Στη Λούτσα ακόμα κι οι υποχόνδριοι πηδάνε!

Δεν ξέρω γιατί, αλλά, εξ ανέκαθεν που λένε, ο "Ιππόκαμπος" στη Βραυρώνα μου ανέβαζε τη λίμπιντο.

Δεν είμαι και πολύ της θάλασσας αλλά φόρεσα το μαγιουδάκι μου, άραξα σ’ ένα σκιερό τραπεζάκι κι άφησα τους κολλητούς μου να παν να ψηθούν στην αμμουδιά.

Η αλήθεια είναι πως το μαγιό μου είναι πολύ παλιομοδίτικο. Σαν τα κοντοπαντέλονα του βρετανικού στρατού το 1941! Αλλά κάτι τέτοια ρετρό είναι που με κάνουν γοητευτικό και αποδεικνύονται μεγάλες γκομενοπαγίδες. Για σκεφτείτε το λίγο: ποιο γκομενάκι δεν θα ’θελε να γνωρίσει έναν "παράξενο κι εξωτικό τύπο";

Με το που πάω να καθίσω, "κόβω" λοξώς αριστερά ένα γκομενάκι να "καρφώνει" τον κώλο μου! 

Το μαγιό μου έχει τσέπες από κάθε μεριά αλλά σήμερα είχα ξεχάσει να βάλω στις κωλότσεπες βάτες για να "φουσκώνουν". Αλλά και πάλι έδειχνα "προσοντούχος". Οι πίσω τσέπες ήταν τίγκα στο χαρτικό. Από απλά χαρτομάντιλα μέχρι αποκόμματα εφημερίδων, διαφημιστικά έντυπα του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και τη "Φωνή Κυρίου" απ’ τον κυριακάτικο εκκλησιασμό...

Ένιωσα, που λέτε, τα μάτια της γκομενίτσας στον κώλο μου, διάβασα το μυαλό της που πάλευε να φανταστεί πώς θα ’ταν να ’χει χουφτώσει τα καπούλια μου κι ένιωσα όλη την ανατριχίλα που διαπέρασε το κορμί της, ξεκινώντας από χαμηλά κι ανεβαίνοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς τα πάνω.

Ανταλλάξαμε μια στιγμιαία ματιά κι από κείνη τη στιγμή ξέραμε καλά πως μέχρι το βράδυ θα το "κάναμε"!

Σίγουρα δεν θα πηγαίναμε καρφί για πήδημα. Έπρεπε πρώτα να το "δουλέψουμε" λίγο. Προσποιηθήκαμε πως δεν είδε ο ένας τον άλλον. Αλλά πίσω απ’ τα κατάμαυρα γυαλιά μας παρακολουθούσαμε και την παραμικρή κίνησή του ...

Τον τελευταίο καιρό κάνω εντατικά μαθήματα αυτοβελτίωσης και αυτοπεποίθησης. Κι είμαι στα χάι μου. Νιώθω σαν παγωτό σοκολάτα που όλες οι γυναίκες θέλουν να γλείψουν!

Παίδες, το κόλπο πιάνει πάντα! Όταν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου εκπέμπεις κάτι, μια ενέργεια, μια ακτινοβολία και τραβάς σα μαγνήτης την επιτυχία...

Με κάτι ψιλοαφορμές, να τες και μαζεύτηκαν γύρω μου δυο-τρεις τσούπρες. Αλλά η γκόμενα απέναντι ατάραχη. Φαίνεται πως παρακολουθεί κι αυτή μαθήματα αυτοπεποίθησης. Σίγουρα σκεφτόταν: "Δεν ανησυχώ καθόλου, αφήνω τα τσουλάκια να μου τον ανάψουν κι εγώ μετά θα τον τρυγήσω"!

Ξαφνικά το μαγαζί αλλάζει είδος μουσικής. Από ένα βαρετό ντάπα-ντούπα βάζει κάτι πολύ χορευτικό.

Η τύπισσα απέναντι σηκώνεται, παραμερίζει τις τσούπρες-τσούλες, με σηκώνει κι αρχίζουμε να χορεύουμε. Δηλαδή, δεν χορεύαμε ακριβώς, απλά τριβόμασταν. Είχα να νιώσω έτσι απ’ το Γυμνάσιο κι είχα ξεχάσει πόσο ωραίο και γκαβλαδερό ήταν.

Ήμασταν σε δημόσιο χώρο κι αντιλήφθηκα πόση προσπάθεια κατέβαλε για να μην χουφτώσει τον κώλο μου κι όλα μαζί τα υπόλοιπα.

Ένιωσε το πράμα μου να σκληραίνει στην κοιλιά της κι άκουσε την ανάσα μου κοντά στο λαιμό της.

Οι γκόμενες καυλώνουν πολύ όταν καταλαβαίνουν πως ένας άντρας γίνεται "τούρμπο" εξ αιτίας τους.

Μέχρι κι εγώ άκουσα τη βαριά ανάσα μου. Σα να ’χα άσθμα! Και ξαφνικά ξύπνησε μέσα μου η υποχονδρίαση! "Λες να ’χω άσθμα;", αναρωτήθηκα. 

Δευτέρα, πρωί-πρωί, θα πάω για εξετάσεις...