Κυριακή 6 Αυγούστου 2017

Μπέιμπι ντολ στο πάτωμα...

Φίλε, με τις μικρές θα έχεις πάντα κάποιο πρόβλημα. Νόμος! Αυτό μην το ξεχνάς.
Ήταν ένα πλάσμα πανέμορφο. Της πιάνω κουβεντούλα, φλερτάκι, αλλά στο κρεβάτι πάντα ο νους μου εμένα.
"Όσο σε κοιτάω νιώθω πιο όμορφος!", της λέω. "Γι’ αυτό κι εσύ όσο κοιτιέσαι στον καθρέφτη τόσο ομορφαίνεις. Η ομορφιά σου είναι παραγωγική και μεταδοτική"...
Πήγαμε σ’ ένα ήσυχο κι εχέμυθο μέρος στην καρδιά της ανήσυχης πόλης. 
Σε λίγη ώρα το δωμάτιο θύμιζε μακελειό: Τα σεντόνια και τα μαξιλάρια ήταν σα να τσακώθηκαν πάνω τους αφιονισμένοι ελέφαντες. Άδεια μπουκάλια μπίρας είχαν κυλίσει ως την πόρτα του μικρού λουτρού. Ένα πεταμένο μπέιμπι ντολ στο πάτωμα κι ένα σπορτέξ γυναικείο παπουτσάκι ήταν τα μόνα απομεινάρια μιας γυναίκας που το ’σκασε, εξαερώθηκε, κρύφτηκε, φαγώθηκε, πετάχτηκε απ’ το παράθυρο, ποιος ξέρει;
Το επόμενο βράδυ της έκανα το τραπέζι σπίτι της. Κουβάλησα τα πάντα, ως και σαμπάνια. Προσπάθησα να την ανοίξω βάζοντας το μπουκάλι ανάμεσα στα πόδια μου. Το βρήκε πολύ πρόστυχο και ξίνισε. 
Τη δεδομένη στιγμή ήθελε μόνο ατμόσφαιρα υπεραφθονίας και ευγένειας. Ενώ εγώ βιαζόμουν να ηρεμήσω το καυλί μου.
Τελικά εκείνο το βράδυ δεν έγινε τίποτα...
Αυτή η σχέση απ’ την αρχή δεν φαινόταν να ’χει καλή εξέλιξη. Ένας κολλητός λέει πως φταίει ότι άρχισε κατευθείαν με πήδημα. 
Στο μεταξύ τα ’φτιαξα μ’ ένα άλλο τρυφερούδι. Στην αρχή φιληθήκαμε άτσαλα μερικές φορές. 
Κι εδώ έδειχνε κάτι να μην πηγαίνει καλά. Συζητούσαμε τα πάντα εκτός απ’ όσα θέλαμε πραγματικά. Στην πορεία κατάλαβα πως δεν την πολυγούσταρα. Ίσως φταίει και το απολιτίκ υφάκι της.
Μάγκες, νόμος: αν μια γκόμενα δεν σου κάνει "κλικ" φύγε μακριά. Κινδυνεύεις να ξεφτιλιστείς. Έτσι την πάτησα κι εγώ. Όταν, μετά πολλών βασάνων και ενδοιασμών, βρεθήκαμε γυμνοί στο κρεβάτι, δεν μου σηκώθηκε. Ίσως να ξενέρωσα που μόλις βγήκε απ’ το μπάνιο μου είπε... "μπορείς να τελειώσεις μέσα μου, δεν υπάρχει κίνδυνος"...
Τελευταία "στάση" μια γκομενίτσα που την βαρέθηκε ένας φίλος και μου την έκανε πάσα. 
Ως τότε τη γούσταρα στα κρυφά. Συζούσαν σε μια μεζονέτα κι εγώ καθόμουν στο κομβικό σημείο ώστε να βλέπω τ’ αποκάτω της όταν ανέβαινε την εσωτερική σκάλα.
Όσο τα ’χε με τον φίλο μου με αναστάτωνε. Όταν μου την πρόσφερε στο πιάτο, σα να χαλάστηκα κάπως. 
Στις ιδιαίτερες στιγμές μας την ήθελα να φορά μαθητική μπλε ποδιά. Το έβρισκε γελοίο και πρόστυχο. Ήθελα να τη φτύνω στο στόμα, ν’ ανακατεύονται τα σάλια μας και να τα μαζεύω με τη γλώσσα μου μέσα απ’ το λαρύγγι της. Της προκαλούσε αναγούλα...
Έτσι όπως πάω, μου φαίνεται θα ξαναγυρίσω στη φάση της μπουρδελότσαρκας και του αυνανισμού. Δεν περνούσα κι άσχημα στα δεκατέσσερα που το ’χα κάνει μαγγανοπήγαδο... "πληρωμένες" και μαλακία.
Θυμάμαι πως τις απολαυστικότερες μαλακίες τις έκανα φαντασιωνόμενος τις ξαδέλφες μου. 
Γενικά, οι ξαδέλφες μου, οι αδελφές των κολλητών κι οι καλόγριες μού εξασφάλιζαν τις απολαυστικότερες στιγμές αυτοϊκανοποίησης!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου