"Ημερολόγιο λιποταξίας" (127) - Περσία: όχι και η καλύτερη χώρα για ... αναρχοσυριζαίους!

H Περσία είναι η "Μητρόπολη του Σιιτισμού". Όπως ήταν κάποτε η Σοβιετική Ένωση "Μέκκα του κομμουνισμού".

Η αλήθεια είναι πως δεν κατέχω με κάθε λεπτομέρεια τα ζητηματάκια του Ισλάμ. Όταν γυρίσω στην πατρίδα θα φροντίσω να τα μελετήσω ενδελεχώς. 

Αλλά όσο είμαι στο Ιράν πρέπει να προσέχω τα λόγια μου και τις ερωτήσεις μου. Εδώ δεν αστειεύονται, ειδικά με τους Ευρωπαίους.  

Αν σου ξεφύγει κανένα "δεν υπάρχει Θεός!", μπορεί να βρεις άσχημο μπελά. Σε συλλαμβάνει η Μυστική Αστυνομία, σε τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί με την κατηγορία "κατασκοπία υπέρ του Ισραήλ" ή "των ΗΠΑ" ή και των δύο, κι άντε να βρεις άκρη στα μπουντρούμια.

Εδώ, δικαιολογίες του στιλ "εμείς οι αναρχοσυριζαίοι δεν πιστεύουμε στο Θεό", δεν περνάνε. Άσε που θα φτύσεις το γάλα της μάνας σου για ν' αποκαλύψεις τους "συνεργούς" σου!

Εγώ, πάντως, με την πρώτη σφαλιάρα θα "δώσω" τον Φίλη.

Απ' τα λίγα που ξέρω, οι μουσουλμάνοι διχάστηκαν αμέσως μετά το θάνατο του Μωάμεθ, που, ο ευλογημένος, δεν φρόντισε να ορίσει διάδοχό του.

Έτσι, οι μισοί υποστήριζαν πως πρέπει να τον διαδεχθεί συγγενής του και συγκεκριμένα ο Αλί, ξάδελφος του Μωάμεθ και γαμπρός του, αφού παντρεύτηκε την κόρη του Προφήτη, τη Φατιμά. Αυτοί ονομάστηκαν "Σιίτες", δηλαδή "παράταξη του Αλί".

Οι άλλοι μισοί υποστήριζαν πως τον Μωάμεθ πρέπει να διαδεχτούν οι αξιότεροι πολέμαρχοι, εξού και το σπαθί-σύμβολο του Ισλάμ. Άλλωστε η θρησκεία τους ήταν εξ αρχής "πολεμική" και διαδόθηκε με τη βία και το ξίφος. Αυτοί ονομάστηκαν "σουνίτες", κάτι σαν "ορθόδοξοι".

Μεταξύ των δυο παρατάξεων έγινε σκληρός εμφύλιος πόλεμος στα πλαίσια του οποίου σκοτώθηκε και ο Αλί και οι δυο γιοί του, Χοσέν και Χουσεϊν, ο δεύτερος στην περιβόητη μάχη της Κερμπάλα που είναι ένας απ' τους ιερότερους τόπους του σιιτισμού.

Κάθε καλοκαίρι οι Σιίτες γιορτάζουν το θάνατο του Αλί και των δυο γιών του με έναν κάπως υπερβολικό και πρωτόγονο τρόπο. Αυτομαστιγώνονται, αυτοτραυματίζονται κ.λπ.  

Εννοείται πως αυτό το κάνουν οι πιο ζηλωτές ενώ οι άλλοι τους παρακολουθούν με θαυμασμό και λατρεία.

Λίγες μέρες μετά ακολουθεί και η κοινή μεγάλη γιορτή του Ισλάμ, σε ανάμνηση της θυσίας του Ισμαήλ. 

Πρόκειται για την ίδια ακριβώς ιστορία με τη θυσία του Ισαάκ, όπως την περιγράφει η εβραϊκή Βίβλος. Μόνο που οι μουσουλμάνοι πιστεύουν πως η θυσία αφορούσε όχι τον Ισαάκ αλλά τον Ισμαήλ, τον δικό τους προπάτορα (εξού και "Ισμαηλίτες") και πως αντί για αρνί ο Θεός έστειλε στη θέση του Ισμαήλ μια καμήλα. 

Γι' αυτό και τη συγκεκριμένη γιορτή πολλοί τη λένε εδώ στην Περσία "γιορτή της καμήλας"...