Αντικρίζω την αρχαία Έφεσο. Την πατρίδα του Ηράκλειτου, του "σκοτεινού", μισάνθρωπου και οχλολοίδορου φιλοσόφου.
Πιάνω μια σκιά και σκέφτομαι.
Ο εθνοκαβλισμός έχει κάψει πλήρως τα εγκεφαλικά μας κύτταρα. Μας οδηγεί να βλέπουμε τα πάντα από λάθος οπτική γωνιά.
Πάσχουμε από κόμπλεξ κατωτερότητας. Και ψάχνουμε για σταγόνες περηφάνιας παραμυθιαζόμενοι πως είμαστε απόγονοι σπουδαίων προγόνων, κυρίως φιλοσόφων. Και δεν διστάζουμε να αλλοιώσουμε τις απόψεις ανθρώπων που έζησαν πριν 2.700 χρόνια, απλά και μόνο για να τους προσδώσουμε εξέχουσες ικανότητες ώστε να απολαύσουμε κι εμείς λίγη απ' τη λάμψη τους...
Οι λεγόμενοι "Ίωνες φιλόσοφοι" είναι μια κλασική περίπτωση εθνοκαβλικής διαστρέβλωσης της πραγματικότητας.
Θέλουμε να πιστεύουμε πως κάτι άστραψε ξαφνικά στην Ιωνία γύρω στα 600 π.Χ. και εμφανίστηκε μια πλειάδα φιλοσόφων που είπε πράγματα πρωτότυπα και μοναδικά μέσα σε ένα διάστημα 100 περίπου ετών.
Και φυσικά σπεύδουμε να χαρακτηρίσουμε τους Ίωνες φιλοσόφους "ορθολογιστές", "επιστήμονες" κ.λπ.
Η αλήθεια είναι όμως πολύ διαφορετική.
Η φαινομενική "πνευματική έκρηξη" στο χώρο των ιωνικών παραλίων τον 6ο π.Χ αιώνα δεν ήταν καθόλου τυχαία, συμπτωματική και άσχετη με τις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις της εποχής.
Γύρω στο 600 π.Χ. ο Κύρος Α' κυριάρχησε αρχικά στη Μεσοποταμία κι αργότερα σ' ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Με την ανάπτυξη του κράτους του διαδίδεται ευρύτερα ο ανατολίτικος αποκρυφισμός, η αστρολογία, τα μαθηματικά, η γεωμετρία.
Η Ιωνία, αναπόσπαστο μέρος της Μηδικής και Περσικής Αυτοκρατορίας, γίνεται την εποχή εκείνη δεξαμενή των αποκρυφιστικών και επιστημονικών γνώσεων, ως αρχή και κατάληξη των μεγάλων εμπορικών δρόμων προς την ασιατική ενδοχώρα.
Οι λεγόμενοι "Ίωνες Φιλόσοφοι" ήταν στην πραγματικότητα αποκρυφιστές και μύστες των ανατολίτικων κοσμοθεωριών. Κήρυτταν τον πανθεϊσμό, την αλληλεξάρτηση των πάντων, τη σύνθεση των αντιθέτων, την ύπαρξη συμπαντικών νόμων, την ύπαρξη της αλήθειας εντός μας, την ενορατική σοφία, τη βαθύτερη ευταξία που κρύβεται πίσω απ' τη φαινομενική αταξία.
Όλες αυτές οι θεωρίες είχαν αναπτυχθεί προ πολλού στην Κίνα, Ινδία, Μεσοποταμία και Αίγυπτο...
In Chinese philosophy, yin and yang (also, yin-yang or yin yang) describes how apparently opposite or contrary forces are actually complementary, interconnected, and interdependent in the natural world, and how they give rise to each other as they interrelate to one another.
ΑπάντησηΔιαγραφήYin and yang can be thought of as complementary (rather than opposing) forces that interact to form a dynamic system in which the whole is greater than the assembled parts.
In Daoist metaphysics, distinctions between good and bad, along with other dichotomous moral judgments, are perceptual, not real; so, the duality of yin and yang is an indivisible whole.
http://en.wikipedia.org/wiki/Yin_and_yang
I.B.
Το Ι Τσινγκ ή Βιβλίο των Αλλαγών είναι ένα από τα κλασικά έργα της κινέζικης φιλοσοφίας που πρωτοεμφανίστηκε πριν από περίπου πέντε χιλιάδες χρόνια ως μία μαντική τέχνη. Στο κέντρο της φιλοσοφίας του Ι Τσινγκ βρίσκεται η έννοια της διαρκούς αλλαγής και η πεποίθηση πως στη ρίζα των πραγμάτων βρίσκεται το Γιν και το Γιάνγκ, οι αντίρροπες και εναλλασσόμενες καταστάσεις που αποτελούν την κινητήρια δύναμη του κόσμου. Ο όρος Ι Τσινγκ μεταφράζεται ως Νόμος της Αλλαγής.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://el.wikipedia.org/wiki/Ι_Τσινγκ
Οι ίωνες φιλόσοσφοι ασχολούνται με την αναζήτηση της δημιουργίας του κόσμου, κάνουν κριτική στην αντίληψη των συγχρόνων τους για τους θεούς, και ηθική και πολιτική διδασκαλία. Θα μπορούσαμε να τους ονομάσουμε τους πρώτους υλιστές κοσμολόγους (αν θεωρήσουμε την θρησκεία σαν μια προσπάθεια εξήγησης με θεολογικούς όρους της δημιυργίας του κόσμου). Και αυτή είναι η σημαντικότερη διαφορά τους σε σχέση με τους προγενέστερους και σύγχρονούς τους κινέζους ινδούς, ασσύριους κλπ. Ούτε αποκρυφιστές ήταν ούτε μύστες των ανατολίτικων θεωριών, αυτά είναι δικά σας αυθαίρετα συμπεράσματα.
ΑπάντησηΔιαγραφή