Αμάν πια μ' αυτή τη θαυματομανία! Όπου και να πάω με κυνηγάει...
Στην αρμένικη περιφέρεια που βρισκόμαστε έπεσε ακρίδα στα σπαρτά. Μιλάμε σκοτείνιασε ο ουρανός.
Οι ντόπιοι δεν αγχώνονται. Φέρνουν ένα θαυματουργό νερό που το φυλάνε ευλαβικά στα σπίτια τους, προερχόμενο από ένα μακρινό αρμένικο μοναστήρι. Τη μια μέρα ραντίζουν τον τόπο και την άλλη εμφανίζονται χιλιάδες μαυροπούλια, που μοιάζουν με κοτσύφια, και κατασπαράζουν τις ακρίδες. Σε τρεις μέρες δεν βλέπεις ούτε ακριδόφτερο...
Σε κάποια μέρη βλέπεις τεράστιους περιστερώνες. Κι εκεί που νομίζεις πως τρώνε τα περιστέρια, σε πληροφορούν πως απλά τα εκτρέφουν για να χρησιμοποιούν τα περιττώματά τους ως λίπασμα!
Σε ένα οροπέδιο με αρκετό υψόμετρο μού δείχνουν πώς καλλιεργούν το αμπέλι. Ακούγεται απίστευτο αλλά το χειμώνα θάβουν τα κλίματα και τα ξεθάβουν την άνοιξη...
Θα μπορούσα να σας αραδιάσω απίθανες ιστορίες αλλά βιάζομαι να περάσω στην Περσία. Μόλις βρούμε χρόνο θ' αναφερθούμε αναλυτικά στους λαούς του Καυκάσου και των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών της Κεντρικής Ασίας.
Στις χώρες αυτές η ύπαιθρος είναι όλα τα λεφτά. Εκεί επιβιώνουν ακόμα πανάρχαιες αντιλήψεις και τρόποι ζωής.
Είδα να χρησιμοποιούν ως αλοιφή για τραύματα κομμάτια βρασμένου κρέατος που τα βάζουν καυτά πάνω στην πληγή.
Όταν κουράζονται απ' την πεζοπορία κοπανάνε καρύδια και τρίβουν μ' αυτά τα πέλματά τους όσο πιο κοντά γίνεται στη φωτιά. Ισχυρίζονται πως ξεκουράζονται αμέσως!
Τα άλογά τους είναι άπαιχτα. Σας βεβαιώνω πως μπορούν να τρέχουν σχεδόν τέσσερις μέρες τρώγοντας μόνο μια χούφτα σανό τη μέρα!
Ειδικά στον Καύκασο οι λαοί είναι μεγάλοι ληστοσυμμορίτες. Κάτι σαν τους παλιούς δικούς μας Σουλιώτες. Ο ένας κλέβει τον άλλον, και το ένα χωριό τα υπόλοιπα.
Με δίδαξαν και τρόπους ζωοκλοπής: βράζουν έντερα, τα κόβουν σε μικρά κομματάκια και γεμίζουν μ' αυτά κέρατα βοδιού. Μόλις πλησιάσουν το κοπάδι που θέλουν να κλέψουν, και για να μην γαβγίσουν τα σκυλιά και ξεσηκώσουν τ' αφεντικά τους, τους πετάνε τα κερατάκια, εκείνα τα αρπάζουν και απομακρύνονται για να τα φάνε. Το ξετρύπωμα των κρυμμένων εντέρων έχει κάποια δυσκολία κι έτσι οι κατσικοκλέφτες βρίσκουν το χρόνο να κάνουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους...
Σε τούτα τα μέρη δεν μπορείς να εμπιστευτείς κανέναν.
Μπορεί να θεωρούνται μουσουλμάνοι αλλά, αν κατάλαβα καλά, χεσμένη την έχουν τη θρησκεία τους. Απλώς "θρησκειοποιούν" τα βίαια και πρωτόγονα ένστικτά τους. Οι περιβόητοι τζιχαντιστές του Καυκάσου δεν είναι παρά αδίστακτοι σίριαλ κίλερς που φοράνε το φερετζέ της θρησκείας.
Παρ' όλ' αυτά, οι Γεωργιανές είναι μακράν οι ομορφότερες γυναίκες του κόσμου.
Και για τα δεδομένα της περιοχής είναι αρκετά απελευθερωμένες. Οπλοφορούν και πίνουν κρασί σαν τους άντρες. Και όταν τις ζήσεις στο φυσικό τους περιβάλλον πρέπει να φυλάγεσαι. Τραβάνε κι αυτές μαχαίρι με το παραμικρό. Δεν πρέπει να τις εκνευρίζεις.
Στο Ουζμπεκιστάν απόλαυσα εκπαίδευση κυνηγετικών γερακιών. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι.
Παίρνουν τομάρια απ' τα ζώα που θέλουν να κυνηγήσουν, τα παραγεμίζουν με άχυρα για να τους δώσουν το αληθινό σχήμα του ζώου και τοποθετούν την τροφή του πουλιού στα σημεία των ματιών. Γρήγορα άλογα τραβάνε τα αχυρογεμισμένα τομάρια, τα πουλιά ορμούν και τσιμπούν με δύναμη το σημείο που έχει τοποθετηθεί η τροφή ώστε σε πραγματικές συνθήκες να βγάλουν τα μάτια του κυνηγημένου ζώου για να γίνει εύκολος στόχος των κυνηγών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου