Η σοφή πουτάνα... (Ημερολόγιο χωρισμού - Β')

Απ’ τη μέρα που η Μ. με σούταρε, έπεσε η ψυχολογία μου. Με αποτέλεσμα να εκπέμπω αρνητική ενέργεια και να μην με πλησιάζει ούτε θηλυκό κουνούπι!

Νιώθω σαν αρχιλοχίας στο "Τάγμα Ανεπιθύμητων"!

Θα πρέπει να ξαναζήσω απ’ την αρχή όλα τα στάδια του χωρισμού από μια σοβαρή σχέση.

Τις πρώτες μέρες νιώθω μια ανακούφιση. Αισθάνομαι ξαλαφρωμένος από ένα βάρος κι έχω πια την ελευθερία και το χρόνο να κάνω ό,τι γουστάρω.

Στο τέλος της πρώτης βδομάδας αρχίζουν τα συμπτώματα του στερητικού συνδρόμου. Διαπιστώνω πόσο άδειες έγιναν οι μέρες μου, πόσο αδιάφορα μού φαίνονται τα σαββατοκύριακα, κι είμαι όλος νεύρα. Πολύ θα ήθελα να έσπαγα στο ξύλο τη λεγάμενη.

Μετά ξαναπερνώ μια σύντομη φάση αισιοδοξίας. Θυμάμαι τις παλιές ευτυχισμένες στιγμές και είμαι σίγουρος πως θα γυρίσει και θα τα βρούμε. Δεν είναι δυνατόν να συνέβη σε μένα κάτι τόσο δυσάρεστο. Το κινητό και το μέιλ μου δεν τα κλείνω ποτέ...

Μετά αρχίζει ο μεγάλος κατήφορος. Σε παίρνει από κάτω η μοναξιά και κάπου γίνεσαι μηδενιστής. Αισθάνεσαι τελειωμένος συναισθηματικά, νιώθεις πως δεν πρόκειται να ξαναβρείς γκόμενα, πως ό,τι έζησες έζησες κι άλλες τέτοιες μελοδραματικές μπούρδες. 

Ευτυχώς, αμέσως μετά αρχίζει ο δρόμος της επανάκαμψης. Αρχίζεις να ξαναχαίρεσαι με τις μικροαηδιούλες της καθημερινότητας, ξαναβγαίνεις με παρέες, και κάποια στιγμή ξυπνάς και βρίσκεις μια άλλη στο κρεβάτι σου...

Στην παρούσα περίπτωση σκέφτηκα ν’ ανακατέψω λίγο την τράπουλα. Ξεχώνιασα κάτι παλιά τηλέφωνα από αρπαχτές που ΄χα κάνει, αλλά κανένα δεν απαντάει.

Εδώ ανοίγω μια παρένθεση: τη Μ. μόνο μια φορά την κεράτωσα. Κι αυτό δεν το ’κανα από αμαρτωλό πόθο και λαγνεία. Αλλά μόνο και μόνο για να ’χω να περηφανεύομαι πως υπήρξα κι εγώ για λίγο άπιστος! Κλείνω παρένθεση.

Τελικά ξετρύπωσα δυο απ’ τα κορίτσια που ’χα γνωρίσει πριν πολλά χρόνια σε διάφορα κωλόμπαρα. Εντυπωσιάστηκα πόσο καλά μιλούσαν πλέον τα ελληνικά.

Η πρώτη με απογοήτευσε. Μόλις της εξήγησα με λίγα λόγια πώς έχουν τα πράματα, προσπάθησε βλακωδώς να με παρηγορήσει: "Μην ανησυχείς, θα ξαναγυρίσει. Είσαι καλός άνθρωπος και στους καλούς συμβαίνουν καλά πράγματα". 

Η δεύτερη ήταν μια πραγματικά σοφή πόρνη. Μίλησε σαν το Βούδα, το Ζωροάστρη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη μαζί: "Οι μεγάλοι έρωτες δεν υπάρχουν. Μας τέλειωσαν από τότε που οι άνθρωποι ζούσαν στα χωριά τους και παντρεύονταν στα δεκαοχτώ. Σήμερα με τόσα διαθέσιμα τορνευτά (!!) σώματα που κυκλοφορούν γύρω μας δεν πρόκειται να νικήσουμε τους πειρασμούς και ν’ αγαπήσουμε κάποιον ειλικρινά. Γι’ αυτό γάμα καλά και πήγαινε παρακάτω. Κι αν θες αγάπες πήγαινε να δεις καμιά ταινία στο σινεμά. Και φρόντισε να ’χεις πάντα γεμάτες τσέπες. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς... τσέπες με χρήμα-γυναίκες με κάλη!"