Η θλίψη του χωρισμού μοιάζει με το ΚΚΕ. Κουβαλάει μια μιζέρια κι έναν αρνητισμό. Κι όταν σου κατσικωθεί στο σβέρκο, πολύ δύσκολα το ξεφορτώνεσαι! Αλλά ταυτόχρονα σου βγάζει κι έναν ηρωισμό, σου γεννά μια αγωνιστική διάθεση!
Έτσι κι εγώ αποφασίζω να διεκδικήσω τη Μ. Μπορεί να παντρεύεται σ' ένα μήνα, να έχει αλλάξει τηλέφωνα και κατοικία για να μην μπορώ να τη βρω, και να μου διαμηνύει μέσω κοινών γνωστών να μην τολμήσω και ξαναεμφανιστώ μπροστά της, αλλά εγώ θέλω να βλέπω την αισιόδοξη πλευρά της ζωής.
Πείθω τον εαυτό μου πως όλ' αυτά τα κάνει απλά και μόνο για να με ξεπεράσει και πως σύντομα θα καταλάβει το λάθος της και θα γυρίσει σε μένα σα βρεγμένη γάτα.
Αρχίζω να καταστρώνω διάφορα σχέδια για να ξαναμπώ στη ζωή της.
Ο κολλητός μου προσπαθεί να με γειώσει: "Η κοπέλα πα- ντρεύε-ε-ται! Το καταλαβαίνεις? Ησαΐα χόρευε! Πάπαλα. Έκανε την επιλογή της. Οκ, ήταν υπέροχη και καταπληκτική. Αλλά δεν ήταν για σένα. Θέλει ασφάλεια, σιγουριά κι ηρεμία. Εσύ ούτε τον εαυτό σου δεν μπορείς να στηρίξεις"...
Σκληρά τα λόγια του, δε λέω, αλλά είναι καλός φίλος και το αποδεικνύει αμέσως. Έχει κάτι ωραίες άκρες και μου προτείνει μια παρτουζίτσα.
Έλα όμως που εγώ στο σεξ είμαι αγοραφοβικός! Άσε που όλ' αυτά τα τρίγωνα, τετράγωνα, κόλουρους κώνους κλπ τα βρίσκω πολύ ντεμοντέ. Η εποχή της σεξουαλικής επανάστασης έχει παρέλθει προ πολλού. Κι αν θέλουμε να σπάσουμε την ανία μας υπάρχουν και καλύτεροι τρόποι.
Δεν είμαι ηθικολόγος. Ούτε αρνούμαι πως κάποτε συμμετείχα κι εγώ σε μια παρτούζα. Αλλά το μόνο που θυμάμαι είναι η αμηχανία που ένιωσα όταν το πάρτι τέλειωσε. Ένιωσα σα να είμαστε μια ομάδα γυμνών λοκατζήδων στα παγωμένα νερά εκτελώντας μια καταδρομική άσκηση ή, έστω, μια αγγαρεία....
Ο κολλητός έχει εναλλακτική λύση. Κάποιο στριπτιζάδικο έχει εγκαίνια και με καλεί με "όλα πληρωμένα". Το "όλα" δεν περιελάμβανε ασφαλώς μόνο τα ποτά.
Πράγματι, είχε κλείσει μια τύπισσα πριβέ για την πάρτη μου. Ψηλόλιγνη, αδύνατη, κάτασπρο δέρμα με φακίδες και παράξενα ξανθά κοτσιδάκια.
Έκατσε στα γόνατά μου, αλλά δεν φτιαχνόμουν με τίποτα. Ήταν ένα ψηλό χλωμό σκιάχτρο που δεν ζύγιζε πάνω από 50 κιλά. Κάποτε είχα πάρει στα τέσσερα μια τέτοια ανορεξικιά κι ένιωσα σα νεκρόφιλος. Δεν έβλεπες σώμα αλλά μια σειρά συναρμολογημένα κόκαλα σε δερμάτινο περιτύλιγμα...
Ευτυχώς το φιλαράκι μου δεν παρεξηγήθηκε που τη σούταρα. Ο καθένας άλλωστε έχει τα δικά του γούστα.
Όμως άρχισα να προβληματίζομαι.
