Προβλέψιμος ο τουρκικός στρατός! "Τους έχουμε"... καρπενησιώτικα!

Πολλά λέγονται τελευταία για το ενδεχόμενο ελληνοτουρκικού πολέμου, οπότε, για να είμαι προετοιμασμένος, έκατσα και μελέτησα την πρόσφατη στρατιωτική εισβολή των γειτόνων μας στη βόρεια Συρία. 

Η επιχείρηση άρχισε στις 20 Γενάρη με δυο κύματα αεροπορικών επιδρομών, ένα απογευματινό κι ένα νυχτερινό. Ταυτόχρονα το πυροβολικό έπληττε στόχους γύρω απ’ το Αφρίν. Την επόμενη μέρα ξεκίνησε και η χερσαία εισβολή.

Τι να πω... Μιλάμε για τον απόλυτο αιφνιδιασμό! Λες και διαβάζεις εγχειρίδιο στρατιωτικής ακαδημίας του 19ου αιώνα. Τσίρλα μας έπιασε απ’ τον φόβο. Θα μας πέσει κι η μασέλα απ’ τα χασμουρητά.

Λοιπόν, μπαίνω στο ψητό. Μην ακούτε όσα λένε. Τους Τούρκους τους "έχουμε". Αλλά με μία προϋπόθεση. Πως δεν θα τους αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο. Εκεί υπερέχουν λόγο αριθμού, εκπαίδευσης, οπλισμού και πειθαρχίας. 

Άλλα είναι τα δικά μας όπλα. Πρέπει να τους παίξουμε στο γήπεδό μας. Όχι με κάτι βλακόφατσες φασισταριά τύπου Φράγκου Φραγκούλη. Αλλά κατσαπλιάδικα, καραϊσκάκικα. Πώς το λένε; Αυτό ξέρουμε, αυτό εμπιστευόμαστε.

Να σας πω μερικά παραδείγματα απ’ τον εαυτό μου. 

Την περασμένη Κυριακή η είσοδος στους αρχαιολογικούς χώρους ήταν ελεύθερη. Ε, λοιπόν, εγώ τήρησα τα πατροπαράδοτα. Δεν μπήκα απ’ την κεντρική πύλη, αλλά έκοψα με το κλαδευτήρι το πίσω σύρμα και σούρθηκα με την κοιλιά στο χώμα σα φίδι. Έτσι, για την αλητεία. Κι επειδή απ’ την επίσημη είσοδο κι ατσαλάκωτοι μπαίνουν οι "άριστοι" του Κούλη...

Δεν θυμάμαι να ’χω χτυπήσει ποτέ εισιτήριο σε δημόσια συγκοινωνία. Και παλιότερα που οι έλεγχοι ήταν σκληρότεροι, είχαμε γράψει εποποιίες! Σαλτάραμε εν κινήσει από ανοιχτές πόρτες και παράθυρα. 

Η κορυφαία στιγμή ήταν που απ’ τ’ ανοιχτά παράθυρα πηδήξαμε απ’ το 608 στο τρόλεϊ που τη στιγμή του ελέγχου περνούσε ακριβώς δίπλα απ’ το λεωφορείο! Μπροστά ακριβώς στη Λέσχη Αξιωματικών. Μιλάμε για τον τέλειο συγχρονισμό. Ας φέρουν τους "μπορντό μπερέδες" απ’ την τουρκιά να το κάνουν αυτό...

Λένε πως δήθεν ο τούρκικος στρατός υπερέχει γιατί τόσα χρόνια πολεμάει σε πραγματικές συνθήκες στ’ ανατολικά. Δεν το δέχομαι.

Αν υπολογίσεις τόσες οδομαχίες που δώσαμε την τελευταία δεκαετία, συν τα γηπεδικά ντου, συν το ξυλίκι με τα χρυσαύγουλα, βάλε κάθε σαββατοκύριακο τα πεσίματα στα ΜΑΤ πίσω απ’ το Πολυτεχνείο και στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ... ε, αυτό δεν το λες κι απειροπόλεμο!

Κι άφησα το κερασάκι για το τέλος. 

Αν είσαι και Καρπενησιώτης, και μετράς τα πάντα όλα (ύψος, πλάτος, μήκος) με τις γκλίτσες,  ε... τότε δεν τον χάνεις τον πόλεμο!