Κυριακή πρωί, συννεφιά
στο κοιμητήριο κάνω βόλτα, ανεμελιά.
Γίνεται πάλι μια κηδεία
σε τόσους νεκρούς
πέθανε κάποιος άραγε από αηδία;
Κατεβαίνω κάτι σκαλάκια.
Άραγε τι θα πω
στις σκιές που με ακολουθούν από καιρό;
Ακόμα δεν ξέρουν να μου πουν
γιατί ποτέ δεν μάθαν ν' αγαπούν.
Περνάει η ζωή
δίχως μετάνοια, δίχως χαλινό,
σαν κίσσα το καπέλο μου
είναι μαύρο και λευκό.
Φίλε, ένα τριαντάφυλλο αν δεις
πες του, εκ μέρους μου,
"άντε να χαθείς"!
... από αηδία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μια σοβαρή αιτία θανάτου που αποσιωπάται!!
αν γινει επιδημία, θα θερισει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αγέλη απέκτησε ανοσία!!!
Διαγραφή