Φοβάμαι πως πια μόνο με τη Μ. μπορώ να λειτουργήσω ερωτικά. Αυτό το 'χα ξαναπάθει πριν 7 περίπου χρόνια. Για αρκετό καιρό μου σηκωνόταν μόνο για μια γυναίκα...
Εαν είσαι το ίδιο ατομο με αυτόν τον τυπο που στα προηγούμενα Πιστακία μας δήλωνε οτι συναισθηματικά δεν είναι διαθέσιμος,οτι η μάνα της κοπέλας είναι φάλαινα και οτι γνωρίζει όλη την λέρα της ανθρωποχαβουζας Αθήνας αλλά παρόλαυτά επι μια επταετία ποθούσε μονο μια γυναικα,να το προσεχείς αυτό η στην καλύτερη των περιπτώσεων ξεκινά ψυχανάλυση,ίσως μπεις σε κάποια σειρα οι σκέψεις σου
ΑπάντησηΔιαγραφήεσύ μου φαίνεται πως καλοπερνάς στους χωρισμούς. Τους καλαμπουρίζεις κι από πάνω
ΑπάντησηΔιαγραφήμόνο εμείς οι χαζές σερνόμαστε στα πατώματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ,εμ...ναί καλησπέρες καταρχήν αγαπητέ...ε,εμ..μου θυμίζεις τον εαυτό μου πρίν από ένα κάρο,χρόνια (γι ατί όντως πάνε,στην κυριολεξία ένα κά ρο χρόνια από τότε) εννοώ από τότε που χώρισε ΟΡΙΣΤΙΚΑ με τον μαλάκα πρώην μου...κι ε γώ έτσι ήμουν..τό-τε...και μου πήρε άλλο ένα κάρο χρόνια (δυστυχώς),γιανά συνειδητοποιήσω ότι τέλιωσαν ό-λα πλέον με'μένα κι εκείνον...κλπ,κλπ....για πο-λύ καιρό ήμουν όμως έτσι όπως περιγράφεις ε δώ...δ εν ένιωθα τίποτε για κανέναν...έβλεπα άλλους άντρες γύρω μου,και μου ερχόταν να ξεράσω..θεωρούσα εντελώς αδιανόητο το να νιώσω...'κ...ω..λα' για άλλον άντρα...κλπ,κλπ...είχα φάει γερό κόλλημα.....αλλά θα σου περάσει δ εν είναι τίποτε...τα πρώτα εκατό είναι δύσκολα..ε,εμένα πάντως πλέον (κι όταν ξανά-σκέφτομαι την ό-λη φάση μαζί του)..μετά από τόοοοοσα χρόνια δεν..ξέρω νιώθω έτσι κάπου ότι εάν τον ξανά-έβλεπα τώ-ρα..μετά από τόσα χρόνια..μπροστά μου..(επειδή πάνε πάνω από 20χρόνια τώρα?)ε,εμ κάπου εκεί...)δ εν είναι και λίγα κάτσε ντε..)...ε,νιώθω ότι ούτε γιανά φτύσω πάνω του,δ εν θα άξιζε ίσως!...αλλά μάλλον υποθέτω ότι ε άν τον έβλεπα κάπου τώ-ρα μετά από τόσα χρόνια...μάλλον δ εν θα γύριζα ούτε καν να τον κοιτάξω...ούτε καν για ένα λεπτό...ε,έτσι θα νιώθεις κι ε σύ μετά από πο-λύ καιρό θα δείς...πάντως είναι φυσιολογικό να είσαι έτσι νομίζω...αλλά ντάξει μη το παίρνεις και τόσο κατάκαρδα πια..η ζώη συνεχίζεται είπαμε δ εν τελιώνουν ό-λα σε έν α χωρισμό...'αν πεθάνει μια αγάπη, δ εν πεθαίνει κι η ζωήηηηηη!ό,τι πέρασε περνάει...'που έλεγε κάποτε κι η Χαρουλίτσα...καλησπέρες..και ψυχραιμία...
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://youtu.be/KDvIK4ZzeqM
Πελαγία, είπα "πριν" 7 χρόνια, όχι "επί" 7 χρόνια! Έλεος πια! Υπάρχει κάποια διαφορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για ψυχανάλυση χρειάζομαι επειγόντως!
Σε περιμένω την επόμενη βδομάδα.
