Εσείς πηγαίνετε στα νησιά, στα βουνά, στα χωριά σας, όπου γουστάρετε τέλος πάντων. Εγώ φέτος το καλοκαίρι θα μείνω εδώ, στο αθηναϊκό κέντρο που δεν τ’ αλλάζω με τίποτα.
Θεωρώ ατυχία μου που δεν πρόλαβα την πειραιώτικη Τρούμπα. Αλλά πήρα μια μικρή γεύση Τρούμπας στις αρχές της δεκαετίας του ’80, στη Γλυφάδα, όταν ακόμα λειτουργούσε η Αμερικάνικη Βάση του Ελληνικού.
Θυμάμαι τα δίμετρα γομάρια της Στρατιωτικής Αστυνομίας να ξυλοφορτώνουν με τα γκλοπ τα αμερικανάκια και να τα μαζεύουν απ’ τα πεζοδρόμια τύφλα στο μεθύσι ή στη μαστούρα...
Αλλά τώρα μιλάμε για την Αθήνα του σήμερα. Που δεν έχει μία αλλά πολλές "Τρούμπες". Μόνο που τις λένε "πιάτσες".
Στις πιάτσες της Αθήνας επικρατεί διεθνισμός και ανεξιθρησκεία. Άγιοι και δαίμονες κάνουν παρέα. Τζογαδόροι, νταήδες, νταβάδες, μούτρα, εμπόροι και μπράβοι αλωνίζουν ασύδοτα. "Κορίτσια" σε φωνάζουν από πόρτες και παράθυρα, σου στέλνουν φιλιά, σε αρπάζουν αγκαζέ στο πεζοδρόμιο.
Εδώ βρίσκεις τα πάντα: ξενυχτάδικα, μπαρ, καμπαρέ, μπαρμπουτιέρες, τεκέδες, πουτανάδικα, κρυφά και φανερά μπουρδέλα, το καθένα με τη χάρη του και τη μπόχα του...
Οι πιάτσες δεν είναι για φόβο αλλά ούτε και για μαγκιές. Τα φανερά και τα κρυφά αφεντικά, που ελέγχουν τα πάντα και τους πάντες, δεν γουστάρουν άγρια ντράβαλα.
Αν οι πελάτες κινδυνεύσουν ή φοβηθούν τότε η πιάτσα θα ερημώσει και θα χαθούν τα μπικικίνια. Σχεδόν είναι αδύνατο να συμβεί βιασμός. Και φονικά γίνονται μόνο για ξεκαθάρισμα λογαριασμών του υποκόσμου.
Εδώ κανείς δεν έπαθε τίποτα αν δεν πήγε γυρεύοντας. Σίγουρα πρέπει να είσαι προσεκτικός και κυρίως μην προσπαθήσεις να το παίξεις μάγκας-δάγκας. Πλήρωσε το λογαριασμό σου, άσε κι ένα πουρμπουάρ, μη χώνεσαι εκεί που δεν σε σπέρνουν, μίλα λίγο και δεν θα ’χεις πρόβλημα.
Το φόβο για την πιάτσα τον σπέρνουν οι παπάδες, κάτι θεούσες, οι μικροαστοί γονείς και τα βουτυρόπαιδά τους...
Γενικά, τους μάγκες μην τους φοβάσαι. Είναι ευθείς, σοβαροί και υπεράνω μικροτήτων.
Να προσέχεις μόνο τους ψευτο-κούτσαβους. Που για να το παίξουν άντρες μπορεί να ξυραφιάσουν κανέναν αχαμνό περαστικό για να πουλήσουν μόστρα στους άλλους. Ο καημός τους είναι "πες τε με μάγκα και τι στον κόσμο".
Παρεούλα, λοιπόν, αυτό το καλοκαίρι θα σουλατσάρουμε στις αθηναϊκές πιάτσες. Παρέα με κλεφτρόνια, πρεζόνια, λαθρέμπορους, σωματέμπορους, τεκετζήδες υπεράνω υποψίας, πουστρόνια και πεταλουδίτσες. Με αλλοδαπές που τις έφεραν ως χορεύτριες αλλά εδώ έμαθαν καλά τον ... ανάσκελο!
Θα γνωρίσουμε και ματάκηδες, κολλητηριτζήδες, επιδειξίες, μούρες για όσκαρ ηθοποιίας.
Κουνιστούς που ψάχνουν αράπικες ψωλές αλλά και το αντίστροφο. "Φίλε, βάλε λευκό πούτσο να βάλω μαύρο κώλο"! Γενικώς, πέφτει πολύ φάσωμα στην πιάτσα. Κι όλοι φεύγουν περιποιημένοι, διπλόφαρδα και τριπλόφαρδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου