Μπρατσωμένες "βασίλισσες"!

Ο καιρός αρχίζει σιγά-σιγά να κρυώνει. Ο χειμώνας πλησιάζει κι ο κόσμος των τραβεστί γίνεται όλο και πιο σκληρός. Ο ανταγωνισμός στην πιάτσα θα μεγαλώσει.

Έχουμε γίνει σχεδόν φίλοι. Μου εκμυστηρεύεται πως ζει από βράδυ σε βράδυ, από στέκι σε στέκι. Ή μένει στους κινηματογράφους με διαρκή προβολή.

Στο μικρό δωματιάκι ίσα που χωράμε τα δυο μας. "Δεν με κολλάει ύπνος", μου λέει. "Θέλω να καπνίσω ένα τσιγάρο και να κουβεντιάσω λιγουλάκι"...

Κάποτε υπήρξε ωραία. Μου έδειξε παλιές φωτογραφίες της αναστενάζοντας. 

Είναι ικανή να μιλάει επί ώρες με τόσο πάθος και τόση μοναξιά. "Όλοι κυνηγούν κάτι, αλλά τι;" αναρωτιέται.

"Θες να βγάλεις κάνα φράγκο;", με ρωτάει. "Βλέπεις εκείνο το πουρό; Μας καλεί και τους δυο σπίτι του, πληρώνει καλά. Μην κωλώνεις. Ό,τι και να κάνει ένας άντρας, αν το κάνει για λεφτά, δεν είναι ανώμαλος. Μόνο αν αρχίσει να γαμιέται τζάμπα του φυτρώνουν τα φτερά και γίνεται νεραϊδούλα"!

Γουστάρω να μου διηγείται ιστορίες της ρημαγμένης ζωής της. Για κάποια πολύ ζόρικα και σκληρά αντράκια που μόλις ξαπλώσουν στο κρεβάτι γυρνάνε αμέσως μπρούμυτα! 

Για τους οργασμούς σε εξώστες κινηματογράφων, σε σκοτεινές σκάλες, πίσω απ’ τ’ αγάλματα του Πάρκου, στα παγκάκια, στους θάμνους... 

Για τις συμμορίες νεαρών που παραφυλάνε απειλητικά ανάμεσα στα δέντρα και για τους μπάτσους που πάνε δυο-δυο με αναμμένους τους φακούς τους, φορώντας τις "άγιες" στολές τους, κρατώντας το Παντοδύναμο Κλομπ και τον Αήττητο Νόμο! 

Μου λέει και για τη φυλακή και πόσα πράγματα έμαθε εκεί μέσα. Όπως, π.χ., πώς να ξεβάφει με σάλιο το μπλου τζιν και να φτιάχνει σκιά για τα μάτια. "Και, αγάπη μου, οι πίπες που πήρα δεν περιγράφονται. Κανείς δεν μπορεί να πει πως είχε παράπονο από μένα!"...

Πηγαίνω συχνά και τη βρίσκω στην πιάτσα της. 

Πρέπει πρώτα να περάσω απ’ τον "προθάλαμο": ρουφηγμένοι ναρκομανείς, μικρο-πρεζέμποροι, ψιλομαστούρια, πού και πού καμιά νυμφομανής που ψάχνει θύμα  να ξεξωλιάσει. Και πολλοί πούστηδες με πεινασμένα μάτια. 

Και στο βάθος με περιμένουν οι "βασίλισσες", με τα πολύχρωμα μπλουζάκια, να στριγγλίζουν και να χαχανίζουν με προσποιητή ευτυχία. 

Αυτές ξέρουν την τεχνική να σε κάνουν να νιώσεις τόσο άντρας, τόσο σέξι και τόσο ακαταμάχητος όσο καμία πραγματική γυναίκα δεν θα το καταφέρει. 

Μόνο οι "βασίλισσες" μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις "βασιλιάς"! Κι ας είναι πιο μπρατσωμένες απ’ όλα τα ταυριά του Τέξας...