Οδός "Αγαμήτου", αριθμός 0!

Εδώ και κάμποσες μέρες ζω Αγαμήτου και Απάρτου γωνία!

Και μπήκαμε και στην εποχή που ερωτεύονται οι γάιδαροι!

Στο μετρό και στα λεωφορεία πιάνω θέση δίπλα στα κοριτσόπουλα και φαντασιώνομαι πως τα πασπατεύω, τα γλείφω, τα περιποιούμαι γενικώς. Προσπαθώ να ρουφήξω όλες τις μυρωδιές που εκπέμπει το κορμάκι τους...

Τελικά είμαι πολύ παράξενο τρένο. Είτε θα είμαι βουτηγμένος στην πρόστυχη ζωή, είτε θα αυνανίζομαι μέχρι τυφλώσεως, είτε θα ξεχνάω πως έχω κάτι ανάμεσα στα μπούτια μου...

Έχω ανάγκη να περάσω μια περίοδο χωρίς γυναίκα. Να κάνω αγρανάπαυση. Δεν θέλω να ξαναερωτευτώ σύντομα. Γιατί εγώ όταν ερωτεύομαι μοιάζω μ' αμάξι χωρίς φρένα.

Κατ' αρχήν αποφάσισα να μην ξαναμπλέξω με παντρεμένες. Αυτές οι καριόλες έρχονται μαζί μου μόνο και μόνο για να κερατώσουν και να εκδικηθούν τον άντρα τους.

Από δω και πέρα αποφάσισα να διεκδικήσω πιο ποιοτικές σχέσεις. Να ξεχωρίσω την ηδονή απ' τον οργασμό.

Θα προσπαθήσω να αναβαθμιστώ. 

Ως τώρα το μόνο που με ένοιαζε ήταν πώς θα γδυνόμασταν στα γρήγορα για να εκσπερματώσω και να ικανοποιηθώ εγώ. Εντάξει, δεν νιώθω τύψεις γιατί και οι γυναίκες που νταραβεριζόμουν ήταν τα ίδια σκατά με μένα κι ακόμα χειρότερες. Θεωρούσαν τον εαυτό τους γάτα που έχει να κάνει μ' ένα ζαλισμένο ποντικάκι (εμένα) που το έχουν του χεριού και του μουνιού τους..

Οι κολλητοί μου με λένε πλέον "χαλβά", αλλά εγώ είμαι σε φάση που θέλω να περάσω απ' τον σαρκικό στον πλατωνικό έρωτα. 

Θέλω πρώτα να πηδηχτούν τα μυαλά μας. Γιατί ο γκουρού μου λέει πως αυτή είναι η μεγαλύτερη καύλα. Πρώτα να ενωθούν τα μυαλά και μετά τα κορμιά που ταιριάζουν και δένουν και λερώνουν τα σεντόνια και μένει η στάμπα, το σημάδι πως πέρασαν από κει δυο άνθρωποι που αγαπήθηκαν πραγματικά...

Θέλω να ξεκόψω απ' τους κολλητούς που χασικλώνονται και αποβλακώνονται. 

Κι απ' τις γυναίκες της αρπαχτής. Που ζουν στην υποκρισία και στο ψέμα. Που πρώτα σε ξεζουμίζουν και μετά σου ρίχνουν την απόρριψη. Τελικά, με λίγες γυναίκες μπορείς να νιώσεις άντρας. Με τις περισσότερες νιώθεις μαλάκας-θύμα-ταξιτζής!

Το ξέρω πως η ζωή μου είναι σκληρή και χρειάζεται μια γυναίκα για να μαλακώσει. Αλλά όχι και όποια να 'ναι. Ψάχνω μια να επικοινωνούμε πνευματικά. Όχι σαν την άλλη που της πήγα στα γενέθλιά της δώρο ένα βιβλίο και μου είπε "φίλε, έπαιξες κι έχασες"!

Από το περιβάλλον μου δέχομαι αντιφατικά μηνύματα. Ο ένας μου λέει: "Ψάξε να βρεις γυναίκα, με τον αυνανισμό δεν κερδίζεις τίποτα". Κι ο άλλος: "Μακριά από γυναίκες. Εσένα δεν μπορεί να σε δει γυναίκα με καλό σκοπό"!

Είμαι πολύ μπερδεμένος.

Πλέον δεν θεωρώ κάθε καραπούτανο λιμάνι ασφαλείας για ν' αράξω.

Αλλά κάνοντας τέτοια στροφή βρέθηκα έξω απ' τα νερά μου. Σα να παίζω σ' ένα γήπεδο άγνωστο και αχαρτογράφητο...