Ένα ταξίδι δεν είναι μόνο εικόνες, εμπειρίες και γνώσεις. Πρέπει να επιστρέψεις και λίγο πιο προβληματισμένος, λίγο πιο βελτιωμένος, με λιγότερα στερεότυπα και κολλήματα στο μυαλό σου.
Είναι μια καλή ευκαιρία να ξεσαβουριάσεις. Να εξελιχθείς, να δεις τα πράγματα κι από άλλες οπτικές γωνίες.
Καθώς περιμένω το αεροπλάνο της επιστροφής κάθομαι και σημειώνω κάποιες δεσμεύεσεις προς τον εαυτό μου. Σίγουρα δεν θα τα πετύχω όλα. Αλλά όταν βάζεις ψηλά τον πήχη δεν υπάρχει περίπτωση να μην δεις βελτίωση...
Οπότε έχουμε και λέμε:
- Να λειτουργώ ανιδιοτελώς, να δημιουργώ με μεράκι, να προσφέρω χωρίς προσδοκία ανταλλάγματος.
- Να μην εγκλωβίζομαι στους λίγους "δικούς μου". Φίλοι, συγγενείς, "σχέσεις" μπλοκάρουν την ύπαρξή μου. Επιλέγω ν' ανήκω σε όλους, να μου ανήκουν όλοι...
- Να προσπαθώ περισσότερα ανοίγματα εξόδου απ' τον ευατό μου. Να βγαίνω πού και πού απ' τη βολή και το πρόγραμμά μου και να κάνω απρόβλεπτες κι αστραπιαίες συμπονετικές κινήσεις...
- Να χαίρομαι όταν επαινούνται οι άλλοι. Να βγάινω απ' το θέλημά μου. Να συμβάλλω στην ωφέλεια των πολλών. Κυρίως αυτών που περιφρονεί η κοινωνία.
- Να εντοπίζω τα κίνητρά μου. Να διακρίνω την ιδιοτέλειά μου ακόμα και κάτω απ' τη φαινομεικά "ηθικότερη" πράξη μου.
- Να είμαι προετοιμαμσένος για το καλύτερο και το χειρότερο. Και τίποτα να μη με ταράζει...
- Να ζω με την άνεση και την απλότητα του "καυσοκαλυβίτη". Ν' αδιαφορώ για όσα θεωρούνται "σπουδαία" απ' το περιβάλλον μου. Να λευτερωθώ από γήινες εξαρτήσεις. Να μην με αναπαύουν οι έπαινοι κι οι κολακείες. Να ξέρω πως κάθε εμπόδιο για καλό. Να μένω ατάραχος σε κοσμικές αποτυχίες, προσβολές, απορρίψεις.
- Να προσπαθήσω να μείνω ανένταχτος. Μακριά από κάθε είδους δεσμά. Πολιτικά, ιδεολογικά, θρησκευτικά, εθνικά. Να 'μαι λεύτερος ανά πάσα στιγμή ν' αλλάξω πορεία και σχέδια. Χωρίς να δίνω λογαριασμό ή ν' απολογούμαι σε κανέναν. Να νιώθω άνετα όπου κι αν βρίσκομαι.
- Να αφήνω τα πάντα ανοιχτά στη ζωή μου. Και να μην προγραμματίζω. Αφού ξέρω πως τελικά όλα θα γίνουν στην ώρα τους.
Επιλέγεις ν' ανήκεις σ' όλους, αλλά πώς μπορεί να "κατορθωθεί" αυτό, εάν κι οι υπόλοιποι δεν αισθάνονται το ίδιο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να πω: δεν αποτελεί απλά μια ψευδαίσθηση; Κάτι που αισθάνεσαι μόνο εσύ και που δεν είναι αμφίδρομο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνω τι θες να πεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά εμείς ελέγχουμε μόνο τον εαυτό μας και ό,τι
περνάει αποκλειστικά απ' το χέρι μας.
Κι ο ήλιος ανατέλλει για όλα τα όντα. Ακόμα και για
τους τυφλοπόντικες που προτιμούν να μένουν κλεισμένοι
στα λαγούμια τους
Sol lucet omnibus!
ΔιαγραφήΣτα μέρη εκεί που ταξίδεψεςστην ανατολή υποθετω οτι θα άκουσες κάτι σχετικό με τη μετεμψύχωση, αν αυτό το τελευταίο είναι βάσιμο μάλλον έχουμε να κάνουμε με εμφύτευση της ψυχής του Καζαντζάκη στο σώμα του ψονθο... Ψέμματα;
ΑπάντησηΔιαγραφή.. με την εμφύτευση της ψυχής του Μπουκόφσκι στο σώμα του Ψόνθο, πιο σωστά! 😃
Διαγραφήαπ' ό.τι μου είπαν εκεί στας Ανατολάς, στην προηγούμενη ζωή μου ήμουν αφριανικός ελέφαντας. Κι επειδή ήμουν καλό ελεφαντάκι, μετεμψυχώθηκα σε άνθρωπο και σε πιο καλό κλίμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣώπα! Υπάρχουν και "κακοί" ελέφαντες δηλαδή; 😂
ΔιαγραφήΣτην επόμενη ζωή παρακαλώ από τώρα, πάντως, να μετενσαρκωθώ σε οτιδήποτε άλλο, εκτός από άνθρωπο! Να λείπει το βύσσινο..
Οι ελέφαντες δεν είναι και τα καλύτερα ζωάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τρομάξουν ή νευριάσουν ισοπεδώνουν ό,τι βρουν μπροστά τους!
Αλλά ο ήλιος λάμπει για όλους! Σε όποια γλώσσα κι αν το γράψεις.
Και ναι, ο Ψόνθο ήταν στυλ Μπουκόφσκι τη δεκαετία της ζωής του
μεταξύ 30 και 40 ετών. Αλλά τώρα εξελίχθηκε...
Μπουκόφσκι,ναι βέβαια... όπως το είχα "διαγνώσει " εξαρχής, αν και δύσκολα ξεφεύγει κάποιος από τον... εθνοκεντρισμό της νεανικής του ηλικίας,βασικά δεν έχω διαβάσει Μπουκόφσκι μόνο μια ταινία πόυ τον ομωνυμο ρόλο ενσάρκωνε ο Μπεν Γκαζάρα έχω δει,αλλωστε ο Καζαντζάκης έτεινε να είναι εγκρατης φύση ,καμιά σχέση με τον ψονθο.
ΑπάντησηΔιαγραφήO Kαζαντζάκης είχε πλούσιο συγγραφικό ταλέντο αλλά νομίζω
ΑπάντησηΔιαγραφήπως ήταν βαθειά επηρεασμένος απ' τον ανατολίτικο μυστικισμό
και ασκητισμό