Κάποιοι θεωρούν τους Σηίτες ως "προτεστάντες του ισλαμισμού". Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο προτεσταντισμός είναι ένα κλαδί που ξεπετάχτηκε σχεδόν 1500 χρόνια απ’ την πρώτη εμφάνιση του χριστιανισμού. Ενώ ο Σηιτισμός είναι ένας απ’ τους δυο αρχικούς κορμούς του Ισλάμ.
Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ η μεγάλη πλειοψηφία των μουσουλμάνων της Μέκκας συσπειρώθηκε γύρω απ’ τον διάδοχό του Αμπού Μπακρ. Μόνο μια μικρή μερίδα στάθηκε στο πλευρό του Αλή, εξαδέλφου και γαμπρού του Προφήτη.
Ο Αλή κατά την περίοδο των τριών πρώτων χαλιφών αποσύρθηκε και αφοσιώθηκε στη διδασκαλία των οπαδών του. Αλλά μετά τον θάνατο του Οθμάν ανέλαβε τη χαλιφεία το 656 μ.Χ. Αντιμετώπισε όμως πολλές αντιδράσεις, μεταξύ των οποίων και της Αϊσα, μιας απ’ τις χήρες του Μωάμεθ.
Αρχικά κατόρθωσε να τους εξουδετερώσει αλλά τελικά ανατράπηκε φονευόμενος το 661 μ.Χ. Ακολούθησε διωγμός των οπαδών του Αλή με αποκορύφωμα τη σφαγή του γιου του Χουσεϊν στην Καρμπάλα το 680 μ.Χ., γεγονός που σημάδεψε την ιστορία και την ιδιοσυγκρασία των σηιτών.
Έκτοτε υπερτονίζουν τη θρησκευτική σημασία του πάθους, της θυσίας και του μαρτυρικού ιδεώδους. Ο Χουσεϊν ανακηρύχθηκε ως ο κατεξοχήν μεγαλομάτης και η επέτειος του θανάτου του, τη 10η μέρα του μηνός μουχαράμ γιορτάζεται με σκληρές αυτομαστιγώσεις και αυτοτραυματισμούς των οπαδών του.
Κεντρικό ρόλο στην παράταξη των σηιτών παίζει ο θεσμός των ιμάμηδων. Πρώτος και μεγαλύτερος ιμάμης ήταν ο Αλή που θεωρείται "άγιος του Θεού", που μαζί με τον Προφήτη προϋπήρχε της Δημιουργίας.
Ο ιμάμ είναι πολιτικο-θρησκευτικός ηγέτης της κοινότητας, φορέας του θείου φωτός, φίλος του Θεού και έχει επιλεγεί από αυτόν ως εκπρόσωπος της θεότητας και οδηγός προς τη σωτηρία.
Η πλειοψηφία των σηιτών δέχονται την ύπαρξη 12 ιμάμηδων, ενώ μια μικρότερη ομάδα αποδέχεται μόνο 7. Ο δωδέκατος ιμάμης, ο Αλ-Μαχντί, δεν πέθανε αλλά εξαφανίσθηκε το 878 μ.Χ. και θα επανέλθει για να ανακαινίσει το Ισλάμ και να εγκαθιδρύσει παγκόσμια βασιλεία. Πρόκειται για τη σηιτική εκδοχή του Μεσσία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου