Ανέστιος αλήτης στις γειτονιές του κόσμου! (Γ‘ Αμβέρσα - "Κάνε ό,τι κάνω")

"To βράδυ σε θέλω οπωσδήποτε σπίτι μου"! 

Αυτό είπε μόνο κι απομακρύνθηκε βιαστικά.

Δεν της πολυέχω εμπιστοσύνη, αλλά η τύπισσα κάνει καλό γαμήσι και δύσκολα μπορείς να της πεις "όχι"...

Μου άνοιξε η ίδια την εξώπορτα. Από μέσα ακουγόταν μια παράξενη μουσική. Κάτι σα μπλουζ αλλά όχι ακριβώς.

Με πήρε απ’ το χέρι σα σχολιαρούδι και με πήγε στο σαλόνι.

Κάτσαμε κατάχαμα στη μοκέτα. Εμείς και καμιά εικοσαριά άλλοι τύποι που δεν τους είχα ξαναδεί.

"Τι κάνετε δω;", τη ρώτησα.

"Παίζουμε ένα παιχνίδι για ζευγαράκια".

"Τι σόι παιχνίδι;

"Λέγεται ‘κάνε ό,τι κάνω‘, θα δεις".

Βολευτήκαμε όλοι σ’ έναν κύκλο κι ένας νεαρός έφερε μια μεγάλη πιατέλα γεμάτη με κάτι παράξενα τσιγάρα. Ένα για κάθε ζευγάρι.

Η δικιά μου πήρε ένα και το ’βαλε στο στόμα της. Τράβηξε μια βαθιά τζούρα. Έδειξε ανακουφισμένη από κάτι. Σε λίγο μου το πάσαρε.

"Εσύ τώρα! Κλείσε τα μάτια και τράβα".

"Μα τι ’ν’ αυτό;".

"Μη λες πολλά. Τράβα μόνο". Και φαινόταν σαν αλλοπαρμένη.

Δεν γούσταρα να δείξω ξενέρωτος. Ρούφηξα μια κι άλλη μια. Ένιωσα στο κεφάλι μου να γίνεται κάτι. Σα ν’ άλλαζε η διάθεσή μου. Όλα μου φαίνονταν μπερδεμένα. Δεν ήθελα πλέον τίποτα και για κανέναν λόγο. Αδιαφορούσα πλήρως για ό,τι υπάρχει ή συμβαίνει γύρω μου. Σαν ένα δίχτυ διαφανές να ΄χει εγκλωβίσει το μυαλό και τις αισθήσεις μου. Υπήρχα και δεν υπήρχα. Αυτό το πράγμα δεν μπορεί να περιγραφεί...

Παρά κει, κορίτσια κι αγόρια ξαπλωμένα στο πάτωμα, το ένα πάνω στο άλλο. Στο πρόσωπό τους διέκρινες ένα αίσθημα που θα μπορούσες να το πεις κι ευτυχία.

Η δικιά μου με τράβηξε δίπλα της κι άρχισε να με γδύνει.

Ένιωθα πως ό,τι κι αν μου ζητούσαν κείνη τη στιγμή θα το ΄κανα. Μέσα μου δεν υπήρχαν πλέον εστίες αντίστασης. Έπλεα σε ένα πέλαγος αποχαύνωσης.

Κάποιες μικρές φωνούλες απ’ το παρελθόν μου πήγαν ν’ ακουστούν. Παιδικά κόμπλεξ, αναστολές, απομεινάρια του επαρχιώτικου μικροαστικού μου συντηρητισμού.

"Βρε δεν πάτε να γαμηθείτε!", άκουσα τον εαυτό μου να τους φωνάζει.

Όταν άρχισα να συνέρχομαι ένας άγνωστος μαλλιάς με πλησίασε.

"Φτιάχτηκα αδελφέ μου!", μου είπε. "Είσαι κι ο πρώτος φιλάρα"!

Έψαξα να βρω τη δικιά μου. Την πήρε το μάτι μου να κοιμάται αγκαλιασμένη με κάποιον που της χούφτωνε τ’ αριστερό βυζί...