Κι εγώ βρει κοντά στο γήπεδο του βάζελου ένα παρακμιακό καφενεδάκι που η κυρά που το χει φτιάχνει υπέροχα κεφτεδάκια. Γερομπαμπαλίδικο στέκι. Θα πάμε σίγουρα...
Σπόρια, οι χωρισμοί είναι ποτήρια με κρασί που πρέπει να τα κατεβάζεις μονορούφι και να τα πίνεις μέχρι την τελευταία γουλιά! Να μην μείνει ούτε σταγόνα και σου ξυνίσει την υπόλοιπη ζωή.
Αθούλα, σ' ευχαριστούμε για τα υπέροχα τραγουδάκια σου! Όντως, ο έρωτας είναι μια μορφή τοξικομανίας. Κι όταν απεξαρτηθείς, βλέπεις το πρώην αντικείμενο του πόθους σου και σου γυρίζει το στομάχι.
Να 'ξερες πόσες λαμπάδες ίσα με το μπόι μου άναψα βλέποντας παλιές καψούρες μου μετά από χρόνια! Ευχαριστώ το Θεό που δεν με τύφλωσε τόσο όσο να παντρευόμουν καμιά από δαύτες, που τώρα μου φαίνονται κακιές μάγισσες, στρίγγλες και μέγαιρες μαζί...
Βλέπω καμιά από δαύτες στο δρόμο τυχαία, και μετά έχω εφιάλτες για βδομάδες...
Stand Up Comedy Night Tickets please!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι κλαψούρες???
Έχεις φάει μπόλικα κέρατα από αυτήν και καλά σου έκανε, τι νομίζεις πως βρήκε τον γαμπρό... Τώρα την θέλεις από εγωισμό, επειδή σε απέρριψε, επειδή παντρεύεται,επειδή ήταν αυτή που έκανε το πρώτο βήμα, επειδή σε προλαβεεεε.
τι είπες τώρα βρε Ευούλα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο;
Λες τα κίνητρά μου να είναι εγωιστικά;
Πω πω τι μαθαίνω ο άνθρωπος στα γεράματα...
Εε,εμ...καλημέρες και χαααααααχααχαχαχαααααχαχααχααα! α,ώστε έτσι ε? ναί, δεν έχεις και άδικο πάντως ε,εμ..κι ε γώ όταν σκέφτομαι την ό-λη φάση,με τον πρώην...ε,όπως το βλέπω τώρα φρίτω στην ιδέα να σκεφτώ,ότι μπορεί να ήμουν τώρα και..παντρεμένη μαζί του...(που μάλλον δ εν θα υπήρχε καν πιθανότητα να γίνει,α υτό)στη καμία..διότι ε κεί νος δ εν με είδε πο-τέ τόσο σοβαρά..και ε κεί νος εκείνο το καιρό, ήταν κολλημένος με την πρώην αρραβωνιάρα του..ε,εμ..μάλλον ήθελε απλώς να με πηδήξει,όπως είχε κάνει και με πολλέεεεες άλλες πρίν από'μένα αλλά και μετά από'μένα...μό-νο α υτό)...αλλά ο χι δεν με είχε δεί πο-τέ σοβαρά.. κι α υτό αποδείχθεικε πο-λύ μετά) μέσα από διάφορα που έκανε τέσπα...)αλλά τέσπα πιστέυω ότι ε άν είχαμε παντρευετεί πιθανόν θα είμασταν πο-λύ δυστιχισμένοι μαζί...)άσε που όπως είπα δ εν θα υπήρχε καμία μα καμία πιθανότητα να γίνει πο-τέ α υτό)...αλλά ναί,τώρα μετά από τόσα χρόνια που το σκέφτομαι κι εγώ ε,λέω ότι ε υτυχώς που ΔΕΝ τον παντρέυτηκα,ή ευτυχώς που δ εν με γκάστρωσε τότε ή τίποτε τέτοιο να τρέχω για ό-λη μου τη ζώη να μεγαλώνω το παιδί του....αυτό...καλημέρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαλτα ολα κατω ενα ενα και θα το διευκρινήσεις απο μόνος σου. Παντως επαιξε το παιχνιδι καλα, δεν την αδικώ πρέπει να κυνηγάμε τα ονειρα μας! Τώρα ειναι η σειρά σου.....
ΑπάντησηΔιαγραφή