"Ημερολόγιο λιποταξίας" (129) - Ελλάδα και Περσία, χώρες πειραματόζωα!

Η Περσία κι η Ελλάδα είναι δυο χώρες που διαχρονικά ανήκαν στην αγγλική σφαίρα επιρροής. Αλλά άμεσα ή έμμεσα τις διεκδικούσε κι η Ρωσία. 

Για να κατέβει στα "θερμά νερά" της Μεσογείου και να βάλει στο χέρι τις πετρελαιοπηγές της Μεσοποταμίας...

Το 1943 οι Άγγλοι είχαν βάσιμες υποψίες πως η τότε Σοβιετική Ένωση θα τους έκανε τη "ζαβολιά" και θα έβαζε πόδι στις δυο αυτές χώρες. 

Τελικά, με νύχια και με δόντια κατάφεραν να τις κρατήσουν στον έλεγχό τους. Αλλά πλέον η άλλοτε κραταιά Βρετανική Αυτοκρατορία ήταν μια σκιά του παλιού ένδοξου εαυτού της. 

Το 1947 παρέδωσαν τη σκυτάλη και επίσημα στις ΗΠΑ. Το "δόγμα Τρούμαν" προέβλεπε μεγάλη και δωρεάν οικονομική βοήθεια στις χώρες που τελούσαν υπό "κομμουνιστικό κίνδυνο", κι έτσι Ελλάδα και Περσία πέρασαν στην αμερικάνικη σφαίρα επιρροής...

Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση. 

Η εμπειρία λέει πως κατά κανόνα τα πετρέλαια φέρνουν δυστυχία σε μια χώρα. Αυτό συνέβη και στην Περσία. Οι Άγγλοι που έλεγχαν την Εταιρεία Πετρελαίου της χώρας προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια να μην τον χάσουν.  

Μέγας σύμμαχός τους στο εσωτερικό της Περσίας ήταν ο Σάχης, κάτι σαν τον δικό μας Βασιλιά.

Τον Οκτώβριο του 1950 τα πράγματα ζόρισαν πολύ. Πρωθυπουργός εκλέχθηκε ο καθηγητής της Νομικής Μοσαντέγκ που προσπάθησε να εθνικοποιήσει τα πετρέλαια της χώρας. Η σύγκρουσή του με τον Βασιλιά θυμίζει έντονα αυτή του Γεώργιου Παπανδρέου με τον Κωνσταντίνο. 

Η κυβέρνηση ανατράπηκε με αμερικανοκίνητο πραξικόπημα το 1953, οπότε και επιβλήθηκε μια δικτατορία παρόμοια με αυτή της Ελλάδος το 1967. 

Είναι εντυπωσιακό πως το 1971 η περσική χούντα οργάνωσε κάτι παρόμοιο με τις δικές μας "γιορτές πολεμικής αρετής" του Παπαδόπουλου!

Στήθηκε κοντά στην Περσέπολη μια φιέστα-φαρσοκωμωδία για την γιορτή των 2.500 χρόνων μοναρχίας απ’ την εποχή του Κύρου του Μεγάλου. Προσκλήθηκαν οι ηγέτες όλου του κόσμου κι όσοι ανταποκρίθηκαν  φιλοξενήθηκαν σε βελούδινες σκηνές κι άλλα τέτοια καραγκιοζιλίκια.

Ακολούθησε η ανακήρυξη του Σάχη σε "Ήλιο των Αρίων" και του γιου του ως διαδόχου του "Θρόνου του Παγονιού". 

Με αυτές τις γελοιότητες ασχολήθηκε επί μήνες ο διεθνής τύπος...