Ψόνθο: Μήτσο, για πες μας και τη γνώμη σου για το ΠΑΣΟΚ.
Κούφο: Το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε στην εξουσία μια εποχή που ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός της Θάτσερ και του Ρήγκαν άρχισαν να σαρώνουν τα πάντα στο πολιτικό, οικονομικό και ιδεολογικό πεδίο. Όμως ο ελληνικός λαός το 1981 απαίτησε να ακολουθηθεί μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Αλλά οι αλλαγές που προώθησε το ΠΑΣΟΚ περιορίστηκαν στα κοινωνικά δικαιώματα και στις πολιτικές ελευθερίες. Προχώρησε και σε εισοδηματική ενίσχυση των "μη προνομιούχων" που όμως δεν την στήριξε στη φορολόγηση του πλούτου αλλά στον εξωτερικό δανεισμό αυξάνοντας έτσι την εξάρτησή μας απ’ το ξένο χρηματιστικό κεφάλαιο.
Ψόνθο: Η αναθεώρηση των συνθηκών ένταξης της Ελλάδος στην ΕΟΚ δεν ήταν σημαντική κατά τη γνώμη σου;
Κούφο: Μπορεί να έφεραν κοινοτικά κονδύλια στη χώρα αλλά αυτά δεν χρησιμοποιήθηκαν παραγωγικά. Αντιθέτως συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε η καταστροφή του πρωτογενούς τομέα παραγωγής και ο μεταποιητικός κλάδος της χώρας. Η ΕΟΚ ήταν ένας αποτελεσματικός μηχανισμός μεταφοράς αξίας απ’ τις χώρες της περιφέρειας στο γερμανικό κέντρο.
Ψόνθο: Θεωρείς τον Σημίτη κεντρικό πρόσωπο στην υλοποίηση αυτής της διαδικασίας στην Ελλάδα;
Κούφο: Το συνεχώς αυξανόμενο χρέος αποδυνάμωνε τη χώρα και αποτελούσε ισχυρό μοχλό πίεσης προς τις κυβερνήσεις μας προκειμένου να εφαρμόσουν πολιτική αυστηρής οικονομικής λιτότητας. Ο πρώτος που ανέλαβε να το υλοποιήσει ήταν το 1985 ο Σημίτης. Σαφώς και ήταν ο άνθρωπος της "γερμανικής ΕΟΚ"!
Ψόνθο: Πάντως το ΠΑΣΟΚ κυριάρχησε για πολλές δεκαετίες και είχε τεράστια εκλογική απήχηση.
Κούφο: Ναι, γιατί συνέχισε το μεταπολεμικό οικονομικό μοντέλο. Συνεχή αύξηση του τομέα των υπηρεσιών και σταθερή διόγκωση των μεσοστρωμάτων. Και εκμετάλλευση του κρατικού μηχανισμού για τη δημιουργία κομματιού στρατού και νομενκλατούρας.
Ψόνθο: Αυτό όμως ήθελε κι ο κόσμος...
Κούφο: Τα μεσοστρώματα στήριζαν τα δύο κόμματα εξουσίας εξασφαλίζοντας προνόμια και συμμετοχή στη διαφθορά. Έτσι απορροφούνταν οι ριζοσπαστικές τάσεις και οι κοινωνικές αντιδράσεις διοχετεύονταν σε θεσμικά κανάλια, ενώ τα αιτήματα κινούνταν σε αυστηρά συντεχνιακό επίπεδο. Κυριαρχεί η ιδιοτέλεια, ο καταναλωτισμός, ο ευδαιμονισμός, το λάιφ στάιλ, η ξέφρενη ανεμελιά, η αλλοτρίωση.
Ψόνθο: Και η Αριστερά πώς αντέδρασε;
Κούφο: Με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Απαρνήθηκε το απελευθερωτικό όραμα, ύμνησε τον "δημοκρατικό" καπιταλισμό, αποδέχθηκε την "ειρηνική ταξική συνύπαρξη". Μετατράπηκε σε "συστημική Αριστερά" που κατασυκοφαντούσε κάθε αυθόρμητη ριζοσπαστική κίνηση που δεν μπορούσε να καπελώσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου