Σελίδες απ’ τα ρημαγμένα καλοκαίρια της ζωής μου (Γ’) - Είναι τα νιάτα, παναθεμάτα, άγρια θεριά!

Σαν έχεις πολλές επιλογές δεν είσαι λεύτερος!

Μπερδεύεσαι, χάνεις χρόνο κι ενέργεια.

Γι’ αυτό κι επέλεξα διακοπές σε μια ξερονησίδα.

Ο κολλητός συμφώνησε στραβομουτσουνιάζοντας.

Εδώ, όλη η συζήτηση πού θα πάμε, τι θα φάμε κλπ κρατάει μόνο λίγα δευτερόλεπτα.

Θα ζήσουμε τη μαγεία της βραδύτητας και της πραγματικής ελευθερίας.

Σε συνθήκες απόλυτης κοινοκτημοσύνης.

Πίσω μας οι ξερολιθιές.

Πάνω και κάτω μας το θαλασσί...

Το νησι σε διώχνει από μόνο του αν δεν έχεις καλό χνότο!

Εγωκεντρισμός τέλος.

Βρισκόμαστε στο Λυκαβητό του Αιγαίου.

Εδώ προορισμός γίνεσαι εσύ.

Μέσα μου είμαι σίγουρος πως τούτο το ξερονήσι δεν το διάλεξα εγώ, εκείνο με διάλεξε!

Δυο άγχη μου εξαφανίζονται στις πρώτες θυμωνιές.

Το ρημοκκλήσι καταπίνει τρεις καημούς μου.

Ο δυνατός αέρας μού διώχνει όλες τις σκοτούρες.

Νιώθω καινούργιος.

Είμαι έτοιμος ακόμα και να ξαναερωτευτώ...