τόσοι άγιοι προσπάθησαν 

ν' αποδείξουν την ύπαρξη του Θεού.

Εμένα νομίζω πως μου εμφανίστηκε

την πρώτη φορά που είδα το κωλαράκι της Γωγώς...

Η Μαρία θέλει ν' αποκλείσει απ' τη ζωή της

κάθε απρόβλεπτο!

Τρέμει ό,τι ανατρέπει τις ισορροπίες της.

"Δεν υπάρχουν καλά νέα, μόνο κακά!", επιμένει.

Σοκάρεται κάθε φορά που διαπιστώνει

πως δεν ελέγχει τη ζωή της.

Είναι λιγομίλητη.

"Η φύση είναι άφωνη", μου λέει.

"Το πέρασμα στο λόγο,

μας έχει καταδικάσει στο ψέμα!"...